Tελεσίγραφο στους χριστιανούς να εγκαταλε ίψουν τη χώρα μέχρι τις 8 Απριλίου έδωσε το Σουδάν.

Να σημειωθεί ότι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα σχετικά με την επίτευξη των στόχων του μνημονίου έχει ως μοναδικά ιστορικά παραδείγματα την Ρουμανία του Τσαουσέσκου και το Σουδάν. Πότε θα βγάλει η Πακιστανική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που θα προκύψει μετά τις εκλογές από τους ψηφοφόρους των στρατοπέδων συγκέντρωσης, το φιρμάνι για να εγκαταλείψουμε την χώρα;

Οι Χριστιανοί του Σουδάν εγκαταλείπουν τη χώρα. Περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι με διάταγμα της νέας κυβέρνησης στερούνται την ιδιότητα του πολίτη. Κατά τη γνώμη των σουδανικών Αρχών δεν έχουν θέση σε ένα «αυστηρά ισλαμικό κράτος». Οι εκπρόσωποι των «μη μουσουλμανικών» δογμάτων, οι οποίοι δεν θα προλάβουν να φύγουν έως τις 8 Απριλίου, θα υποστούν διώξεις και αναγκαστική απέλαση.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η μαζική φυγή των Χριστιανών από το Σουδάν εγκυμονεί μια ανθρωπιστική καταστροφή τόσο για τη νεοδημιουργηθείσα Δημοκρατία του Νοτίου Σουδάν, όσο και για τις γειτονικές αφρικανικές χώρες.Ο μακροχρόνιος εμφύλιος πόλεμος στο Σουδάν έληξε μόλις το περασμένο έτος. Οι νότιες πολιτείες απέκτησαν την ανεξαρτησία τους και το μερίδιό τους από τα έσοδα των πωλήσεων πετρελαίου, που ήταν και η κύρια αιτία των μαχών του Βορρά με το Νότο. Ακόμη και πριν από την τελική απόφαση σχετικά με τη διαίρεση της χώρας ο πρόεδρος του Σουδάν Ομάρ Χασάν αλ-Μπασίρ εκκόλαπτε τα σχέδια για να συντάξει ένα νέο “ισλαμικό” Σύνταγμα. Ως βάση του κηρύχθηκαν οι νόμοι της Σαρίας, το Ισλάμ ως επίσημη θρησκεία και τα αραβικά ως επίσημη γλώσσα του κράτους.Δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπό το παλαιό δίκαιο οι Χριστιανοί είχαν γλυκιά ζωή στο Σουδάν. Στα χαρτιά το κράτος εγγυάτο τη θρησκευτική ελευθερία, στην πράξη όμως οι μη μουσουλμάνοι αντιμετώπιζαν συνεχώς σοβαρές διακρίσεις και διώξεις. Ακόμη και πριν από τον τελικό διαχωρισμό του Σουδάν σε Νότιο και Βόρειο είχαν εγκαταλείψει τα σπίτια τους εκατοντάδες χιλιάδες χριστιανοί Νουμπί. Στην περιοχή των Ορέων Νουμπί τότε διεξήχθησαν μάχες μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών.Τώρα ο πόλεμος φαίνεται να τελείωσε, εάν δεν υπολογίσουμε τις περιοδικές αψιμαχίες στα σύνορα. Για τους Χριστιανοί είναι η αλήθεια αυτό δεν κάνει ευκολότερα τα πράγματα: το Χαρτούμ έχει ουσιαστικά τεθεί εκτός νόμου. Και ακόμα και αν οι άλλες γειτονικές χώρες ανοίξουν τα σύνορά σε όσους απελάθηκαν από το Σουδάν, δεν θα λυθεί το πρόβλημα. Στο βορρά η Αίγυπτος, στα βορειοδυτικά η Λιβύη, μακρύτερα το Τσαντ, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και η Αιθιοπία. Για κάθε μία από αυτές τις χώρες να ταΐσει έστω και ένα τμήμα από το ένα εκατομμύριο των προσφύγων είναι ένα ακατόρθωτο έργο.Θα πρέπει να σημειωθεί ότι παρόμοιες διαδικασίες λαμβάνουν χώρα σήμερα όχι μόνο στο Σουδάν. Και η φύση τους είναι μάλλον όχι θρησκευτική, αλλά πολιτική, θεωρεί ο εκπρόσωπος της Ρωσικής Εκκλησίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης ηγούμενος Φίλιππος (Ριαμπίχ).Ανησυχητικές ειδήσεις έρχονται και από άλλες χώρες, όπου κυριαρχούν οι ισλαμικές παραδόσεις, όπου γεννώνται εκκλήσεις για την καταστροφή των χριστιανικών εκκλησιών ή το διωγμό των χριστια