«Μαρτυρικές» στιγμές για Βέλγο τουρίστα στα μπουντρούμια του Αττίλα

Η Halkın Sesi  (15.08.23) δημοσιεύει άρθρο του Ρεσίχ Ρεσάτ με τίτλο «Η απίστευτη ιστορία του Βέλγου Jules στη (λεγόμενη) "τβδκ"», όπου ο δημοσιογράφος εξιστορεί την ιστορία ενός Βέλγου τουρίστα, ο οποίος κρατήθηκε για δέκα μέρες από τις κατοχικές αρχές με την κατηγορία της «παράνομης εισόδου στη χώρα», αναφέρει το ΓΤΠ. 

Εξηγώντας ότι το όνομα Jules το οποίο χρησιμοποιεί στο άρθρο του δεν είναι το πραγματικό του Βέλγου τουρίστα, ο Ρεσάτ αναφέρει και τα εξής:

«Ο Jules έρχεται για διακοπές στη νότια Κύπρο. Εγκαθίσταται

σε ένα ωραίο ξενοδοχείο στην Πάφο. Τρώει, πίνει και κάνει βόλτες. Αυτός είναι ο σκοπός.

Νοικιάζει κι ένα αυτοκίνητο, κι όντας διαφορετικός από εμάς, αντί να γυρίζει στα εμπορικά κέντρα ξεκινά να ανακαλύψει τις παραθαλάσσιες οδούς. Ανοίγει το σύστημα πλοήγησης και ξεκινά για την πρωτεύουσα Λευκωσία. Το σύστημα του λέει ότι ο πιο σύντομος δρόμος είναι από τον Πύργο και το Λιμνίτη, κι έπειτα Λευκωσία. Εξάλλου, η διαδρομή είναι υπέροχη. Κι ο Jules μας συνεχίζει. Φοράει σορτσάκι και αμάνικη μπλούζα κι έχει το πορτοφόλι του και το διαβατήριό του.

Δείχνει το διαβατήριο του στο ελληνοκυπριακό σημείο ελέγχου, που είναι το πρώτο στάδιο για να περάσεις από το νότο στο βορρά. Μετά οδηγεί για λίγο ακόμη και φτάνει στην συνοριακή πύλη της (λεγόμενης) "τβδκ" στο Λιμνίτη. Κοιτάει ότι το μέρος είναι εντελώς έρημο. Ούτε αστυνομία, ούτε κάποιος επί καθήκοντι. Οι μπάρες δεν είναι κλειστές. Κοιτάζει, κοιτάζει, μπαίνει στα σύνορα της "χώρας" μας με ταχύτητα 10 χλμ ανά ώρα κουνώντας το χέρι του με την ελπίδα να βρει κάποιον να δείξει το διαβατήριό του […]

Ο Jules σιγά σιγά έρχεται στη Λευκωσία. Σκοπός του να περάσει στο νότο από τον Άγιο Δομέτιο και ακολουθώντας τα νότια παράλια να φτάσει πάλι στην Πάφο.

Αλλά δεν έχει ιδέα για την έκπληξη που του επιφυλάσσει αυτό που λέμε (λεγόμενη) "τβδκ". Οι επί καθήκοντι στην υπηρεσία μετανάστευσης στον Άγιο Δομέτιο του λένε πρώτα ‘Δεν έχεις κάνει είσοδο’ και μετά τον ανακρίνουν. Έπειτα φωνάζουν την "αστυνομία". Καταλήγουν στην άποψη ότι ο Jules εισήλθε στη "χώρα" μας από λαθραίες οδούς. Κανείς δεν ακούει τα μουρμουρητά του ότι ‘Δεν ήταν κανείς στην πύλη. Οι πόρτες και τα παράθυρα ήταν ανοιχτά’, μάλλον δεν κατάλαβαν κιόλας και συλλαμβάνουν τον Jules και τον πάνε στο στρατιωτικό "δικαστήριο". Ο "δικαστής", αφού άκουσε την κατηγορία για παραβίαση στρατιωτικής περιοχής, αποφασίζει να τεθεί υπό "κράτηση" ο Jules μας μέχρι την "εκδίκαση" καθώς υπάρχει κίνδυνος να διαφύγει και τον στέλνει στις "κεντρικές φυλακές" για διάστημα όχι μεγαλύτερο των 10 ημερών. Με το σορτσάκι του, την αμάνικη και το πορτοφόλι του.

Μη έχοντας νέα, η οικογένειά του στο Βέλγιο αρχίζει τα τηλέφωνα. Ψάξε ψάξε για εννιά μέρες, μαθαίνουν την τύχη του Jules, ο οποίος δεν μπόρεσε να ξεπεράσει την έκπληξή τους για εννιά μέρες, δεν είχε παράπονο από τη συμπεριφορά στις φυλακές αλλά δεν του άρεσαν τα φαγητά. Αμέσως βρίσκουν έναν δικηγόρο και του εξασφαλίζουν εκπροσώπηση στην υπόθεση της επόμενης μέρας. Ο "δικαστής" του στρατιωτικού "δικαστηρίου", μετά την ακρόαση των  γεγονότων, ούτε καν επιβάλει πρόστιμο στον Jules και διατάσσει την άμεση "αποφυλάκιση" του. Επειδή όμως έχουν περάσει οι 17:00, δεν μπορεί να παραλάβει το διαβατήριό του από τις "φυλακές" και αναγκάζεται να παραμείνει ακόμη ένα βράδι στην (λεγόμενη) "τβδκ", αυτή τη φορά σε ξενοδοχείο. Το επόμενο πρωί περνάει στο νότο κι επιστρέφει στη χώρα του».

Ο αρθρογράφος διερωτάται κατά πόσο ο «Jules» ή όσοι ακούσουν τα όσα έπαθε θα επισκεφθούν ξανά την (λεγόμενη) "τβδκ" και κατά πόσο τιμωρήθηκαν οι υπαίτιοι και αυτοί που τον έριξαν στη φυλακή χωρίς να τον ακούσουν.

Καταλήγει ως εξής ο Ρεσιάτ: «Άντε, αυτή η "χώρα" και αυτά που ζούμε αξίζουν και με το παραπάνω σε εμάς εξαιτίας των επιλογών μας, αλλά γιατί υποβάλλουμε αυτούς τους φτωχούς τουρίστες σε αυτό το μαρτύριο;»

Διαβάστε επίσης: Τ/Κ ΜΜΕ: Ε/κ «καταδικάστηκε» σε δυο χρόνια φυλάκιση για υπόθεση ναρκωτικών