Υιοθεσίες: Προκλήσεις και προοπτικές

Η υιοθεσία αποτελεί μια πρόκληση, τόσο συναισθηματική όσο και νομική, ιδίως όταν πρόκειται για διασυνοριακή υιοθεσία, ακόμη και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι νομικοί και τεχνικοί περιορισμοί συχνά καθιστούν τη διαδικασία δυσχερή, χρονοβόρα και ψυχοφθόρα, προκαλώντας ανασφάλεια για τους υποψήφιους γονείς και δυσκολίες για τα παιδιά που δικαιωματικά αναζητούν μια νέα οικογένεια.

Η απλοποίηση των διασυνοριακών υιοθεσιών μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη βελτίωση των δημογραφικών συνθηκών της κάθε χώρας. Η ευκολότερη πρόσβαση

σε διαδικασίες υιοθεσίας θα ενθαρρύνει τους πολίτες να εξετάζουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ή να επεκτείνουν τις οικογένειές τους, ενισχύοντας τον κοινωνικό ιστό της χώρας τους, και προσφέροντας ένα όμορφο οικογενειακό περιβάλλον σε παιδιά που δεν έχουν την τύχη μιας οικογένειας.

Για τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη φυσική σύλληψη, η διασυνοριακή υιοθεσία προσφέρει μια ευκαιρία για την πραγματοποίηση του ονείρου τους να γίνουν γονείς. Ανοίγοντας τις πόρτες σε αυτές τις οικογένειες, διαμορφώνουμε μια κοινωνία που αναγνωρίζει την αγάπη και τη φροντίδα πέραν των βιολογικών ορίων, ενισχύοντας και εκσυγχρονίζοντας τον θεσμό της οικογένειας, που αποτελεί ένα από τους βασικούς πυλώνες της κοινωνίας του Κυπριακού Ελληνισμού.

Οι θετικές επιπτώσεις επεκτείνονται, αφού τα παιδιά που έχουν μείνει ορφανά βρίσκουν μια αγκαλιά, μια οικογένεια, και ένα σπίτι που θα τους προσφέρει αγάπη, σταθερότητα και ανέλιξη. Η επέκταση των ευκαιριών υιοθεσίας πέραν των συνόρων της Κύπρου, δίνει πολύ μεγαλύτερες ευκαιρίες σε παιδιά, που διαφορετικά, ίσως θα έμεναν χωρίς οικογένεια και υποστήριξη.

Για όλους αυτούς τους λόγους είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε την ανάγκη για μια πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία που θα διευκολύνει τις διμερείς και διακρατικές συμφωνίες για τις υιοθεσίες, αφού το οικογενειακό δίκαιο παραμένει αρμοδιότητα των κρατών-μελών και δεν καθορίζεται από πολιτικές της Ε.Ε. Η συνεργασία μεταξύ των χωρών της ΕΕ είναι ουσιώδης για τη δημιουργία ενός πλαισίου που θα επιτρέψει την αποτελεσματική ροή των υιοθεσιών, την απλοποίηση των διαδικασιών και την νομική αναγνώριση σε όλα τα κράτη-μέλη, παρέχοντας τα απαραίτητα νομικά και κοινωνικά δίκτυα ασφαλείας.

Σε επαφές μου σε Ευρωπαϊκό επίπεδο με μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Κοινοβουλίου, της Υπουργού Κοινωνικής Πρόνοιας της Κύπρου και της Υπουργού Οικογένειας της Ελληνικής Δημοκρατίας, προσπαθώ να δημιουργήσω μία δυναμική προοπτική για την βελτίωση των συνθηκών και του πλαισίου που διέπει τις διασυνοριακές υιοθεσίες.

Σε κλίμα αμοιβαίας στήριξης, η υιοθεσία μπορεί να γίνει ένα ισχυρό μέσο για τη διαμόρφωση μιας ασφαλούς κοινωνίας που στηρίζει όχι μόνο την ευημερία και την Αγωγή των παιδιών, αλλά και την αξία της οικογένειας.