Μνημεία σουρεαλιστικής πολιτικής

Τελικά δεν την γλύτωσα ούτε εγώ. Ο τ. Πρόεδρος μου απέδωσε το βραβείο σουρεαλισμού επειδή αρνήθηκα να παραβιάσω το καταστατικό και τον κανονισμό εσωτερικής λειτουργίας του κόμματος που υπηρετώ αδιάκοπα από την πρώτη ημέρα ίδρυσής του.

Σαν να μην έφτανε αυτό με προειδοποιεί κιόλας, εμένα και τους «συντρόφους» μου ότι «εάν εκλεγώ ξανά, τυπολάτρες, μίζεροι, παλαιοκομματικοί, εκλογομάγειρες, άνθρωποι των παρασκηνίων δεν θα έχουν θέση στη Δημιουργία ξανά! Για να ξέρουμε τι και ποιους ψηφίζουμε.».
Πολύ ωραία! Συμφωνώ απολύτως. Να ξέρουμε τι και ποιους ψηφίζουμε…
Είμαστε σε εσωκομματική

περίοδο και η ένταση έχει υπερβεί την αναμενόμενη ένδειξη. Είναι αναμενόμενο σε ένα πολιτικό κόμμα να υπάρχει κινητικότητα πριν από συνέδριο και εκλογές αλλά αυτό που συμβαίνει εδώ μέσα ομολογώ, δεν το περίμενα! Είναι ακριβώς το ίδιο όπως και σε όλα τα υπόλοιπα κόμματα. Αυτά που απορρίψαμε με αηδία για να έρθουμε στη«δημιουργία, ξανά!». Θα το κατάπινα και αυτό(δεν αλλάζει η φύση του ανθρώπου πες) αλλά δεν μπορώ να διανοηθώ ότι τροφοδότης της έντασης θα ήταν ο ίδιος ο ιδρυτής!

Τι ήταν αυτό που προκάλεσε το επεισόδιο; Σε άλλα κόμματα που αρέσκονται να κάνουν λάστιχο τις δημοκρατικές διαδικασίες επιτρέπεται η εκπροσώπηση δι αντιπροσώπου. Τι σημαίνει αυτό; ‘Έρχεται ένα μέλος συλλογικού οργάνου και αφού συμμετάσχει στην διαβούλευση και ακούσει όλες τις απόψεις αντί να ψηφίζει για τον εαυτό του, ψηφίζει με 2 και 3 η και15 και 150 ψήφους για λογαριασμό άλλων που δεν είναι παρόντες και δεν έχουν ακούσει λέξη και που στο κάτω-κάτω αν τα άκουγαν μπορεί και να διαφωνούσαν βρε αδερφέ!

Αυτές οι πρακτικές απαγορεύονται στη «δημιουργία, ξανά!» και η απαγόρευση μάλιστα έχει επικυρωθεί3 φορές!
Επειδή λοιπόν επέμενα να τηρηθεί κανονισμός και το αυτονόητο και επειδή δεν καταδέχομαι να συμμετέχω σε οποιαδήποτε συλλογική διαδικασία όπου ψηφίζουν φαντάσματα, ο τ. Πρόεδρος το θεώρησε κωλυσιεργία και χωρίς να ζητήσει το λόγο σηκώνεται όρθιος και με έντονο επικριτικό ύφος μου λέει:
- Τελείωνε επιτέλους
- Τι θα πει τελείωνε;

