Έρευνα: Ποια η σχέση θανάτων από COVID19 με ένζυμο από δηλητήριο φιδιού

Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα ανακάλυψε ότι ένα ένζυμο, παρόμοιο με αυτό που βρέθηκε στο δηλητήριο φιδιού, με βασικό ρόλο στη σοβαρή φλεγμονή μπορεί να είναι ένας ζωτικός μηχανισμός στη σοβαρότητα του COVID-19 και θα μπορούσε να αποτελέσει έναν νέο στόχο για την ανάπτυξη φαρμάκων. Η σχετική έρευνα δημοσιεύτηκε στο στο Journal of Clinical Investigation.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα οι ερευνητές συνεργάστηκαν με το Stony Brook University και το Wake Forest School of Medicine για να αναλύσουν δείγματα αίματος

από δύο ασθενείς με COVID-19 και ανακάλυψαν ότι η κυκλοφορία του ενζύμου sPLA2-11A μπορεί να είναι μια σημαντική μέθοδος για την πρόβλεψη των ασθενών που θα πεθάνουν από τον COVID-19.

Scientists from the University of Arizona have discovered an enzyme, similar to one found in rattlesnake venom, that could be driving COVID-19 deaths. https://t.co/GWR57aa4mg

— FOX 47 News (@FOX47News) September 5, 2021

Σε υψηλά επίπεδα, το ένζυμο έχει την ικανότητα να «τεμαχίζει» τις μεμβράνες ζωτικών οργάνων.

«Είναι μια καμπύλη αντοχής σε ασθένειες σε σχέση με την ανοχή του ξενιστή», δήλωσε ο Floyd (ski) Chilton, ανώτερος συγγραφέας στην εφημερίδα και διευθυντής της πρωτοβουλίας UArizona Precision Nutrition and Wellness στο πανεπιστήμιο. «Με άλλα λόγια, αυτό το ένζυμο προσπαθεί να σκοτώσει τον ιό, αλλά σε ένα συγκεκριμένο σημείο απελευθερώνεται σε τόσο μεγάλες ποσότητες που τα πράγματα κινούνται σε μια πραγματικά κακή κατεύθυνση, καταστρέφοντας τις κυτταρικές μεμβράνες του ασθενούς και συμβάλλοντας έτσι σε αποτυχία και θάνατο πολλαπλών οργάνων».

«Η ιδέα να εντοπιστεί ένας πιθανός προγνωστικός παράγοντας σε ασθενείς με COVID-19 προήλθε από τον Δρ Chilton», δήλωσε ο Maurizio Del Poeta, συν-συγγραφέας της μελέτης. «Πρώτη φορά επικοινώνησε μαζί μας το περασμένο φθινόπωρο με την ιδέα να αναλύσει λιπίδια και μεταβολίτες σε δείγματα αίματος ασθενών με COVID-19».

Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε χιλιάδες σημεία δεδομένων ασθενών. Η ομάδα επικεντρώθηκε σε παραδοσιακούς παράγοντες κινδύνου όπως η ηλικία, ο δείκτης μάζας σώματος και υποκείμενα νοσήματα, αλλά επικεντρώθηκε επίσης στα βιοχημικά ένζυμα και στα επίπεδα μεταβολιτών λιπιδίων των ασθενών.

«Σε αυτή τη μελέτη, καταφέραμε να εντοπίσουμε τα πρότυπα των μεταβολιτών που υπήρχαν σε άτομα που υπέκυψαν στην ασθένεια», δήλωσε ο Justin Snider, επίκουρος ερευνητικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Οι μεταβολίτες που εμφανίστηκαν αποκάλυψαν την κυτταρική ενεργειακή δυσλειτουργία και υψηλά επίπεδα του ενζύμου sPLA2-11A. Το πρώτο ήταν αναμενόμενο αλλά όχι το δεύτερο».

Η ανάλυση έδειξε ότι οι περισσότεροι υγιείς άνθρωποι έχουν περίπου μισό νανόγραμμα ενζύμου ανά χιλιοστόλιτρο, το 63% των ατόμων που είχαν σοβαρό COVID-19 και πέθαναν είχαν περισσότερα από 10 νανογραμμάρια ανά χιλιοστόλιτρο.

«Μερικοί από τους ασθενείς που πέθαναν από τον COVID-19 είχαν μερικά από τα υψηλότερα επίπεδα αυτού του ενζύμου που έχουν αναφερθεί ποτέ », δήλωσε ο Chilton.

Προηγούμενη έρευνα για το ένζυμο δείχνει ότι έχει παρόμοια γενετική καταγωγή με ένα βασικό ένζυμο που περιέχεται στο δηλητήριο φιδιού.

«Όπως το δηλητήριο που διαπερνά το σώμα, το [ένζυμο] έχει την ικανότητα να συνδέεται με υποδοχείς σε νευρομυϊκούς συνδέσμους και ενδεχομένως να απενεργοποιεί τη λειτουργία αυτών των μυών», δήλωσε ο Chilton.

«Περίπου το ένα τρίτο των ανθρώπων αναπτύσσουν μακροχρόνιο COVID και πολλοί από αυτούς ήταν ενεργά άτομα που τώρα δεν μπορούν να περπατήσουν 100 μέτρα», πρόσθεσε. «Το ερώτημα που ερευνούμε τώρα είναι: εάν αυτό το ένζυμο είναι ακόμα σχετικά υψηλό και ενεργό, θα μπορούσε να είναι υπεύθυνο για μέρος των μακροχρόνιων επιπτώσεων του COVID που βλέπουμε;»