Η επιλεκτική ανάγνωση του κειμένου του Αλαβάνου (διαβάστε το ολόκληρο)

Μία απαραίτητη διόρθωση γιατί φαίνεται ότι ξαφνικά όλοι θυμήθηκαν τον Αλέκο Αλαβάνο και παραθέτουν αυτούσιο συγκεκριμένο κομμάτι από το κείμενο που δημοσίευσε το Σάββατο ως κεντρικό επιχείρημα στη σημερινή τους ρητορική εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.

Η διόρθωση επιβάλλεται καθώς όλοι αυτοί αναφέρονται μόνο στο κομμάτι εκείνο που τους βολεύει και παραβλέπουν ένα άλλο εξίσου σημαντικό που όμως δεν τους εξυπηρετεί.

Ο Αλαβάνος, ναι,

λέει σαφέστατα στο κείμενο του ότι «δυνατότητα κατάργησης του μνημονίου δεν υπάρχει παρά μόνο εκτός Ευρωζώνης», αλλά ξεκαθαρίζει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο και ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο ουσιαστικής επαναδιαπραγμάτευσης, επανεξέτασης ή ό,τι άλλο θέλετε να το πείτε.

«Και με τον Ολάντ και  τις προθέσεις του για ανάπτυξη και με ένα “όχι” των Ιρλανδών στο ευρωσύμφωνο, τα όρια τροποποίησης των όρων των δανείων είναι ελάχιστα και σε δευτερεύοντα σημεία, που δεν μπορούν να απαντήσουν στις άμεσες ανάγκες και στην κλιμακούμενη οργή του λαού» τονίζει.

Αυτό δεν βολεύει όμως… 

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο του Α. Αλαβάνου όπως εμφανίζεται στην ιστοσελίδα του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής. 

«15 Σημειώσεις στο Πρόχειρο»

για τις Εκλογές, για το Μνημόνιο και κυρίως για το Ευρώ 

1. Εκτελεστικό απόσπασμα για τον δικομματισμό στις εκλογές υπήρξε η ίδια η Ευρωζώνη (δεν έχει δοθεί ακόμα η χαριστική βολή). Στις αρχές του χειμώνα, κάτω από τις πιέσεις των αγορών προς το ευρώ και τα ομόλογα ισχυρών πια χωρών του η Γερμανία αποφάσισε και επέβαλε την είσοδο της ΝΔ στην κυβέρνηση της δεύτερης άγριας δανειακής σύμβασης. Ο για δύο χρόνια αντιμνημονιακός ιεροκήρυκας Σαμαράς μέσα σε μια νύκτα κατάντησε  μνημονιακός ψάλτης. Η Ευρωζώνη έτσι ναρκοθέτησε το σύστημα του δικομματισμού που, και στην Ελλάδα, εξασφαλίζει την διαιώνιση και την αποσόβηση ακραίων κρίσεων για το σύστημα. Έκαψε την ευκαιρία για ένα δεξιό Ολάντ στη χώρα μας. Αν δεν είχε λειτουργήσει έτσι, το «μόνο νεκρός θα συνεργαστώ με τους μνημονιακούς» θα το είχε προεκλογικά πει, με τον Καμμένο υπασπιστή του, ο Σαμαράς, αυτοδύναμος πια πρωθυπουργός.

2. Ό,τι έκανε σταθερά μέχρι πριν κάποια χρόνια η αμερικάνικη πρεσβεία (που δεν αποκλείεται να ξαναεμφανιστεί σύντομα), δεν μπόρεσαν να το κάνουν οι δεκαπέντε τόσες πρεσβείες της Ευρωζώνης. Είτε, λοιπόν, η Ευρωζώνη αποδεικνύεται, μέσα στις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις της, ανίκανη να επεξεργασθεί μια μακροπρόθεσμη πολιτική διασφάλισης της ίδιας της κυριαρχίας της. Είτε η Γερμανία, ως ηγέτιδα του χώρου του ευρώ, με πλήρη επίγνωση των συνεπειών, θυσιάζει την ίδια την άμεση επιρροή της στην Ελλάδα προκειμένου να κερδίσει κρίσιμο χρόνο για την υπεράσπιση της κεντρικής ζώνης του ευρώ. Συμβαίνει μάλλον το δεύτερο, μαζί ενδεχομένως με το πρώτο, και αυτό είναι μια προειδοποίηση για όσους ονειρεύονται ελιγμούς της Γερμανίας σε περίπτωση που ακυρώσουμε τις δανειακές συμβάσεις.

3. Ένας κόσμος μέσα στις φλόγες μιας πόλης που καίγεται «συνωστίζεται» στις παραλίες για να σωθεί. Έτσι ήταν αυτές οι