Απαραίτητη διόρθωση για την συνέντευξη του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη

Οφείλουμε να αποκαταστήσουμε την παρεξήγηση για προηγούμενο άρθρο μας στο οποίο αναφέραμε ότι ο βουλευτής έδωσε συνέντευξη στο “Βήμα”. Η συνέντευξη δόθηκε στο τοπικό και πολύ καλό portal vimaonline.gr και θα την παραθέσουμε αυτούσια.Πολύ ευχάριστη έκπληξη και η αντιμετώπιση από την πλευρά του Μιλτιάδη που συμφώνησε με τα σχόλια μας για την ευθύνη των ΑΕ της επικοινωνίας για την κατάντια της χώρας. Η συνέντευξη:28 Ιουνίου 2011Λένε πως ο δημοσιογράφος πρέπει να στέκεται απέναντι στην εξουσία. Αν, όμως, κρατήσουμε αυτό το θέσφατο, άκριτα κι αόριστα δυσκολευόμαστε θαρρώ να ξεχωρίσουμε την «ήρα από το στάρι». Ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης για παράδειγμα είναι ένας πολιτικός που δεν στέκεσαι «απέναντι του», έτσι άκριτα γιατί τάχα το επιβάλει ο δημοσιογραφικός λαϊκισμός.Στα 25 χρόνια που μετρά η γνωριμία μου μαζί του και μια φιλία συνειδητή έχω συμφωνήσει ή διαφωνήσει με απόψεις του, οι οποίες όμως ήταν υπαρκτές και τεκμηριωμένες. Πέρασε νεαρός ακόμη από το δύσκολο πόστο του υφυπουργού εξωτερικών και δεν φοβήθηκε να τσαλακωθεί στον «άγνωστο πόλεμο» της Αυτοδιοίκησης, βγαίνοντας ουσιαστικά κερδισμένος από την υποψηφιότητα του στο δήμο Γλυφάδας. Όπως δε φοβάται να καταθέσει, ως έμπειρος πλέον κοινοβουλευτικός, την άποψή του, έστω και κόντρα στο χείμαρο της πεπατημένης.  Μιλώντας σήμερα στο Vimaonline καλεί το πολιτικό σύστημα να ξεφύγει, ενόψει της κρίσης, από αγκυλώσεις του παρελθόντος και να καταφύγει στην Εθνική συνεννόηση.Κύριε Βαρβιτσιώτη διάγουμε μια περίοδο οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής κρίσης αλλά και – μου δίνεται η εντύπωση – πολιτικής αστάθειας και ασάφειας. Πιστεύετε ότι το πολιτικό σύστημα με τις λίγο ως πολύ σπασμωδικές κινήσεις των τελευταίων ημερών απαντά στα ζητούμενα  της κρίσης αυτής; Συμφωνώ στο ότι μετά τη χρεοκοπία της δανειοδοτούμενης παρασιτικής οικονομίας, ζούμε τη βαθύτατη κρίση του πολιτικού μας συστήματος. Θεωρώ πια ξεκάθαρα ότι ζούμε το τέλος της Μεταπολίτευσης. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της περιόδου ήταν ο σοσιαλιστικός λαϊκισμός που ξεκίνησε από το «EOK και NATO» το ίδιο συνδικάτο, πήγε στις αποπυρηνικοποιημένες ζώνες, ενοχοποίησε το κέρδος, διόγκωσε την έννοια του κράτους έναντι της ευθύνης του ιδιώτη , δέχθηκε ότι λεφτά υπάρχουν, και σήμερα θεώρει ότι όλοι έχουν υποχρέωση να δανείζουν την Ελλάδα. Παράλληλα η χώρα μας έζησε τον υπέρμετρο καταναλωτισμό, που βασίστηκε στον δανεισμό, βίωσε την αναξιοκρατία και τον επεκτατικό κρατισμό. Όλα αυτά όμως έλαβαν ένα οδυνηρό τέλος. Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο οφείλoυμε να κάνουμε την υπέρβαση και να απαντήσουμε στα ζητούμενα του τόπου με σύνεση, υπευθυνότητα και ρεαλισμό. Ξέρετε κ. Βασιλακόπουλε σε αυτές τις ημέρες είναι πολύ εύκολο να επηρεαστούμε από τις φωνές του λαϊκισμού και να θεωρήσουμε ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις που δεν κοστίζουν σε κανέναν. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν.Γιατί φθάσαμε από την κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας στην συγκυβέρνηση των δυο αντιπάλων και σπαρασσομένων κατά καιρούς τάσεων εντός του ΠΑΣΟΚ; Ήταν για εσάς λύση η κυβέρνηση συνεργασίας;Ο κύριος Παπανδρέου α