The Prisoner: Ο Μπάμπης μιλά στην Κύπρο - Εξιστορεί πώς έζησε 30 χρόνια φυλακή

Ο Μπάμπης Θεολόγης δεν είναι ένας άνθρωπος που έκανε ένα λάθος στη ζωή του και κατέληξε στη φυλακή. Είναι ένας άνθρωπος που πέρασε 30 από τα 54 του χρόνια πίσω από ένα κελί και όπως δηλώνει και ο ίδιος νιώθει τη φυλακή σαν το σπίτι του.

Ο γνωστός «The Prisoner» φιλοξενήθηκε στο Πρωτοσέλιδο και μίλησε για όλα όσα βίωσε κατά τη διάρκεια της εγκληματικής του δράσης. Πλέον, ο στόχος της ζωή του είναι να κατανοήσει η νεολαία ότι τα βιώματα του είναι παράδειγμα προς αποφυγή και όχι προς μίμηση.

Αρχικά

ανέφερε ότι φυλακίστηκε πρώτη φορά στην Αμερική σε ηλικία 17 ετών. «Με απέλασαν το 1992, τον επόμενο χρόνο μπήκα φυλακή στον Κορυδαλλό, μετά το έσκασα για την Αμερική μέσω Καναδά. Το 1997 ξανά μπήκα μέσα για 20 σπαστά χρόνια και βγήκα το 2017. Το 2021 ξανά μπήκα μέσα για ληστείες. Αυτή τη στιγμή είμαι έξω με διακοπή ποινής».

Συμπλήρωσε όλα ξεκινάνε από την οικογένεια. «Αμα δεν δώσεις σημασία στο παιδί σου, τότε κάποιος άλλο θα του δώσει και θα του μάθει κάτι άλλο από αυτό που θα ήθελες εσύ».

Όπως είπε έχει ταλαιπωρηθεί παρά πολύ από όλα αυτά τα χρόνια που πέρασε στην φυλακή. Οι συνθήκες είναι δύσκολες. Πεθαίνεις εκεί μέσα. Είναι ένα warzone, ένας πόλεμος. Έχω δει πολλά αδικήματα που δεν έπρεπε να γίνουν. Η καρδιά μου και η ψυχή μου μεγάλωσαν με όλα αυτά που είδα εκεί μέσα. Στα μάτια τους βλέπεις μόνο θάνατο, δεν βλέπεις ψυχή και καρδιά».

Συνεχίζοντας ανέφερε ότι στο μυαλό του είχε τη σκέψη να βοηθήσει τη νεολαία για να μην τραβήξουν όσα τράβηξε αυτός. «Όταν βγήκα για πρώτη φορά έξω με είχε πιάσει ο πανικός. Ήμουν έξω και ένιωθα ότι ήμουν φυλακή. Το πρώτο μου σπίτι ήταν η φυλακή. Εκεί μεγάλωσα και έζησα».

Ο Μπάμπης σημείωσε ότι η φυλακή στην Αμερική είναι χίλιες φορές πιο δύσκολη από την Ελλάδα. «Υπάρχουν άτομα από παντού. Μόλις ανοίξουν τα κάγκελα της φυλακής πρέπει να είσαι έτοιμος».

Υπογράμμισε ότι η φυλακή το μόνο που σου μαθαίνει είναι περισσότερες παρανομίες. «Στις φυλακές της Αμερικής πήρα πτυχία στο business και στο χρηματιστήριο, όμως τι να μου κάνουν τα πτυχία όταν κανείς δεν θα μου δώσει δουλειά. Τι να τους γράψω στο βιογραφικό, ότι έκανα 30 χρόνια φυλακή»;

Πρόσθεσε ότι από 7 ετών μετακόμισε στην Αμερική. «Με απέλασαν μετά από 20 χρόνια και δεν ήξερα τίποτα για την Ελλάδα. «Στις φυλακές της Αμερικής ο μεγαλύτερος πόλεμος είναι ο ψυχολογικός. Υπάρχει πολλή απομόνωση».

Στη συνέχεια ο Μπάμπης μίλησε και για το οικογενειακό του περιβάλλον. «Μετά από τόσα χρόνια στη φυλακή δεν με ξέρουν και δεν τους ξέρω. Έφυγα από το σπίτι στα 15 μου. Ξέρουν τον παλιό Μπάμπη και δεν έχουν ιδέα για τον νέο. Πόσο έχω αλλάξει και πόσο έχω ταλαιπωρηθεί. Ζω ακόμα και προχωράω».

Επεσήμανε ότι από την ημέρα που βγήκε του έχουν προσφέρει δουλειές. «Αυτή τη στιγμή προσπαθώ να βοηθήσω τη νεολαία και το κάνω από την καρδιά μου. Η νεολαία βοηθάει και μένα. Όταν αλλάζω το δρόμο σε ένα παιδί, δεν έχετε ιδέα πόσο με κάνει καλύτερο άνθρωπο. Η δουλεία μου είναι η νεολαία. Αυτό κυνηγάω και αυτό θα πετύχω. Θέλω να βοηθήσω να φύγουν από τις συμμορίες και από τα μαχαίρια. Στο μέλλον αυτά τα παιδιά θα μπαίνουν στα σχολεία και θα πυροβολούν άλλα παιδιά. Τότε θα με θυμηθείτε. Εκεί θα φτάσουμε».

Υπογράμμισε ότι κάποιος πρέπει να τους δείξει τι σημαίνει φυλακή, να τους δείξει το φαγητό στη φυλακή, τα ποντίκια και τις κατσαρίδες που κοιμούνται μαζί σου μέσα στα κελιά».

Κλείνοντας, ανέφερε ότι τα νέα παιδιά μπορούν να ακούσουν κάποιο που έχει περάσει πολλά στη ζωή του. «Αυτόν με τη γραβάτα δεν θα τον ακούσουν ποτέ».