Προεδρικό, ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ: Το υπηρετικό προσωπικό του Ακιντζί...

Από ποιους κινδυνεύει η Κύπρος; Από τους τρεις φιλοτουρκικούς κρίκους ή από το ΕΛΑΜ;

Υπηρετικό προσωπικό του Ακιντζί, και κατ' επέκτασιν της Τουρκίας, έχουν καταντήσει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και οι ηγεσίες ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ. Και έχουν καταστεί τόσο παχύδερμοι και τόσο αναίσθητοι και ευάλωτοι στους τουρκικούς σχεδιασμούς, ώστε ένας κατοχικός ηγέτης να τους εξευτελίζει ως πολιτικούς και ως Ελληνοκυπρίους, να διασύρει το κράτος, την Κυβέρνηση και τη Βουλή

Να προσπαθούν να ανακαλύψουν προσχήματα για να τον ικανοποιήσουν και να τον εξευμενίσουν και να μη διαθέτουν τη στοιχειώδη πολιτική αντίληψη, ότι ο κατοχικός ηγέτης "προπονείται" για τη μετά τη λύση συμπεριφορά του και πώς θα επιβάλει σε αυτούς τους αδύναμους και στερούμενους στοιχειώδη αντίσταση, τους όρους του.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει ήδη λάβει τα εύσημα του ΑΚΕΛ για την κωλοτούμπα του. Αρχικά προσπάθησε να το παίξει αποφασιστικός ηγέτης, ο οποίος γνωρίζει πώς θα υπερασπισθεί το κύρος του και το κύρος του κράτους του. Αλλά στη συνέχεια άρχισε να διολισθαίνει προς τον... πραγματικό εαυτό του.

"Δεν δικαιολογούνται οι υπερβολικές αντιδράσεις για μιαν απλή αναφορά, την οποία θεωρώ ότι, ναι, ήταν εσφαλμένη, όχι μόνο χρονικά, αλλά και από πλευράς στόχου", δήλωσε.

Τι σημαίνει αυτή η δήλωση; Δεν σημαίνει τίποτε άλλο, παρά ικανοποίηση των όρων του Ακιντζί όπως ο Νίκος Αναστασιάδης προχωρήσει σε "διορθωτική κίνηση". Αλλά ο Ακιντζί δεν θα ικανοποιηθεί με αυτήν την αναφορά. Θα ζητεί, όπως ζητεί, ακόμη μεγαλύτερη ταπείνωση του Προέδρου και του κυπριακού κράτους.

Θα ζητεί, ως αυθεντικός Τούρκος ηγέτης, κινήσεις που θα οδηγούν σε πραγματική αποδόμηση του Προέδρου, του κυπριακού κράτους και των θεσμικών οργάνων του. Οι Τούρκοι ηγεμόνες δεν ικανοποιούνται με όσα κατ' αρχήν ζητούν. Όταν λάβουν αυτά που αξιώνουν, προχωρούν σε διατύπωση μεγαλυτέρων ακόμη αξιώσεων. Μέχρι να τα πάρουν όλα.

Να είναι προετοιμασμένος, συνεπώς, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, να τα δώσει όλα. Και να προετοιμάσει σταδιακά τον πλήρη αφελληνισμό του κυπριακού Ελληνισμού, καλυπτόμενος κάτω από "ρεαλιστικές" εκτιμήσεις και μπούρδες. Την ίδια ώρα που ο Ακιντζί θα τουρκοποιεί ακόμη σε μεγαλύτερη έκταση τα κατεχόμενα και θα εμφυτεύει στους Τουρκοκυπρίους το όραμα της ΤΜΤ, του Ντενκτάς, των Γκρίζων Λύκων πως "η Κύπρος είναι τουρκική".

