Τα ίχνη της λίστας που δείχνουν Παπακωνσταντίνου

Τα στοιχεία που φωτίζουν τις διαδρομές του επίμαχου CD, από το Παρίσι στα… συρτάρια του υπουργείου στην Αθήνα

Οταν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου στο περιθώριο ενός Eurogroup κανόνιζε με τη σημερινή πρόεδρο του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ να παραλάβει λίστα με ονόματα ελλήνων καταθετών στην HSBC της Ελβετίας, δεν μπορούσε να φανταστεί

Το ταξίδι της «λίστας Λαγκάρντ», όπως βαφτίστηκε τελικά εκείνος ο κατάλογος, έκρυβε φουρτούνες για τον πρώην τσάρο της ελληνικής οικονομίας για τον οποίο οι πρώην συνάδελφοί του – βουλευτές τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση – ζητούν την ποινική του δίωξη για το κακούργημα της νόθευσης εγγράφου και το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος.

Η 1η παράδοση

Περί τα τέλη του 2010 το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών παρέδωσε στον έλληνα πρέσβη στο Παρίσι Κωνσταντίνο Χαλαστάνη έναν ψηφιακό δίσκο CD με ονόματα ελλήνων καταθετών και τις κινήσεις των λογαριασμών τους.

Εκεί που τελείωσε η άτυπη τελετή παράδοσης – παραλαβής της λίστας άρχισε να διαγράφεται ο κύκλος των ευθυνών του πρώην υπουργού Οικονομικών, όπως αυτές αποτυπώνονται στην πρόταση για τη σύσταση προκαταρκτικής εξέτασης κατά του Γιώργου Παπακωνσταντίνου που συνυπογράφουν 71 βουλευτές .

Τον Οκτώβριο του 2010 παραδόθηκε, δια της επίσημης διπλωματικής οδού, το υλικό χωρίς να πρωτοκολληθεί.

Για «λόγους ασφαλείας», κατά την εκδοχή Παπακωνσταντίνου, αντέγραψε το CD σε μορφή stick (USB). Μόνο που κατά έναν ανεξήγητο τρόπο από το χρονικό αυτό σημείο και μετά το πρωτότυπο και αυθεντικό CD χάθηκε και ουδείς γνωρίζει πού βρίσκεται ή αν έχει καταστραφεί.

«Το αρχικό αρχείο με τη συνοδευτική επιστολή το έδωσα για φύλαξη στο γραφείο μου. Δεν ξέρω πού είναι. Δυστυχώς, δεν ξέρω πού είναι σήμερα», είχε πει ο Γ. Παπακωνσταντίνου απαντώντας στη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Η ομολογία του προκάλεσε την πρώτη μεγάλη θύελλα, που έδειχνε ότι υπάρχουν πολλές μαύρες τρύπες στην υπόθεση της διαχείρισης της περίφημης λίστας Λαγκάρντ.

Οι οικονομικοί εισαγγελείς Γρηγόρης Πεπόνης και Σπύρος Μουζακίτης δρομολόγησαν την άφιξη της πρωτότυπης λίστας στέλνοντας έγγραφο στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος μερίμνησε αμέσως ώστε να φτάσει το αυθεντικό ηλεκτρονικό αρχείο στη Δικαιοσύνη.

Από την ημέρα που η πρώτη λίστα περιήλθε στην κατοχή του πρώην υπουργού μεσολάβησαν αρκετοί μήνες μέχρι το τέλος του 2010 ή τις αρχές του 2011 που παρέδωσε στον τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ Γιάννη Καπελέρη άτυπα όχι ολόκληρο τον κατάλογο, όπως εύλογα θα ανέμενε κανείς, αλλά ένα μικρό μέρος αυτού.

Συγκεκριμένα, όπως αποτυπώνεται και στο έγγραφο για τη σύσταση της προκαταρκτικής επιτροπής, τού έδωσε «ένα απλό χαρτί με 10-11 ονόματα που υποθετικά περιλαμβάνονταν στο CD, ώστε να διενεργηθεί φορολογική έρευνα».

Ο Γ. Καπελέρης τον ενημέρωσε πως «από τα πρώτα στοιχεία που είχε συλλέξει προέκυπτε ότι παρόμοιου ύψους καταθέσεις δεν μπορούσαν να δικαιολογηθούν από το οικονομικό προφίλ των συγκεκριμένων ατόμων. Με βάση αυτά τα πρώτα στοιχεία ήταν σαφής η ανάγκη για τη συνέχιση της έρευνας από το ΣΔΟΕ των ελέγχων, κάτι το οποίο ζήτησα στο πλαίσιο βεβαίως των δυσκολιών που διενεργούσε η φύση των στοιχείων».

Ολόκληρο πλέον το στικάκι, αλλά όχι το CD, τα ίχνη του οποίου αγνοούνται, ο Γ. Παπακωνσταντίνου το παρέδωσε και πάλι άτυπα, τον Ιούνιο του 2011 στον διάδοχο του Γ. Καπελέρη στο ΣΔΟΕ, πρώην εισαγγελέα Ιωάννη Διώτη.

Δύο μήνες αργότερα ο τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ στην πρώτη συνάντηση που είχε με τον σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλη Βενιζέλο, ο οποίος με τη σειρά του διαδέχθηκε τον Γ. Παπακωνσταντίνου στο υπουργείο Οικονομικών, τον ενημέρωσε για πρώτη φορά περί την ύπαρξη του συγκεκριμένου αποδεικτικού υλικού, τα συμπεράσματα της μελέτης του και την εκτίμησή του ότι δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί γιατί δεν ήταν νόμιμο αποδεικτικό μέσο.

Η 2η παράδοση

Τα αποκαλυπτήρια έγιναν μετά την άφιξη της πρωτότυπης λίστας που εκ νέου παραδόθηκε στην ελληνική αποστολή, όταν αυθημερόν μετέβη στο Παρίσι. Επιστρέφοντας παραμονές των Χριστουγέννων, όταν την άνοιξαν οι οικονομικοί εισαγγελείς και οι συνεργάτες τους στο ΣΔΟΕ βρήκαν τα τρία ηλεκτρονικά αρχεία που δεν υπήρχαν στο στικάκι, το οποίο αντέγραψε ο Γ. Παπακωνσταντίνου για λόγους ασφαλείας από το πρωτότυπο CD, πριν αυτό χαθεί.

Η αλλοίωση της λίστας ήταν δεδομένη για τους εισαγγελείς, καθώς οι Γάλλοι διαβεβαίωσαν επισήμως τις ελληνικές Αρχές ότι «ο εκ νέου παραδοθείς ψηφιακός δίσκος είναι πανομοιότυπος με εκείνον που είχε παραδοθεί στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών και κατά το παρελθόν».
Ρεπορτάζ Μίνα Μουστακα
Πηγή τα ΝΕΑ