«O Τραμπ να άρει άμεσα το εμπάργκο όπλων προς την Κυπριακή Δημοκρατία»

Άρθρο καταπέλτη για την τουρκική εισβολή και την συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου αλλά  και την ανάγκη όπως η Κυβέρνηση Τραμπ   άρει  άμεσα το εμπάργκο όπλων προς την Κυπριακή Δημοκρατία έγραψε o αναλυτής Michael Rubin. Στο πιο κάτω άρθρο που μεταφράστηκε αριθμεί μια σειρά από λόγους για τους οποίους ο τερματισμός του εμπάργκο όπλων προς την Κ.Δ θα ήταν προς όφελος της Αμερικής αλλά και θα συνέβαλε περεταίρω στην περιφερειακή σταθερότητα

Μετάφραση

Στις 20 Ιουλίου 1974, οι τουρκικές δυνάμεις

Τούρκοι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι ξεκίνησαν την επίθεση για να υπερασπιστούν την τουρκική μειονότητα της Κύπρου μετά από ένα πραξικόπημα που εμπνεύστηκε από την Ελλάδα και προσπάθησε να ανοίξει το δρόμο για την ένωση Ελλάδας-Κύπρου. Η ελληνική χούντα πίσω από αυτό το σχέδιο έπεσε τρεις ημέρες μετά την αρχική τουρκική εισβολή, και επομένως ο λόγος για την τουρκική επέμβαση εξατμίστηκε.

Παρ 'όλα αυτά, 46 χρόνια αργότερα, τουλάχιστον 30.000 τουρκικά στρατεύματα παραμένουν στο νησί, στηρίζοντας την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, το τουρκικό ισοδύναμο των μη αναγνωρισμένων ρωσικών μαριονετών που έχουν  δημιουργηθεί από τη Γεωργία, την Ουκρανία και τη Μολδαβία. Ενώ το Ισραήλ, η Αίγυπτος και ο Λίβανος αναγνωρίζουν όλοι την ΑΟΖ της Κύπρου, η Τουρκία την απορρίπτει προκειμένου να διεκδικήσει τους πόρους της Κύπρου από μόνη της. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει επανειλημμένα κρίνει παράνομη την τουρκική κατοχή στην Κύπρο.

Το 1975, το Κογκρέσο επέβαλε εμπάργκο όπλων στην Τουρκία λόγω των ενεργειών της στην Κύπρο. Η Τουρκία αντέδρασε καταργώντας την κατάσταση της συμφωνίας δυνάμεων και ανέλαβε τον έλεγχο των εγκαταστάσεων των ΗΠΑ στην Τουρκία, αν και τα στρατεύματα των ΗΠΑ που λειτουργούσαν για λογαριασμό του ΝΑΤΟ μπορούσαν να μείνουν. Μόνο το 1978 το Κογκρέσο άφησε πλήρως το εμπάργκο.

Το 1987, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν μονομερές εμπάργκο όπλων στην Κύπρο, ο δε δηλωμένος στόχος του ήταν να μειώσει τις εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Δούλεψε με αυτόν τον τρόπο δεδομένης της συνεχούς προμήθειας όπλων της Τουρκίας σε τμήματα της Κύπρου που κατείχε ακόμη. Αφού ο υπουργός Άμυνας Caspar Weinberger είπε σε ακρόαση στο Κογκρέσο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επέτρεψαν στην Τουρκία να φιλοξενεί όπλα των ΗΠΑ στην Κύπρο για αμυντικούς σκοπούς, ο Έλληνας πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δήλωσε ότι ο Weinberger «προκαλεί αηδία στον ελληνικό λαό».

Η ελληνική απογοήτευση για τη συνεχιζόμενη εναλλαγή στρατευμάτων της Τουρκίας στο νησί και τη συνεχή παροχή όπλων σε αυτούς οδήγησαν τελικά την Κύπρο να στραφεί στη Ρωσία για πυραύλους S-300. Αυτή η κρίση - η οποία οδήγησε τη Τουρκία να απειλεί με προληπτικές επιθέσεις σε κυπριακές στρατιωτικές τοποθεσίες - κλιμακώθηκε όταν η Κύπρος συμφώνησε να ανταλλάξει τους S-300 με την Ελλάδα παίρνοντας ως αντάλλαγμα άλλα οπλικά συστήματα. Η ένταση και η δυσπιστία δεν ήταν μονοδιάστατες. Η Ελλάδα έπαιξε σκληρό  παιχνίδι για τις βάσεις των ΗΠΑ και το Πεντάγωνο ήταν επιφυλακτικό ότι τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος ήταν αδύναμοι δεσμοί μέσω των οποίων οι υπηρεσίες πληροφοριών του Ανατολικού μπλοκ θα είχαν πρόσβαση στη στρατιωτική τεχνολογία των ΗΠΑ.

Συνήθως υπάρχει μεγάλη αδράνεια στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνουμε όλους τους μοχλούς της γραφειοκρατίας να αλλάξουν ταχύτητες και έτσι, ακόμη και σε αυτούς τους πολωμένους καιρούς, οι περισσότερες πολιτικές συνεχίζον στον αυτόματο πιλότο. Ειδικά σε τομείς που συνήθως δεν λαμβάνουν σταθερή προεδρική προσοχή, υπάρχει επίσης ένα πρότυπο στο οποίο οι πολιτικές τόσο αυθαίρετες όσο και προσωρινές καθίστανται ασταθείς καθώς οι Κυβερνήσεις αλλάζουν και το νέο προσωπικό που δεν έχει βαθιά εμπειρία σε ένα θέμα κληρονομεί παλιά αρχεία και διατηρεί το status quo. Έτσι ήταν με την Κύπρο.

