Πως τα 110 εκ.ευρώ έγιναν αίφνης 5;

ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ και ΟΡΓΗΑπαντητική επιστολή προς την πρόεδρο του ΕΔΟΕΑΠ, έστειλε η Τράπεζα της Ελλάδος λέγοντας μεταξύ άλλων, ότι τα διαθέσιμα των φορέων δεν κατατίθενται στην Τράπεζα της Ελλάδος προς φύλαξη, αλλά προς επένδυση - με άλλα λόγια "ας, προσέχατε, για να είχατε"!.

«Κυρία Πρόεδρε,

Σε απάντηση της από 07.06.2012 επιστολής σας με αριθ. Πρωτ.: 2584 καθώς και της από 11.06.12 επιστολής σας με αριθ. Πρωτ.: 226, θα θέλαμε να σας γνωστοποιήσουμε τα εξής:

Όπως γνωρίζετε, σύμφωνα με το άρθρο 15 παρ. 11 ν. 2469/1997, τα διαθέσιμα κεφάλαια των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των ασφαλιστικών φορέων συνιστούν το Κοινό Κεφάλαιο των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και ασφαλιστικών φορέων (Κοινό Κεφάλαιο), το οποίο διαχειρίζεται η Τράπεζα της Ελλάδος. Το Κοινό Κεφάλαιο αποτελεί ομάδα περιουσίας, της οποίας τα επιμέρους στοιχεία ανήκουν εξ αδιαιρέτου στους συμμετέχοντες σε αυτό φορείς ανάλογα με το ποσοστό συμμετοχής τους. Η Τράπεζα της Ελλάδος αποδίδει τις προσόδους που προκύπτουν από τη διαχείριση του Κοινού Κεφαλαίου στους δικαιούχους δύο φορές το χρόνο ανάλογα με τη μερίδα καθενός στο Κοινό Κεφάλαιο. Οι πρόσοδοι αυτές προέρχονται από την ενεργό διαχείριση του Κοινού Κεφαλαίου εκ μέρους της Τράπεζας της Ελλάδος και δεν συνιστούν τόκο.

Από τις διατάξεις του άρθρου 15 παρ. 11 ν. 2469/1997 προκύπτει σαφώς ότι τα διαθέσιμα των φορέων δεν κατατίθενται στην Τράπεζα της Ελλάδος προς φύλαξη (παρακαταθήκη), αλλά προς επένδυση σύμφωνα με τους κανόνες για το Κοινό Κεφάλαιο (βλ. ιδίως άρθρο 15 παρ. 11 υποπαρ. γ’ ν. 2469/1997: το ενεργητικό του Κοινού Κεφαλαίου επενδύεται υποχρεωτικά σε τίτλους του Ελληνικού Δημοσίου, έτσι ώστε τα δημιουργούμενα νέα υπόλοιπα στους λογαριασμούς των φορέων να επενδύονται άμεσα).

Επομένως, με τη δημιουργία του Κοινού Κεφαλαίου από το άρθρο 15 παρ. 11 ν. 2469/1997, οι «λογαριασμοί διαθεσίμων» χάνουν οριστικά την ιδιότητά τους ως τραπεζικών λογαριασμών με την κλασσική έννοια, ως λογαριασμών δηλαδή οι οποίοι αποτυπώνουν χρηματική απαίτηση του δικαιούχου έναντι της Τράπεζας, αφού τα κεφάλαια των φορέων δεν φυλάσσονται (έντοκα ή άτοκα) στην Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά επενδύονται από αυτήν άμεσα, υποχρεωτικά και αποκλειστικά σε κινητές αξίες του Ελληνικού Δημοσίου όπως ορίζει ο Νόμος. Δηλαδή με τον όρο «λογαριασμός» εννοείται η «μερίδα» κάθε φορέα στο Κοινό Κεφάλαιο, καθώς η χρήση της παλαιότερης ορολογίας εξηγείται απλώς ιστορικά (ο όρος «λογαριασμός διαθεσίμων» χρησιμοποιείται ήδη από τον α.ν. 1611/1950).

Αντίστοιχα, τυχόν απολήψεις χρηματικών ποσών, στις οποίες προβαίνουν οι φορείς βάσει του άρθρου 15 παρ. 11 υποπαρ. στ’ ν. 2469/1997, δεν συνιστούν «αναλήψεις από τραπεζικό λογαριασμό» με τη στενή έννοια του όρου, αλλά ρευστοποιήσεις μέρους (ή του συνόλου) της μερίδας των φορέων στο Κοινό Κεφάλαιο. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο το άρθρο 15 παρ. 11 υποπαρ. στ’ ν. 2469/1997 θέτει ως όριο αυτών των απολήψεων την αξία της μερίδας κάθε φορέα στο Κοινό Κεφάλα