Οι πολιτικοί αναλυτές συμφωνούν ότι ήλθε το τέλος του Μπερλουσκόνι

ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ Ή ΘΑ ΤΟΝ ΔΙΩΞΟΥΝ
«Το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών δείχνει τον κορεσμό της μεσαίας τάξης, των επιχειρηματιών, των εμπόρων και των ελεύθερων επαγγελματιών που συνιστούν την παραδοσιακή εκλογική βάση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Πρέπει να εξετάσουμε λεπτομερώς αν οι ψηφοφόροι αυτοί απέσχον ή ψήφισαν τον Πιζαπία. Ένα όμως είναι σίγουρο: οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν πια να βλέπουν τον Μπερλουσκόνι, που πολλαπλασιάζει τις επιθέσεις κατά των δικαστών, που εξευτελίζει τη χώρα στο εξωτερικό και, το κυριότερο, που δεν αντιμετωπίζει τα πραγματικά προβλήματα, δηλαδή την κρίση της οικονομίας και της βιομηχανίας. Ο Μπερλουσκόνι δεν βρίσκεται πια στο ίδιο μήκος κύματος με το εκλογικό σώμα. Η ήττα του στο Μιλάνο έχει υψηλή συμβολική σημασία. Είναι η αρχή της κατάρρευσης».

Αυτά λέει σε συνέντευξή του στη Λιμπερασιόν ο πρώην δήμαρχος της Βενετίας Μάσιμο Κατσάρι, σχολιάζοντας τη νίκη του Τζουλιάνο Πιζαπία στις δημοτικές εκλογές που έγιναν στο Μιλάνο. Η ηγεσία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι διέρχεται μια ριζική και αναντίστρεπτη κρίση, τονίζει. «Το μόνο που μένει να αποδειχθεί είναι αν θα φύγει μόνος του ή θα πρέπει να τον διώξουμε. Είναι δραματικό για την Ιταλία, γιατί η χώρα θα μπει σε μια περίοδο όπου η εκτελεστική εξουσία θα κυβερνά ακόμη λιγότερο απ’ό,τι σήμερα, κι αυτό τη στιγμή που η οικονομική κατάσταση απαιτεί μια σταθερή κυβέρνηση».

Πόσο θα διαρκέσει η κατάρρευση του Μπερλουσκόνι; «Το ερώτημα είναι κατά πόσον η συμμαχία της Λέγκας του Βορρά με τον Μπερλουσκόνι θα αντέξει το εκλογικό σοκ. Αυτό θα φανεί τις επόμενες εβδομάδες. Δεν αποκλείεται πάντως αυτή η κατάσταση να διαρκέσει δύο χρόνια, μέχρι το τέλος της θητείας αυτής της Βουλής».

Πώς εξηγείται ότι ο Μπερλουσκόνι και η υποψήφιά του Λετίτσια Μοράτι έχασαν στο Μιλάνο παρόλο που χρησιμοποίησαν τόσο την τηλεόραση, όσο και ισχυρά οικονομικά μέσα; «Από τότε που μπήκε στην πολιτική, το 1994, ο Μπερλουσκόνι δεν κέρδιζε χάρις στα κανάλια του και την οικονομική του δύναμη, αλλά επειδή υποσχόταν μεταρρυθμίσεις που ικανοποιούσαν τις προσδοκίες του πληθυσμού», απαντά ο Κατσάρι. «Οι μεταρρυθμίσεις αυτές αφορούσαν κυρίως τη φορολογία και την απελευθέρωση της οικονομίας. Αλλά οι ψηφοφόροι δεν τον πιστεύουν πια. Ο Μπερλουσκόνι είναι ένας γέρος που τον καταδιώκουν οι προσωπικές του υποθέσεις. Πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι στο παρελθόν κέρδιζε λόγω των απίστευτων λαθών της Αριστεράς. Αν, για παράδειγμα, η κεντροαριστερά είχε καταλάβει το 1994 την κατάσταση και είχε ανοίξει ένα διάλογο με τη Λέγκα του Βορρά για ένα ομοσπονδιακό πρόγραμμα, το κόμμα του Ουμπέρτο Μπόσι δεν θα συγκροτούσε συμμαχία με τον Μπερλουσκόνι και δεν θα είχαμε ξανακούσει γι’αυτόν».

Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι η Αριστερά θα μπορέσει να επαναλάβει αυτομάτως σε εθνικό επίπεδο τις επιτυχίες της στις δημοτικές εκλογές, συνεχίζει ο πρώην δήμαρχος της Βενετίας. Σε εθνικό επίπεδο, πρέπει να αναζητήσει μια συμμαχία με το Κέντρο. Η Αριστερά δεν έχει ακόμη κερδίσει την πρωθυπουργία. Δεν της εί