Στα χρόνια από το εμπάργκο όπλων του 1987 στην Κύπρο, υπήρξε στρατηγικός αναπροσανατολισμός στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε. Η δημοκρατία άκμασε στην Ελλάδα ενώ υποχώρησε στην Τουρκία. Το πιο σημαντικό, τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος προωθούν την περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα. Κάτω από τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η Τουρκία κατέχει τώρα σημαντικά κομμάτια τριών χωρών, μπορεί να επιδιώξει να καταλάβει το ελληνικό νησί Καστελόριζο, και γυρίζει ανοιχτά την πλάτη στη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923.

Ενώ η Κύπρος ήταν κάποτε απλά ένα νησί, που περνούσε ο Έκτος Στόλος των ΗΠΑ έγινε στο πέρασμα του χρόνου απαραίτητος σύμμαχος σε ώρες ανάγκης. Τον Ιούλιο του 2006, το Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α. χρησιμοποίησε την Κύπρο ως σταθμό για να εκκενώσει τους πολίτες των ΗΠΑ από τον Λίβανο με φόντο τον πόλεμο Ισραήλ-Χεζμπολάχ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, υπήρξε σχεδόν μια επαναλαμβανόμενη επιχείρηση εν μέσω φόβων ότι η Χεζμπολάχ θα καταλύσει τον Λίβανο εάν ένα διεθνές δικαστήριο αποφάσισε να ζητήσει από τη Χεζμπολάχ να λογοδοτήσει για τη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Ραφίκ Χαρίρι. Το Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α. έπρεπε να σχεδιάσει μια επιχείρηση εκκένωσης για την απομάκρυνση έως και 60.000 Αμερικανών πολιτών από τον Λίβανο. Στηρίχθηκαν στην Κύπρο.

Νωρίτερα φέτος, μετά που  ένα αμερικανικό αεροσκάφος σκότωσε τον αρχηγό της ιρανικής δύναμης Qods Qassem Soleimani, το Πεντάγωνο ενεργοποίησε  τις δυνάμεις του στην περιοχή για να αποτρέψει την επιθετικότητα, συμπεριλαμβανομένων των αεροσκαφών και των αμφίβιων ομάδων. Για άλλη μια φορά, προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την Κύπρο ως εφοδιαστικό κόμβο. Η ειρωνεία εδώ είναι ότι το Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α. ζήτησε βασική υποστήριξη από τους Κύπριους ομολόγους τους που οι αρχές στη Λευκωσία δεν μπορούσαν να παράσχουν επειδή δεν είχαν εξοπλισμό λόγω του εμπάργκο των ΗΠΑ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κύπρος θα πραγματοποιήσουν σύντομα κοινή στρατιωτική εκπαίδευση.

Ακόμα και στο πλαίσιο της κομματικής πόλωσης, μια διμερής σειρά από συνέδρια και γερουσιαστές αναγνωρίζει τόσο την αδικία του συνεχιζόμενου εμπάργκο όπλων στην Κύπρο όσο και το πόσο αντίθετο έρχεται στην εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ και την ειρήνη και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Doug Bandow του Ινστιτούτου CATO έγραψε για το πρόβλημα. Ίσως είχε αντίκτυπο. Αρκετούς μήνες αργότερα, ο εκπρόσωπος David Cicilline (D-Rhode Island) παρουσίασε το «“End the Cyprus Arms Embargo Act of 2019» και ο Robert Menendez (D-New Jersey) παρουσίασε παρόμοιο νομοσχέδιο στη Γερουσία. Τον Δεκέμβριο του 2019, έγιναν νόμοι ως το τμήμα 1250Α του νόμου για την εθνική άμυνα.

Ωστόσο, το εμπάργκο όπλων συνεχίζεται. Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ζήτησε από τον Υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο να κάνει την τελική διευθλετγσγ. Αυτό ήταν πριν από τέσσερις μήνες. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Πομπέο θέλει να χρησιμοποιήσει τον τερματισμό του εμπάργκο ως μοχλό για την απομάκρυνση της Κύπρου από τη Ρωσία. Αλλά η Κύπρος έχει ήδη κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, ειδικά όσον αφορά τον περιορισμό των προηγούμενων προβλημάτων της με το ξέπλυμα χρήματος. Περαιτέρω καθυστέρηση δεν διατηρεί το status quo στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία το έκανε μη κατορθωτό. Πράγματι, καθώς η Τουρκία όχι μόνο συνεχίζει την κατοχή της στην Κύπρο, αλλά επιδιώκει να κλέψει τους πόρους της,  απειλήσει τα ελληνικά νησιά  και έχει επεκτατικές αξιώσεις σε θέματα ασφάλειας  που αφορούν τον Λίβανο, την Αίγυπτο, το Ισραήλ και την Ελλάδα. Είναι καιρός να δράσουμε.

Κάθε μέρα που το εμπάργκο όπλων παραμένει σε ισχύ υπονομεύει την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, υπονομεύει τον αναπτυσσόμενο στρατό των ΗΠΑ και στέλνει το μήνυμα στους συμμάχους των ΗΠΑ ότι η Ουάσιγκτον είναι αναξιόπιστη.