Η Ισπανία στους εφτά ουρανούς, η Ιταλία στους… τέθεριθ ανέμους

Το τρίτο Euro της Ιστορίας της (1964, 2008 και 2012) πανηγυρίζει από το βράδυ της Κυριακής η Ισπανία, ενώ παράλληλα έγινε και η πρώτη ομάδα στον κόσμο που επανέλαβε τον θρίαμβό της έχοντας ενδιάμεσα κατακτήσει και ένα Μουντιάλ (2010). Οι «Φούριας Ρόχας» σκόρπισαν στους… τέσσερις ανέμους (4-0) την Ιταλία στον τελικό του Euro 2012 που διεξήχθη στο Κίεβο, έχοντας σκόρερ τους Σίλβα, Αλμπα, Τόρες, Μάτα, ενώ η «σκουάντρα ατζούρα» έπαιζε με 10 παίκτες από το

61′ λόγω τραυματισμού του Τιάγκο Μότα (δύο λεπτά μετά την είσοδο του ως τρίτη αλλαγή).

Η Ιταλία απέτυχε να πάρει το δεύτερο ευρωπαϊκό της τρόπαιο μετά το 1968 (είχε επικρατήσει της τότε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας με 2-0), διότι πολύ απλά απέναντί της υπήρχε μία ανώτερη ομάδα, ενώ στάθηκε και άτυχη, αφού για μισή και πλέον ώρα στο δεύτερο ημίχρονο αγωνίστηκε με παίκτη λιγότερο. Βρέθηκε πολύ νωρίς πίσω στο σκορ, μετά το εκρηκτικό πρώτο δεκαπεντάλεπτο των Ισπανών και πάνω που είχε ισορροπήσει το ματς και προσπαθούσε να ισοφαρίσει δέχτηκε το δεύτερο και κάπου εκεί τα πράγματα δυσκόλεψαν πάρα πολύ.

Πλήρης δικαίωση για τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, που παρέταξε την ομάδα του χωρίς σέντερ φορ. Αυτή την φορά…το πείραμα με τον Φάμπρεγας δούλεψε σωστά (από δική του ασίστ προηγήθηκαν οι «φούριας ρόχας»), ενώ σε σχέση με τα προηγούμενα ματς έκανε μεγάλο ματς και ο Νταβίντ Σίλβα, αλλά αυτοί που έκαναν «όργια» στον αγωνιστικό χώρο ήταν οι δύο άσσοι της Μπαρτσελόνα, Τσάβι και Ινιέστα.

Σε σχέση με τους ημιτελικούς, οι δύο φιναλίστ παρατάχθηκαν μόνο με μία αλλαγή στη σύνθεσή τους. Ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, κατά την προσφιλή του τακτική στο μεγαλύτερο μέρος του τουρνουά, δεν ξεκίνησε με κλασικό σέντερ φορ, αλλά προτίμησε να «ρίξει στη μάχη» τον…κρυφό φορ, Σεσκ Φάμπρεγας, αντί του απογοητευτικού στο ματς με την Πορτογαλία, Νεγρέδο. Οι υπόλοιποι 10 ήταν αυτοί που παρατάχθηκαν εναντίον των Πορτογάλων.

Ανάλογα έπραξε και ο Τσέζαρε Πραντέλι. Ο Αμπάτε, που ξεπέρασε τον τραυματισμό του, επανήλθε στο δεξί άκρο της άμυνας από τον Τσέζαρε Πραντέλι αντί του Μπαλτζαρέτι, που είχε ξεκινήσει στον τελευταίο χρονικά ημιτελικό με τη Γερμανία.

Ο τελικός ξεκίνησε όπως αναμενόταν. Συνεχές πρέσινγκ από τους παίκτες και των δύο ομάδων, με τους «φούριας ρόχας», όμως, να πλεονεκτούν στον τομέα της ανάπτυξης. Τσάμπι Αλόνσο, Τσάβι και Ινιέστα έκαναν σπουδαία δουλειά στον χώρο της μεσαίας γραμμής, οι Ιταλοί δεν μπορούσαν να τους παρακολουθήσουν και στο 10΄ ήρθε η πρώτη καλή φάση για τους Ιβηρες με το σουτ του Τσάβι από το ύψος της μεγάλης περιοχής να περνάει άουτ. Η πίεση συνεχίστηκε, τα ρήγματα στην ιταλική άμυνα ήταν έντονα και στο 14΄ από μπάσιμο του Φάμπρεγας στην περιοχή και γύρισμα προς το κέντρο της άμυνας ο Νταβίντ Σίλβα με κεφαλιά άνοιξε το σκορ (1-0).

Μετά το γκολ του μέσου της Μάντσεστερ Σίτι ο τελικός πήρε…τρελό ρυθμό κι αυτό διότι η Ιταλία «ξέχασε» αμέσως τον παθητικό της ρόλο κι αποφάφισε να…παίξει μπάλα. Αν και δεν είχε σε καλή μέρα τον Μοντολίβο, η ομάδα του Τσέζαρε Πραντέλι έγινε πιο επιθετική, κυρί