Τι θα πει τελείωνε; Γιατί τελείωνε; Για να ψηφίζουν φαντάσματα; Με ποιο δικαίωμα;
Μήπως προεξοφλείς το δικαίωμα που νομίζεις ότι θα έχεις όταν επανεκλεγείς Πρόεδρος στο «κόμμα σου»; Ε, λοιπόν εδώ δεν είναι χρηματιστήριο να προεξοφλείς δικαιώματα! Πρώτον δεν θα επανεκλεγείς και δεύτερον ακόμη και να επανεκλεγείς μη γελιέσαι ότι θα έχεις τέτοια δικαιώματα. Εδώ είναι ένα ανοιχτό και δημοκρατικό κόμμα που ιδρύθηκε με σκοπό να μην ακολουθεί το αρχηγικό μοντέλο. Έτσι είναι χτισμένο από τα θεμέλια. Ο Πρόεδρος είναι ο εκπρόσωπος, όχι ο αρχηγός.
Έχω δικαίωμα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.
Ποιος είναι ο σουρεαλιστής, ο παλαιοκομματικός, ο μίζερος και ο εκλογομάγειρας;
Ο άνθρωπος που οργάνωσε τις πρώτες ομάδες«δημιουργία, ξανά!» στην Αθήνα; Αυτός που έγραψε το καταστατικό; Ο δύο φορές διοργανωτής της Ιδρυτικής Συνδιάσκεψης; Ο πρώτος σε ψήφους στην Ιδρυτική Συνδιάσκεψη; Ο πρώτος Γραμματέας της Εθνικής Επιτροπής; Ο επικεφαλής των εκλογών; Ο πρώτος σε σταυρούς υποψ.Βουλευτής σε όλη την Ελλάδα στις εκλογές;Ο διοργανωτής της ημερίδας με θέμα την κοινωνική πολιτική στην Καλαμάτα; Ο άνθρωπος που δεν φοβήθηκε να εκτεθεί και ταύτισε το όνομά του με τη «δημιουργία, ξανά!» από την πρώτη μέρα; Ο άνθρωπος που το μετάλλιό του στον αγώνα των εκλογών ήταν μια ξεγυρισμένη επικονδυλίτιδα στο δεξί χέρι από την υπερκόπωση(λαγουδέρα-πληκτρολόγιο) και που για να συμμετέχει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες έκανε ενέσεις κορτιζόνης στον αγκώνα κρυφά, ρισκάροντας την υγεία του, την οικογένειά του και την καριέρα του; Ο άνθρωπος που γύριζε μέχρι και χθες όλη την Ελλάδα με το ένα πόδι για να προπαγανδίζει το συνέδριο;

Αυτός είναι ο σουρεαλιστής κ. Πρόεδρε;
Ή μήπως είναι ο Γραμματέας που στήριξε θεσμικά τον Πρόεδρο σε όλες τις πολιτικές γκάφες πού έκανε και συνεχίζει να κάνει; Στις συζητήσεις πίσω από κλειστές πόρτες; Στην εκλογική σύμπραξη με τη Δράση; Στην οριζόντια και κάθετη προεκλογική κωλοτούμπα; Στο πραξικόπημα των 8 του Μαΐου; Στην εκπαραθύρωση των κορυφαίων συνεργατών του; Στην ανακοίνωση του μικροτσούτσουνου γερμανοτσολιά; Στην απαξίωση και προσβλητική αποβολή 54 εκλεγμένων στελεχών; Στην αναβολή του συνεδρίου 3 φορές;

Να μην υπολογίσω και την μη ενεργή, σιωπηρή, στήριξη σε όλες τις υπόλοιπες γκάφες – μνημεία σουρεαλιστικής πολιτικής – στο twitter. Γιατί το να κάνεις τον μ@λ… στην παρέα σου και στο κόμμα όταν όλοι γελάνε με τον Πρόεδρο, στήριξη είναι κι αυτή! Την καταλαβαίνουν όλοι μια χαρά και μαζεύονται.

Είναι δυνατόν να απαξιώνεις τα κορυφαία σου στελέχη έτσι; Τον Στέφανο Κοτσώλη μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, που έχει δώσει ότι έχει και δεν έχει γι αυτό το κίνημα; Την Μάρω Καψή, εργαζόμενη μητέρα με δυο μικρά παιδιά που τρέχει πάνω κάτω σε όλη την χώρα εδώ κι έξι μήνες να κάνει τη Γραμματέα σε ένα κόμμα που διαλύεις εσύ με την συμπεριφορά σου;

Με ποιους θα δουλέψεις αύριο; Με τους κολλητούς; Με τους yes-men ή με groupies; Αντέχεις την διαφορετικότητα; Αντέχεις την απόφαση της πλειοψηφίας; Ξέρεις τι είναι η σύνθεση απόψεων; Ξέρεις τι είναι η συλλογικότητα;

