” Ηγέτης ή Ικέτης ”

Γράφει η Χριστίνα

Η σοφία των προγόνων μας  φαίνεται ότι κάπου στην πορεία της ιστορίας
της πατρίδος μας μάλλον εξαφανίστηκε . Πιθανόν να διεκόπη στον κρίκο
της αλυσίδας στο dna μας και να πετάχτηκε στα σκουπίδια ως μη
αναγκαία.
Βιαίως η ειρηνικά κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά.
Ίσως βοήθησαν οι τόσες προσμίξεις που είχαμε με διάφορα φύλλα και φύλα.
Πέρασαν από πάνω, κάτω, δεξιά και αριστερά της πατρίδας μας .
Η ανάγκη του Έλληνα, στο πλείστον, να νιώθει ηγέτης είναι τόσο έντονη,
όσο έντονη είναι και η δυσοσμία

που αναδύεται τα τελευταία χρόνια από
ένα πολιτικό σύστημα το οποίο οι ίδιοι αναδείξαμε.
Τραγελαφικό θα μπορούσε να πει κανείς .
Εμπίπτει στο απόφθεγμα του Αϊνστάιν περί των ανθρώπων.

”Τα προβλήματα ποτέ δεν μπορείς να τα λύσεις με τον τρόπο σκέψης που
τα γέννησε.” (Αϊνστάιν)

Δημιουργήσαμε μια κοινωνία ισοπεδωτική, χωρίς αξίες και χωρίς ήθος.
Αναδείξαμε τους ηγήτορες μέσω αυτών και τώρα χρησιμοποιώντας αποφυάδες
τους, προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα.
Ακόμα και ο μεγάλος Αριστοφάνης δεν θα μπορούσε να φτιάξει καλύτερη
κωμωδία στα πλαίσια μιας τόσο μεγάλης τραγωδίας η οποία
διαδραματίζεται χρόνια τώρα.
Προκειμένου να ηγηθούν, οι περισσότεροι , είναι ικανοί να αλλάζουν
πρόσωπα και προσωπεία, να κάνουν κωλοτούμπες και διπλά τόλουπ στον
αέρα και να βιάζουν την Ελληνική γλώσσα ώστε να “διατυπώνει” αυτά που
θα ήθελαν να πράξουν αλλά δεν σκοπεύουν ποτέ.
Στην συνέχεια πάλι χρησιμοποιώντας απόφθεγμα του Αϊνστάιν ο λαός :

”Μέσα σε δυο βδομάδες, οι αγέλες των μαζών μπορούν να ωθηθούν από τις
εφημερίδες σε μια κατάσταση τέτοιας οργής, ώστε να προετοιμάζονται να
φορέσουν τις στολές τους, για να σκοτώσουν η να σκοτωθούν προς χάρη
ανάξιων σκοπών μερικών ενδιαφερόμενων κομμάτων.” (Αϊνστάιν)

Ηγέτες -ικέτες, οι περισσότεροι εξ υμών ή εξ εκείνων, προσπαθούν να
αποδείξουν κάτι που δεν θα γίνουν ποτέ . Έχουν την εντύπωση, ότι ο
όχλος στον οποίον απευθύνονται, είναι το λιγότερο ηλίθιος ή καλά
βολεμένος ,ώστε τυφλωμένος από την ανάγκη της κατ’ επίφαση
”ελευθερίας ” θα αποδεχτεί τα ψίχουλα ανεξαρτησίας που του
προσφέρονται .
Άνθρωποι που νομίζουν ότι ηγούνται ή μπορούν να ηγηθούν, με μόνο
σκεπτικό το καλό του τόπου …Ιδέα πιασάρικη, δυναμωτική κάτι σαν hemo
το πρωί μαζί με το γάλα. Όμως δυστυχώς οι περισσότεροι έχουμε μπλέξει
την έννοια του ηγέτη, του εξουσιαστή και του διαχειριστή .Τα έχουν
μπλέξει και πλέξει σε μια κοτσίδα που ακόμα σαν γαϊτανάκι γυρίζει
μέχρι να πνίξει και τον τελευταίο χορευτή.
Διαβάζοντας πολλές απόψεις περί ηγέτη και διαχειριστή κατέληξα σε μία
που αναφέρει σε ένα σύγγραμμα του ”περί ηγεσίας” ο καθηγητής Π.
Φωτήλας (http://www.tex.unipi.gr/undergraduate/notes/dbe2/DBE-2_11-12_lec8.pdf)
και στο οποίο αναλύει με ελάχιστα επίθετα την διαφορά μεταξύ ηγέτη και
διαχειριστή .

ΗΓΕΤΗΣ (LEADER)                      ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ (MANAGER)

* Κα