Τα δυο σενάρια των Βρυξελλών

Στις Βρυξέλλες οι επιλογές του ελληνικού πολιτικού συστήματος...

όπως είναι αναμενόμενο λόγω της απόστασης έχουν την διάσταση του μαύρου - άσπρου.

Όπως στον εμφύλιο η χώρα έπρεπε να αποφασίσει αν θα πάει με το Στάλιν ή με το Δυτικό Κόσμο (ασχέτως αν προϋπήρχε η Γιάλτα) έτσι και η Ελλάδα θα πρέπει να αποφασίσει αν θα πάει με το ευρώ ή με τον «τρίτο κόσμο».

Για τους ειδικούς της Κομισιόν και των εθνικών αποστολών στο Συμβούλιο τα πράγματα είναι πολύ απλά, ασχέτως αν για τον ελληνικό πληθυσμό παρουσιάζονται σύνθετα - υπάρχουν δύο επιλογές:

1. Η ΕΕ, οι εταίροι της Ελλάδας θα βοηθήσουν τη χώρα να διαγράψει από πάνω της 100 δισεκατομμύρια δημοσίου χρέους μέσω του PSI, ενδεχομένως και άλλα 20 από την ΕΚΤ και τις κεντρικές τους τράπεζες, θα εξασφαλίσουν την εξυπηρέτηση του χρέους μέχρι το 2015 και θα εγγυηθούν ότι βάση σχεδίου «τα πράγματα θα πάνε καλά» σε ένα - δυο χρόνια από τώρα. Λένε μάλιστα πως αν τους είχαμε ακούσει νωρίτερα θα ήμασταν ήδη στα πόδια μας. Ως αντάλλαγμα ζητάνε απλά και μόνο, από φέτος, το 2012, η χώρα να σταματήσει να παράγει νέο χρέος (άρα να έχει μηδενικό πρωτογενές έλλειμμα). Τα άλλα τα παίρνουν πάνω τους.

2. Η δεύτερη επιλογή είναι η Ελλάδα να μην τους ακούσει, να μη πείσει τις κοινοτικές υπηρεσίες και τους εταίρους ότι μπορεί να σταματήσει να παράγει χρέος και κατά συνέπεια να αρνηθεί την κοινοτική αλληλεγγύη. Το αποτέλεσμα θα είναι το αργότερο το Μάρτη να αναγκαστεί να κηρύξει στάση πληρωμών στο χρέος, αλλά και στο εσωτερικό, οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι να μείνουν χωρίς μισθούς, τα πρατήρια δίχως καύσιμα, τα σπίτια χωρίς αέριο, τα σουπερμάρκετ άδεια από βασικά προϊόντα και να κυριαρχήσει το χάος. Τότε όπως υπολογίζουν το κράτος δικαίου στην Ελλάδα θα πάψει να υφίσταται και το λόγο θα έχουν τα όπλα. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.

Αν επικρατήσει το δεύτερο σενάριο οι διεθνείς πιστωτές θα έρθουν στην Ελλάδα και θα διαπραγματευτούν με την «συντεταγμένη πολιτεία» πως θα ξεπληρωθούν τα παλιά δάνεια. Με την Ελλάδα εκτός κοινού νομίσματος τα πάντα θα ξεπουληθούν για ένα κομμάτι ψωμί. Για τις τράπεζες ούτε λόγος, θα πάψουν να υφίστανται και οι τάχα εγγυημένες καταθέσεις απλά θα εξαφανιστούν - όχι απλά θα μετατραπούν στο εθνικό νόμισμα, θα εξαφανιστούν λογιστικά. Κοινώς η χώρα θα περιέλθει σε μια κατάσταση χειρότερη από τη Λιβύη ή την Αίγυπτο και μόνο λόγω καιρού θα θυμίζει Βαλκάνια τον καιρό του πολέμου. Τότε μέσα στην αναταραχή θα πρέπει να ξεχάσουμε και τη δημοκρατία και την εθνική κυριαρχία και όλα τα σχετικά.

Αυτό ξέρουν οι ευρώθεσμοί, αυτό εννοεί ο Λ. Παπαδήμος, ο Γ. Παπανδρέου, ο Α. Σαμαράς, ο Ε. Βενιζέλος, η Μ. Δαμανάκη και όσοι έχουν ταχθεί πίσω από το «η χρεοκοπία είναι επιλογή που δε μπορούμε να επιτρέψουμε».

Το εύλογο ερώτημα είναι: «μα καλά, πως φτάσαμε ως εδώ;» Ας θυμηθούμε:

• Το 2008 ο προϋπολογισμός έδειχνε σημάδια εκτροχιασμού. Οι Βρυξέλλες προειδοποίησαν αλλά ο Γ. Αλογοσκούφης που μετέφερε το μ