F.Times: Οι τρεις ένοχοι της ευρωπαϊκής κρίσης

«Aυτά είναι που πρέπει να πράξετε αν θέλετε ο κόσμος να σηκώσει το άγαλμά σας καβάλα σε άλογο». Ο Valéry Giscard d’ Estaing επέδειξε αναμφίβολα μεγάλη φαντασία για να προτρέψει τους ομολόγους του να λάβουν δραστικές αποφάσεις για το μέλλον της Ευρώπης. Το σχόλιο του Γάλλου πρώην προέδρου, πάντως, δίνει μια πολύ λογική εξήγηση για τη νοοτροπία που προκάλεσε τη μεγάλη ευρωανακατωσούρα του παρόντος.

Η Ε.Ε. πλέον πρέπει να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της ύβρεως των μεγάλων… Ευρωπαίων της προηγούμενης γενιάς. Οι άνθρωποι

που δημιούργησαν το ευρώ -άνδρες όπως ο Helmut Kohl, πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, και ο αλλοτινός επικεφαλής της Κομισιόν Jacques Delors- μοιράζονταν την άποψη του Giscard d’ Estaing για τα βιβλία Ιστορίας. Αλλά το όνειρό τους να αφήσουν το κληροδότημα μιας Ενωμένης Ευρώπης με ενιαίο νόμισμα στον πυρήνα της έχει γίνει εφιάλτης.

Εν μέσω μιας απόλυτης οικονομικής και πολιτικής κρίσης, ίσως είναι άσκοπο ή και εκδικητικό να επικρίνουμε τους ηγέτες του παρελθόντος. Όμως, η απάντηση στην ερώτηση «τίς πταίει;» θα είναι σημαντική για να επιλυθεί η κρίση του ευρώ. Η χώρα ή οι ομάδες που θα καταλήξουν να επωμιστούν το μεγαλύτερο μίσος για την κρίση θα καταλήξουν και με ζημιωμένα τα συμφέροντα και τη διεθνή άποψη. Μιλώντας γενικά, υπάρχουν τρεις ομάδες που ανταγωνίζονται για τη θέση του «κακού»: οι Γερμανοί, οι Νοτιοευρωπαίοι και οι… Αγγλοσάξονες.
Η απέχθεια για τη Γερμανία είναι μεγάλη στη Νότια Ευρώπη. Ένα ζωηρό πρόσφατο παράδειγμα ήρθε από την Ιταλία, όπου η Il Giornale είχε πρωτοσέλιδο που ούρλιαζε κατά του γερμανικού Δ΄ Ράιχ. Όμως, η άγρια επίθεση κατά των Γερμανών δεν περιορίζεται στον Νότο. Ο Anatole Kaletsky, βαρυσήμαντος Βρετανός σχολιαστής, έγραψε σε στήλη του: «Κανείς δεν πρέπει να εκπλήσσεται που η Γερμανία έχει γίνει η μεγαλύτερη απειλή για την Ευρώπη. Στο κάτω-κάτω, το ίδιο πράγμα έχει γίνει δύο φορές».

Η αντιγερμανική άποψη είναι ότι η πιο ισχυρή οικονομία της Ευρώπης αρνείται να αποδεχτεί τις αμοιβαίες υποχρεώσεις που προϋποθέτει το ενιαίο νόμισμα. Λέει ότι το ευρωσύστημα ευνοεί μαζικά τη Γερμανία. Αντί όμως να ξαναφέρει την ισορροπία με αμοιβαία υποχρέωση και αύξηση στην εγχώρια κατανάλωση, η Γερμανία δρέπει τους καρπούς, ενώ επιβάλλει λιτότητα στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Όπως είναι φυσικό, αυτή η άποψη δεν έχει σχεδόν κανέναν οπαδό στη Γερμανία ή στις άλλες πιστώτριες χώρες της Βορείου Ευρώπης, όπως η Φινλανδία και η Ολλανδία. Οι Βόρειοι πιστεύουν ότι οι ίδιοι έχουν κάνει όλα τα απαραίτητα, επιβάλλοντας βαθιές μεταρρυθμίσεις. Έχουν επίσης συνεισφέρει σε ταμεία διασώσεων ύψους πολλών δισεκατομμυρίων. Λένε ότι για την κρίση φταίνε οι σπάταλοι και διεφθαρμένοι Νότιοι, που το μόνο που θέλουν είναι να έχουν μια εύκολη ζωή με τα λεφτά των σκληρά εργαζόμενων Βορείων εταίρων τους. Η αντιπολίτευση κατηγόρησε τον Ολλανδό πρωθυπουργό ότι γίνεται «δούλος που πέφτει στα πόδια της ιταλικής και της ισπανικής μαφίας».

Βρετανοί και Αμερικανοί σχολιαστές μπορεί να πιστεύουν ότι βρίσκονται στο απυρόβλητο αυτής