Γιατί πάλι βρε Μιχάλη;

Επιστολή Γιάννη Μαμουζέλου στο enimerosi24
Φαίνεται τελικά ότι ο δημοσιογράφος Μιχ. Ανδρουλιδάκης δεν έβαλε μυαλό, δεν συνετίσθηκε από το θορυβώδες και σίγουρα οδυνηρό γι’ αυτόν και την οικογένειά του προ δεκαετίας γκρέμισμα όσων έφτιαξε (ή μήπως τον ώθησαν να φτιάξει άλλοι πιο επιτήδειοι;)κι έμπλεξε πάλι με ροκ ιστορίες!

Είναι δυνατό να πιστέψει κανείς ότι ήθελε τέτοια «επιστροφή», που θα τον έφερνε ξανά απέναντι σε απλήρωτους και αγανακτισμένους εργαζόμενους; Περιτριγυρισμένο από συνδικαλιστές, δικηγόρους, αστυνομικούς κ.α;

Δεν τα είχε σιχαθεί εκεί στο μαύρο 2002;
Πάλι ψέμματα, πάλι υποσχέσεις, πάλι άγραφες προσλήψεις και αμοιβές με κουρελόχαρτα και εταιρίες της πλάκας…

Ειλικρινά λυπάμαι που -έστω κι από μακριά- γίνομαι στο ίδιο έργο θεατής που θα ήταν ακόμη πιο τραγικό αν δεν ήταν κάπου στενά «στριμωγμένος» ένας παλιός καλός του… φίλος, που δήθεν ήξερε από ανασυγκρότηση επιχειρήσεων!

Κανονικά μόνο γι’ αυτή τη φράση έπρεπε να πάρει Πούλιτζερ δημοσιογραφικού θράσους, καθώς ήταν κάποτε ενεργός δημοσιογράφος και μάλιστα πολύ καλός, με διαίσθηση και κρίση!

Γιατί βρε Μιχάλη ήθελες να μπλέξεις πάλι; Σάμπως δεν ήξερες αν έχεις λεφτά; Αν φτάνουν σε δύσκολες εποχές και με την πιάτσα (διαφημιστική και εμπορική) να έχει καταρρεύσει; Πίστευες πάλι στα… θαύματα αλλοτινών εποχών;

Όχι «συνάδελφε», αλλά είσαι αμετανόητα λάτρης της κουζουλάδας που λένε στα μέρη σου και αμοραλιστής!
Χάθηκε το μέτρο απ’ το μυαλό σου και αρνείσαι να σκεφτείς να το ξαναφέρεις!

Ήξερες ότι θα (ξανα)πάρεις στο λαιμό σου βιοπαλαιστές εργαζόμενους, αλλά έκανες παιχνίδι…
Κι εκείνοι εκόντες άκοντες μπήκαν στο «γήπεδο», ελπίζοντας ίσως ότι θά’χεις διδαχτεί κάτι…
Διαψεύσθηκαν οικτρά! Κρίμα…

Εμείς οι απέξω, οι γενικά θιγόμενοι από τα καιροσκοπικά «σαλταρίσματα» των πολιτικών, των επιχειρηματιών κ.α. δήθεν «σοφών, τολμηρών και ικανών», πρέπει να λέμε φωναχτά τις αλήθειες, ώστε τέτοιες πρακτικές και «λογικές» να μένουν χωρίς αφελείς υποστηρικτές, αφού οι εργαζόμενοι στηρίζουν τη δουλειά του αφεντικού…

Ειλικρινά θα προτείνω στο κόμμα μου, το ΣΥΡΙΖΑ, να επιδιώξει στη νέα Βουλή να περάσει νόμος ή διάταξη που θα προβλέπει εκ των προτέρων εγγυήσεις και βιώσιμο «μπίζνες πλαν» για να μπορεί κάποιος να εκδίδει εφημερίδα ή να λειτουργεί πολυθεματικό/ενημερωτικό ραδιοτηλεοπτικό σταθμό! Γιατί τα μέσα αυτά είναι «ειδικού χαρακτήρα και σκοπού» και παίζουν διαφορετικό ρόλο για την δημοκρατία και την κοινωνία από άλλες επιχειρήσεις… Αφού λοιπόν φτάσαμε σε κυβέρνηση ειδικού σκοπού όλα δικαιολογούνται και είναι εφικτά, μήπως προστατευθούμε καμιά φορά!

ΥΓ Ο άνθρωπος που πρόσφερε στον Μιχ. Ανδρ. έναν τίτλο που «έσπασε ταμεία» και συνεργάτες και ιδέες που τον έκαναν από την κατήφεια της αποτυχίας (βλ. Ελλάδα σήμερα…») να διεκδικεί βραβείο εκδοτικής επιχειρηματικότητας!