Και όντως η Κύπρος θα γίνει τουρκική, όταν η ηγεσία αυτού του τόπου θα αφαιρεί, με διάφορα προσχήματα και νεοφανείς θεωρίες, τον Ελληνισμό του. Όταν θα αποδομεί ολόκληρη την ιστορία του κυπριακού Ελληνισμού, θα ευνουχίζει και θα μολύνει τους σκοπούς τού Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ, και θα παρουσιάζει, όπως ήδη πράττει στα εθνικά μνημόσυνα, τον Αυξεντίου, τον Μάτση, τον Καραολή, ως αγωνιστές της διζωνικής ομοσπονδίας!

Και ο Δημοκρατικός Συναγερμός; "Απελευθερωμένος" πλέον από "εθνικιστικά στοιχεία" και εμποτισμένος με το όπιο των επαναπροσεγγιστικών σεμιναρίων και τα εύσημα των δυτικών πρεσβειών, θα συνεχίσει ακάθεκτος την πορεία εξυπηρέτησης του τουρκικού θηρίου.

Ήδη, έσπευσε να ικανοποιήσει την αξίωση του Ακιντζί, προβαίνοντας σε τροπολογία του νόμου, ώστε οι εορτασμοί των εθνικών επετείων και η γαλούχηση των νέων να αποσπαστούν από τις διαδικασίες της "ενοχλητικής" Βουλής και να καταστούν αρμοδιότητα των διορισμένων του Υπουργείου Παιδείας.

Ενός Υπουργείου, το οποίο λαμβάνει και εκτελεί εντολές της Τεχνικής Επιτροπής για την Εκπαίδευση. Είναι πολύ εύκολο για τον Αναστασιάδη και την ηγεσία του ΔΗΣΥ να επιβάλλουν αποφάσεις επί των δικών τους Υπουργών και να τους κατευθύνουν εκεί που η πολιτική τους επιδιώκει, παρά να το πράττουν μέσω της Βουλής.

Διερωτόμαστε, αύριο, με ποια ψυχή θα ψηφίσουν, όχι οι παλαιότεροι, εθισμένοι στην καρέκλα και στο κομματικό αξίωμα, βουλευτές του ΔΗΣΥ, αλλά οι νεότεροι βουλευτές, την τροπολογία του κ. Αβέρωφ Νεοφύτου. Θα απαρνηθούν και αυτοί, πριν καν προλάβουν να εθιστούν στα επαναπροσεγγιστικά σεμινάρια και στις τουρκόφιλες πολιτικές, όσα τους δίδαξαν οι γονιοί και οι δάσκαλοί τους; Αλλά τότε σε τι διαφέρουν από νέα δεινοσαυράκια, χειρότερα των δεινοσαύρων;

Για την ηγεσία του ΑΚΕΛ, τι να πει κανείς; Έχουν προ πολλού διαγράψει από την ιστορία τους την Ελλάδα του Μανώλη Γλέζου, του ΕΑΜ ΕΛΑΣ, του Γρηγόρη Λαμπράκη, του Γιάννη Ρίτσου, του Κώστα Βάρναλη, και όλων εκείνων των αριστερών αγωνιστών που πέθαιναν στα ξερονήσια της εξορίας, με το όραμα μιας καλύτερης Ελλάδας. Έχουν διαγράψει ακόμη και τη θυσία του Αυξεντίου, του μόνου ήρωα, του οποίου έστω και προσχηματικά, τιμούν τη θυσία.

Έχει η ηγεσία του καταστεί περιφερόμενος ικέτης των κατεχομένων, όπου ο Άντρος Κυπριανού προσπαθεί να περιμαζέψει τους "προοδευτικούς" Τουρκοκυπρίους συμμάχους του, οι οποίοι έχουν σχηματίσει κοινό μέτωπο με τους Γκρίζους Λύκους και την ακροδεξιά των Τουρκοκυπρίων, στον κοινό πόλεμο που διεξάγουν για τον αφελληνισμό του κυπριακού Ελληνισμού.

Και ύστερα, οι τρεις αυτοί ελληνοκυπριακοί κρίκοι της φιλοτουρκικής αλυσίδας έχουν το θράσος να διατείνονται πως η εθνική υπόθεση της Κύπρου κινδυνεύει από το ΕΛΑΜ, και όχι από την πολιτική τους...