Τελικά αντέχεις τη δημοκρατία; Εγώ λέω πως όχι.
Εγώ λέω πως δεν είσαι δημοκράτης. Ποτέ δεν ήσουν.
Και καλά πες ότι θα κάνεις άλλη μια κωλοτούμπα και θα κάτσεις στο ίδιο τραπέζι με αυτούς που σήμερα απαξιώνεις.
Αυτούς τους ρώτησες αν είναι διατεθειμένοι να κάτσουν μαζί σου μετά από αυτά που τους έχεις στολίσει; Νομίζεις ότι θα τους εμπνέεις σαν ηγέτης; Νομίζεις ότι όλοι οι άλλοι που παρακολουθούν σιωπηρά είναι γίδια; Δεν παίρνουν χαμπάρι; Βλέπουν το μέλλον τους! Γι αυτό δεν έχουμε υποψηφίους για το συνέδριο…
Θα έπρεπε να ντρέπεσαι. Να μάθεις να ζητάς συγγνώμη, να μάθεις να λες ευχαριστώ, να μοιράζεσαι και μετά να θες να είσαι ο αρχηγός. Να μάθεις να χάνεις γιατί αν δεν μάθεις να χάνεις πρώτα, τότε δεν θα νικήσεις ποτέ. Στο λέει ένας πρωταθλητής.
Το κόμμα αυτό έχει χτιστεί από εκατοντάδες ανθρώπους οι οποίοι άκουσαν το προσκλητήριο τον Μάρτη του 12. Οι 136.000 ψήφοι ήρθαν με κόπο, ιδρώτα και έκθεση εκατοντάδων ανθρώπων σε όλη την Ελλάδα. Είναι τουλάχιστον προσβλητικό, αλαζονικό και συνάμα ηλίθιο να πιστεύει κανείς ότι ένας άνθρωπος μόνος του μπορεί να καταφέρει κάτι τέτοιο. Ε, δε μπορεί! Σας το λέω από μέσα. Πόσο μάλλον δε, όταν πάσχει από ολική ανικανότητα χάραξης στοιχειώδους πολιτικής στρατηγικής η καλύτερα οποιασδήποτε στρατηγικής.
Ανοχή τέλος.

Μπορείς να συνεχίσεις την αυτοκαταστροφική σου πορεία χωρίς εμάς. Κειμενογράφους και διαφημιστές Β’ κατηγορίας βρίσκουμε εύκολα. Ανθρώπους με θράσος ξαναβρίσκουμε, ανθρώπους με θάρρος δε βρίσκουμε. Πρότυπα δε βρίσκουμε εύκολα, ανθρώπους που να εμπνέουν, πιστούς δημοκράτες… «εάν εκλεγώ ξανά, τυπολάτρες, μίζεροι, παλαιοκομματικοί, εκλογομάγειρες, άνθρωποι των παρασκηνίων, δεν θα έχουν θέση στη Δημιουργία, ξανά! Για να ξέρουμε τι και ποιους ψηφίζουμε.»
Εάν εκλεγείς ξανά, εγώ θα είμαι ο πρώτος που θα χάσει το κεφάλι του όταν βγάλεις τη χατζάρα για προγραφές. Δεν φοβάμαι. Θα κρατήσω την αξιοπρέπειά μου και τους φίλους μου.
Αλλά δεν θα εκλεγείς…
Το κόμμα θα συνεχίσει. Υπάρχει σχέδιο, όραμα, αλλά κυρίως για πρώτη φορά υπάρχει στρατηγική. Φανερή στρατηγική χωρίς κρυφές συναντήσεις και μισόλογα. Θα τα μάθουν όλοι όλα μέχρι το συνέδριο. Για να ξέρουν τι και ποιους ψηφίζουν. Για να μην έχουν καμία αμφιβολία. Για να μην φοβάται κανείς την επόμενη ημέρα. Για να την περιμένουν με ανυπομονησία. Για να ξανανιώσουν κάποτε όπως στην αρχή.
Η «δημιουργία, ξανά!» θα υπάρχει και μετά το συνέδριο. Βελτιωμένη σε ver. 2.0.
Αυτή τη στιγμή το κόμμα μας βράζει σαν μια χύτρα ταχύτητας, με έναν τ. Πρόεδρο για καπάκι. Μόλις εκτιναχτεί το καπάκι, θα ξεχειλίσει από δημιουργία, σύνθεση και εθελοντισμό.
«ήθος ανθρώπω δαίμων», Ηράκλειτος (η μοίρα του ανθρώπου είναι ο χαρακτήρας του). Η μοίρα του κόμματος των πολιτών δεν είναι αρχηγική.

Γιώργος Δ. Δεληκούρας
Ιδρυτικό μέλος και Μέλος της Εθνικής Επιτροπής
τ. υποψ. Βουλευτής Αττικής