«Άλλο το δεν μπορούμε κι άλλο νιώθουμε ευθύνη για να κυβερνήσουμε…»

Email Γιάννη Μαμουζέλου στο enimerosi24

Ειλικρινά δεν θέλω να σταθώ στο τι είπε και τι ακριβώς εννοούσε ο Παν. Λαφαζάνης σε μια «ζωντανή» συζήτηση, στην οποία ακόμη κι ένας έμπειρος πολιτικός ή πανεπιστημιακός ή επιστήμονας μπορεί να αστοχήσει στη διατύπωση μιας άποψης…

Ανεξάρτητα απ’ αυτό όμως, ένας υπεύθυνος άνθρωπος, ένας άνθρωπος που συναισθάνεται την τεράστια ευθύνη απέναντι σε δυσθεώρητα προβλήματα, απέναντι στην πίεση να βλέπει έναν λαό να οδηγείται στην καταστροφή, νιώθει φόβο και τον απόλυτο

δισταγμό να πει «ξέρω τα προβλήματα, έχω τις λύσεις, μπορώ να τις εφαρμόσω κ.α.»!

Κάτι ακόμη: κανείς έξω από το κυβερνητικό ιερατείο, κανείς μη άμεσος συνομιλητής της τρόϊκας ή των προσώπων του ΔΝΤ, της ΕΕ και όλων των οργάνων της, δεν είναι σίγουρο πως ξέρει την αλήθεια για την πραγματική διάσταση της κρίσης! Όχι της Ελλάδας, της γενικής…

Όταν λοιπόν κάποιος, όσο ικανός ή και γνώστης κάποιου τομέα κι αν είναι, θα τρόμαζε -κι αν είναι ειλικρινής και αξιοπρεπής θα το δήλωνε ευθαρσώς- να αναλάβει ακόμη κι ένα μικρό δημόσιο φορέα (π.χ. ΤΑΙΠΕΔ, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας κ.λπ.) πώς ένας πολιτικός να μην πει ότι «θέλω και μπορώ να κυβερνήσω, αλλά δεν νιώθω σίγουρος ότι έχω όλα τα όπλα για πετύχω κάτι περισσότερο απ’ τους προηγούμενους…»;

΄Αλλωστε δεν χρειάζεται να ψέγουμε αυτούς που δεν κυβέρνησαν ποτέ… Βλέπουμε πόσα καλά πέτυχαν οι «έμπειροι», «οι σπουδαγμένοι», οι «γνώστες» οι «πεφωτισμένοι» κ.α. της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τόσο καιρό… Από ανατροπή σε αναθεώρηση των αριθμών και των προβλέψεων πάμε, από κόκκινες γραμμές σε ροζ, σομόν και ανοικτό κίτρινο φτάσαμε, από τα δισεκατομμύρια που θα πιάναμε από φοροδιαφυγή, οφειλέτες του δημοσίου, λαθρεμπόρια καυσίμων και κυρίως από αποκρατικοποιήσεις και «αξιοποιήσεις» δημόσιας περιουσίας κ.λπ. τα μαζέψαμε σε κάτι δισεκατομμυριάκια με το ζόρι, όχι εφέτος αλλά σε δυο τρία χρόνια!

Ε, αυτοί είναι οι μάγκες, οι ικανοί; Δηλ. είχαν καμιά σούπερ γνώση ή επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος η Μπατζελή, η Τζάκρη, ο Τόλιος ή ο Ντόλιος, ο Βρούτσης ή Στυλιανίδης και τόσοι άλλοι. όταν τους βάφτισαν υπουργούς ή υφυπουργούς;

Επειδή τους μοστράρισαν ο Κωστάκης, ο Αντωνάκης κι ο Γιωργάκης «μπορούσαν να τα καταφέρουν», ενώ αν επιλέξει ο Τσίπρας υπουργούς και άλλα στελέχη της κρατικής μηχανής θα είναι ανίκανοι και θα αποτύχουν;

Σιγά, δεν θα βρει πέντε δικηγόρους, τρεις μηχανικούς, τρείς γιατρούς, πέντε οικονομολόγους και τέσσερις πέντε καθηγητάδες ή πανεπιστημιακούς να αναλάβουν τη δουλειά;

Απλώς σε ένα κονιορτοποιημένο και δεμένο χειροπόδαρα Κράτος ο καθένας αισθάνεται «σοκ και δέος» στο τι θα βρει να περισώσει και κυρίως πώς θα το διασώσει!

Θα μού πείτε δηλ. οι προηγούμενοι ή οι σημερινοί δεν είχαν αυτούς του δισταγμούς και τον τρόμο; Θα έλεγα όχι, γιατί τα καθεστωτικά Κόμματα, αυτοί που δεν σκέφτονταν τόσα χρόνια παρά την εξουσία, τη νομή και τη… διανομή των κερδών της έχουν ανθρώπους αδίστακτους, υπεράνω ευαισθησιών και ευθυνών! Ναι, έχουν ανθρώπους που αποδέχονται αυτές