Ζ.ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: Το θαύμα των Γιαννακόπουλων

Ως δεύτερο σπίτι του χαρακτηρίζει την Αθήνα και τον Παναθηναϊκό ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς...
σε συνέντευξή του στη Real News τονίζοντας ότι το θαύμα της δημιουργίας της δυναστείας του μπασκετικού Παναθηναϊκού οφείλεται αποκλειστικά στους αδερφούς Γιαννακόπουλους.
Ο Σέρβος τεχνικός των πρωταθλητών Ευρώπης ξεκαθαρίζει πως θα σεβαστεί κάθε απόφαση της οικογένειας για την επόμενη μέρα και την επικείμενη αποχώρησή της και επανέλαβε όσα πρόσφατα είχε πει μετά το ματς με τον Κολοσσό στη Ρόδο για την ενημέρωση που θέλει να έχει ώστε με τη σειρά του να σκεφτεί το μέλλον...

Ξεκαθάρισε τέλος πως δεν είναι στα πλάνα του να εργαστεί στην Εθνική ομάδα της Ελλάδας.

Διαβάστε αναλυτικά την συνέντευξη του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στη «Real News»:

-Είστε φειδωλός. Σπάνια μιλάτε για τον εαυτό σας. Πού γεννηθήκατε; Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;

«Γεννήθηκα στις 9 Μαρτίου του 1960 στο Τσάσακ, σε μια κωμόπολη 150 χλμ. δυτικά από το Βελιγράδι. Ο πατέρας μου μηχανικός και η μάνα μου εργάτρια σε εργοστάσιο. Μοναχοπαίδι είμαι...»

-Ζέλικο, πρόλαβα τη Σερβία στις δόξες της και δυστυχώς την είδα με τα μάτια μου κατεστραμμένη μετά τον πόλεμο. Πώς τα καταφέρατε και ορθοποδήσατε τόσο γρήγορα;

«Νομίζω ότι τον πιο καθοριστικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι στις εκλογές του 2000 ήρθε μια δημοκρατική κυβέρνηση στη χώρα μου, με νέους και αλλιώτικους ανθρώπους. Αν το δούμε αυτό με τα μάτια του σήμερα, θεωρούμε ότι έγιναν μικρά βήματα μπροστά. Περιμέναμε περισσότερα. Αλλά σίγουρα ήταν το τέλος μιας εποχής και η αρχή μιας άλλης. Τα πράγματα σήμερα είναι πάντως πολύ καλύτερα. Η ζωή, ούτως ή άλλως είναι μια μάχη διαρκείας».

-Πού σας βρήκε ο πόλεμος;

«Δεν θα τις ξεχάσω αυτές τις ώρες ποτέ. Ήμουν προπονητής στο Τρεβίζο, στην Μπενετόν. Και έβλεπα τα αεροπλάνα που απογειώνονταν και ήξερα ότι σε λίγη ώρα θα χτυπάνε την πατρίδα μου, τους συγγενείς και τους φίλους μου, τον άμαχο πληθυσμό, τα παιδιά και τις γυναίκες! Αισθανόμουν άσχημα. Δεν κοιμόμουν τα βράδια, παρακολουθούσα άγρυπνος τις ειδήσεις από πολλές χώρες. Όλες έκαναν την ίδια ελεεινή προπαγάνδα. Όλα αυτά, μέχρι τη στιγμή που ο δημοσιογράφος, Σαντόρ, πήγε στη γέφυρα του Μπράνκοφ, μίλησε με αμάχους, μετέφερε τον σπαραγμό του λαού μας και άλλαξε την αίσθηση της διεθνούς κοινής γνώμης. Η πραγματικότητα είναι ότι κανένα διεθνές Μέσο δεν έλεγε την αλήθεια. Οι λεγόμενες «μεγάλες χώρες» συναγωνίζονταν ποια θα μιλήσει πιο άσχημα για μας. Την πατρίδα μου και τον λαό μας. Έτσι είναι αυτά...».

-Γιατί έγινε όλο αυτό το μακελειό;

«Αν ήξερα γιατί έγιναν όλα αυτά, ίσως να μην ήμουν εδώ σήμερα. Ήθελαν να αλλάξουν τον χάρτη. Ήθελαν να διαμελίσουν μια μεγάλη χώρα και δεν ήταν μόνο οι Αμερικανοί. Το ίδιο ακριβώς μπορώ να πω και για τους Ευρωπαίους. Είμαι ένας άνθρωπος απλός που προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του καλά, αλλά είμαι ένας άνθρωπος έξυπνος και διορατικός. Μπορώ λοιπόν να καταλάβω ότι αυτό που λέμε δημοκρατία, δίκαιο και ανθρώπινα δικαιώματα