Το τριπλό πόκερ του Ερντογάν

Καθώς η Τουρκία εντείνει ολοένα τον υβριδικό πόλεμο αποδόμησης της ελληνικής κυριαρχίας σε θάλασσα, ξηρά και αέρα, καθίσταται ολοένα και πιο ορατός ο κίνδυνος άμεσης στρατιωτικής εμπλοκής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το Αιγαίο, την Κύπρο και την Αν. Μεσόγειο. Εξέλιξη που οι προεκτάσεις της συμπυκνώνονται στο ερώτημα: Κι αν ο Τούρκος Πρόεδρος αποφασίσει να επεκτείνει την υβριδική αμφισβήτηση και επί του πεδίου, για παράδειγμα, της γραμμής αντιπαράταξης στην

Κύπρο, τι μέλλει γενέσθαι; Μπορεί η Κυπριακή Δημοκρατία, ούσα ασυγχώρητα ανοχύρωτη εδώ και δεκαετίες, να αντιδράσει αποτελεσματικά στην τουρκική πρόκληση; Και δοθέντος του αθωράκιστου της κυπριακής άμυνας, μπορεί ο ελληνικός «πολεμικός συναγερμός» να καλύψει πλήρως και αποτελεσματικά τη μεγαλόνησο;

Ερωτήματα που προβληματίζουν την ελληνική στρατιωτική και πολιτική ηγεσία, αλλά τις πραγματολογικές συνεπαγωγές τους γνωρίζουν άριστα οι Τούρκοι, οι οποίοι θεωρούν την Κύπρο ως την «αχίλλειο πτέρνα» της ελληνικής άμυνας εναντίον της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Στο πλαίσιο αυτής της καταναγκαστικής πολιτικής της Άγκυρας εναντίον του Ελληνισμού, η βεντάλια της τουρκικής διπλωματίας ξεδιπλώνεται σε διάφορα επίπεδα: Το πρώτο αφορά το βέτο, το οποίο εγείρει επί της ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Το δεύτερο επικεντρώνεται στο τρίγωνο των σχέσεων Τουρκίας, Ρωσίας και ΗΠΑ  στη βάση της πολιτικής του εκκρεμούς. Και το τρίτο είναι αυτό του Αιγαίου, όπου, ακόμη και αν  ο Ερντογάν εισπράξει οιαδήποτε ανταλλάγματα στο θέμα των F-16 ή αλλού για να χαμηλώσει τους τόνους, μια τέτοια εξέλιξη ουδόλως θα τερματίσει τη διαχρονική αναθεωρητική τουρκική πολιτική, που εκδηλώνεται από το Αιγαίο έως την Κύπρο, και επιβάλλει ακριβώς μιαν αποτρεπτική απάντηση από πλευράς Ελλάδας και Κύπρου.

Διαβάστε περισσότερα στη «Σημερινή» που κυκλοφορεί.