Η επιστολή του Β.Βενιζέλου στους πολιτικούς αρχηγούς

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος έστειλε την παρακάτω επιστολή στον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά, στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Τσίπρα, στον Πρόεδρο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων κ. Πάνο Καμμένο και στον Πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Φώτη Κουβέλη.

Η χώρα βαδίζει προς τις εκλογές της 17ης Ιουνίου μέσα σ´ ένα πολιτικό σκηνικό που, κατά την εκτίμηση μου, δεν δίνει πολιτική λύση, ανεξάρτητα από την εκλογική και την κοινοβουλευτική δύναμη που θα καταγράψουν τα κόμματα.

Η διακυβέρνηση του τόπου υπό συνθήκες οξείας εθνικής κρίσης, μέσα σ´ ένα περιβάλλον πανευρωπαϊκής κρίσης, δεν είναι ζήτημα τυπικών-αριθμητικών προϋποθέσεων. Είναι ζήτημα ευρείας πολιτικής νομιμοποίησης, ζήτημα ουσιαστικής κοινωνικής συναίνεσης, ζήτημα πανεθνικής συστράτευσης.

Η Ελλάδα δεν κυβερνιέται με τους μισούς και παραπάνω Έλληνες απέναντι από την κυβέρνηση. Κατά μείζονα λόγο δεν κυβερνιέται από μικρές σχετικές πλειοψηφίες, δηλαδή από κόμματα που έρχονται πρώτα στις εκλογές έχοντας απέναντι τους πολύ περισσότερους από τα δυο τρίτα των πολιτών.

Βασική άλλωστε αποστολή της νέας κυβέρνησης είναι να διαμορφώσει ένα ασφαλές πλαίσιο ως προς τις σχέσεις μας με τους Ευρωπαίους εταίρους και τη δανειακή σύμβαση. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη στήριξη και τη δέσμευση ευρύτερου φάσματος δυνάμεων, όλων όσων θέλουν πραγματικά την Ελλάδα μέσα στο ευρώ και την Ευρώπη.

Το ΠΑΣΟΚ έχει προτείνει μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική που βασίζεται στην αναθεώρηση των δυσμενών όρων της δανειακής σύμβασης, ενώ όμως διαφυλάσσουμε τα θετικά της στοιχεία και την ροή των δόσεων, με την Ελλάδα σταθερά μέσα στο ευρώ. Δεν παραβλέπω το γεγονός πώς υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που προτείνουν μονομερή καταγγελία, άμεση νομοθετική ακύρωση του μνημονίου που είναι οι όροι της δανειακής σύμβασης.

Η αναθεώρηση είναι εγγενές στοιχείο της σύμβασης. Προβλέπεται από αυτήν και είναι η μόνη ασφαλής επιλογή. Βάση της αναθεώρησης πρέπει να είναι η παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής πάνω στην οποία θεμελιώνονται τα έξι σημεία που έχουμε παρουσιάσει. Τα σημεία αυτά κωδικοποιούν τα μέτωπα της μακράς και δύσκολης διαπραγμάτευσης που κάναμε ως χώρα μέσα σε μια συντηρητική Ευρώπη που κυριαρχείται από ένα συγκεκριμένο τρόπο σκέψης. Μιας διαπραγμάτευσης που έγινε με υπονομευμένο εσωτερικό μέτωπο. Μιας διαπραγμάτευσης που έγινε για να πετύχουμε τη δραστική μείωση του δημοσίου χρέους, του ετήσιου κόστους εξυπηρέτησης και των επιτοκίων. Για να πετύχουμε την στήριξη των καταθέσεων των Ελλήνων πολιτών. Για να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις διοχέτευσης ρευστότητας στην πραγματική οικονομία για επενδύσεις, κεφάλαιο κίνησης, θέσεις απασχόλησης, ανάπτυξη. Αυτά επιτεύχθηκαν.

Τώρα βρισκόμαστε ενόψει της δεύτερης φάσης της διαπραγμάτευσης που μπορεί να γίνει υπό καλύτερους όρους, εφόσον υπάρχει ισχυρό εσωτερικό μέτωπο, μια πιο προοδευτική αντίληψη στην Ευρώπη και κανονική ροή των κονδυλί