Άνοιξε το κουτί της Πανδώρας!

Το Ισραήλ θέτει τον στρατό του στη διάθεση μιας μικρής δημοκρατίας, της οποίας μέρος του εδάφους της είναι παράνομα κατεχόμενο από τα τουρκικά στρατεύματα
Σε 300 χιλιόμετρα από τις συριακές ακτές, έγινε διπλωματικός σεισμός: η Δημοκρατία της Κύπρου υπέγραψε μια αμυντική συμφωνία με το Ισραήλ.
Μιλάμε εδώ για μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (από το 2004), αλλά σπάνιο φαινόμενο στην ΕΕ, μη μέλος του ΝΑΤΟ, με επικεφαλής ένα κομμουνιστικό κόμμα, που συμμάχησε με μια από τις πιο δεξιές ισραηλινές κυβερνήσεις που γνώρισε αυτή η χώρα.
Αυτή η ανατροπή είναι η απάντηση των δύο νέων συμμάχων στην πολιτική ενός τρίτου: της Τουρκίας.
Τα γεγονότα: ο Ισραηλινός πρωθυπουργός έγινε δεκτός στην διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του από τον Κύπριο Πρόεδρο Χριστόφια και οι δυο υπόγραψαν μια αμυντική συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών, που επιτρέπει στον ισραηλινό στρατό τη χρήση βάσεων στη Δημοκρατία της Κύπρου και να θέσει τις στρατιωτικές δυνάμεις του στη διάθεση της μικρής νησιωτικής Δημοκρατίας.

Μιλάμε εδώ για μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (από το 2004), αλλά σπάνιο φαινόμενο στην ΕΕ, μη μέλος του ΝΑΤΟ, με επικεφαλής ένα κομμουνιστικό κόμμα, που συμμάχησε με μια από τις πιο δεξιές ισραηλινές κυβερνήσεις που γνώρισε αυτή η χώρα.

Αυτή η ανατροπή είναι μια απάντηση των δύο νέων συμμάχων στην πολιτική ενός τρίτου: της Τουρκίας.
Από τη σκοπιά του διεθνούς δικαίου, η Δημοκρατία της Κύπρου είναι κυρίαρχη στο σύνολο του νησιού και το μέρος όπου εισέβαλε και κατέχει στρατιωτικά η Τουρκία από το 1974 θεωρείται ότι δεν εμπίπτει προσωρινά μόνο στη διοίκηση της Δημοκρατίας.
Η τουρκική προσπάθεια να δημιουργήσει μια ανεξάρτητη δημοκρατία στο βόρειο τμήμα δεν έτυχε διεθνούς απήχησης. Οι ενέργειες της Τουρκίας από το 1974: στρατιωτική κατοχή ενός ξένου εδάφους (40.000 άνδρες), αποικισμός (εγκατάσταση περισσότερων από 300.000 εποίκων από την Ανατολία στις περιούσιες των απελαθέντων Ελληνοκυπρίων), εθνοκάθαρση (αποβολή από τη γη και σπίτια τους, όλων των Ελληνοκυπρίων που ζούσαν στο Βορρά) έχουν καταδικαστεί από όλους τους διεθνείς οργανισμούς, αλλά η Τουρκία δεν το έλαβε υπόψη της, πιστεύοντας ότι ο χρόνος θα δούλευε για εκείνη.

Μέχρι τα τελευταία χρόνια αυτό το τουρκικό απόστημα δεν είχε καμία επίδραση στην ποιότητα των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας.
Οι σχέσεις αυτές επιδεινώθηκαν σταδιακά.
Το ισλαμικό κόμμα στην εξουσία στην Τουρκία υιοθέτησε αρχικά μια αντι-ισραηλινή στάση στο Παλαιστινιακό ζήτημα, θεαματική θέση που εκδηλώθηκε με την κυβερνητική στήριξη για το πρώτο στολίσκο για την ειρήνη.
Θεαματική θέση αλλά τίποτα το περισσότερο, δεδομένου ότι η Τουρκία δεν υποστήριξε τον δεύτερο στολίσκο για την ειρήνη και οι απειλές για να παραβιάσει το ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας με το τουρκικό πολεμικό ναυτικό παρέμειναν μόνο λεκτικές.
Ακολούθησε κάποια επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, και η Τουρκία συνεχίζοντας παράλληλα να αγοράζει στρατιωτικό εξοπλισμό από το Ισραήλ, ανέστειλε τη