Αγώνας για να ξανασυναντήσουμε το ΠΑΣΟΚ της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης

Toυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Μέλους Π.Σ. ΠΑ.ΣΟ.Κ

Προς τα Μέλη & τα Στελέχη
της Αριστερής Πρωτοβουλίας
Αθήνα, 13 Φεβρουαρίου 2012

Συντρόφισσες και σύντροφοι, Μέλη και Στελέχη της Αριστερής Πρωτοβουλίας, σήμερα που η πατρίδα μας βρίσκεται στην πιο δύσκολη περίοδο νοιώθω την ανάγκη να απευθυνθώ σε όλους εσάς που μαζί μοιραστήκαμε εδώ και 10 χρόνια αγώνες και αγωνίες, νίκες και ήττες, επιτεύγματα και απογοητεύσεις.
Το 2000, την εποχή του εκσυγχρονισμού, η ανάγκη να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στις προσπάθειες αλλοίωσης της φυσιογνωμίας του κινήματός μας και η αντίθεσή μας στην απεμπόληση ιδεών, αρχών και αξιών γέννησαν την Αριστερή Πρωτοβουλία, μια ιδεολογική τάση, ένα ρεύμα ιδεών με σταθερή αναφορά στις δημοκρατικές αξίες του κινήματος και...
στις παρακαταθήκες του ιδρυτή του, του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ξεκινήσαμε λίγοι και στην πορεία γίναμε πολλοί.
Συντρόφισσες και σύντροφοι από ολόκληρη την Ελλάδα, που στρατευτήκαμε στην υπόθεση περιφρούρησης των αρχών μας γιατί πιστεύαμε και πιστεύουμε ότι η δύναμη του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε αυτά που διαχρονικά υποστήριξε και όχι στην δυνατότητα να μεταλλάσσεται ανάλογα με τις συνθήκες και να προσαρμόζει τις αρχές του στις αναγκαιότητες της καθημερινής πολιτικής.
Οι πολιτικές προσαρμόζονται στις αρχές μας και όχι οι αρχές στις εκλογικές αναγκαιότητες.
Ταυτόχρονα δώσαμε σε καθημερινή βάση τον αγώνα για την διασφάλιση της ενότητας της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης. Γιατί πιστεύουμε και πιστεύαμε σε ένα μεγάλο ΠΑΣΟΚ, ενιαίο και ενωμένο, πολιτικά ξεκάθαρο και οργανωτικά συγκροτημένο. Ένα κόμμα με διαδικασίες, με παραγωγή ιδεολογίας, με στελέχη στρατευμένα στον αγώνα για μια δυνατή και περήφανη Ελλάδα, για μια κοινωνία απελευθερωμένη από τις αρνητικές καταστάσεις των περασμένων δεκαετιών, για ένα λαό που θα μπορεί να ζει σε ένα πολιτικό περιβάλλον κοινωνικής δικαιοσύνης, ισονομίας και ελευθερίας για μια Ελλάδα που θα ανήκει στους Έλληνες.
Το 2004 βρεθήκαμε στο πλευρό του Γιώργου Παπανδρέου, προσδοκώντας την αλλαγή των αρνητικών πολιτικών δεδομένων που μας άφησε η εποχή του λεγόμενου «εκσυγχρονισμού», διατηρώντας πάντοτε τις απόψεις μας, παραμένοντας σταθεροί σε όσα υποστηρίξαμε.
Το 2007 επιλέξαμε να στηρίξουμε την υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ και δώσαμε μαζί του εκείνη τη μάχη κάτω από δύσκολες συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί από την εκλογική ήττα.
Κάποιοι θέλησαν να μας χαρακτηρίσουν είτε σαν «βαθύ» είτε σαν «αναχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ. Βλέπετε ενοχλούσε πολλούς το γεγονός ότι υπήρχε μια συγκροτημένη δύναμη στο κίνημα που παρέμενε σταθερή σε αρχές και οράματα, που πολλοί νεοφώτιστοι πολιτικοί αστέρες στο χώρο προσπάθησαν να τις προσαρμόσουν στους δικούς τους πολιτικούς σχεδιασμούς. Αντέξαμε και δώσαμε τη μάχη μας.
Δώσαμε τη μάχη στις εκλογές του 2009 μαζί με όλο το ΠΑΣΟΚ. Η νίκη δεν μας βρήκε στον προθάλαμο της Κυβερνητικής διαχείρισης. Ούτε στο στενό περιβάλλον των ανθρώπων που ανέλαβαν να διαχειριστούν τις τύχες της χώρ