ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΣΤΗ «ΧΥΛΟΠΙΤΑ» !!!

Αυτό κι αν είναι απαράδεκτο!!! Ούτε μια πίτα δεν έχει κοπεί κι είμαστε ήδη στο τρίτο δεκαήμερο του Γενάρη. Άλλες χρονιές δεν προλαβαίναμε να πηγαίνουμε στις…πίτες!!! Και φέτος που πραγματικά μας έκανε ανάγκη τίποτα. Τζίφος!!! Οι μόνες πίτες που «κυκλοφορούν» είναι οι «χυλόπιτες». Που είναι τα μεγαλεία του παρελθόντος. Σύλλογοι, εταιρίες, ομόρρυθμες, ανώνυμες, επώνυμες, κόμματα, αποκόμματα, νεολαίες κομμάτων, γυναίκες κομμάτων, συνταξιούχοι κομμάτων, τσικό κομμάτων, φέτος ούτε δείγμα …πίτας. Έστω, χωρίς φλουρί , θα μπορούσαν να την κόψουν την ρημάδα. Πάνε τα «ήθη» και «έθιμα» μας. Θυμάμαι κάτι

«πιτάρες» που έκοβαν με τον «πράσινο ήλιο» (με άχνη ζάχαρη) και τον «γαλάζιο πυρσό» (κι αυτός με άχνη ζάχαρη). Φωτογράφοι, δημοσιογράφοι, «γραμματείς και φαρισαίοι», όλοι ήταν παρόντες.
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πάντα ο «αρχηγός» κέρδιζε το «φλουρί», όπως δεν κατάλαβα ποτέ γιατί το Πάσχα πάντα ο «αρχηγός» έσπαγε όλα τα αυγά του συντάγματος στην Κόρινθο. Φλουρί δεν έπαιρναν οι παρατρεχάμενοι, αλλά και την πίτα τους έτρωγαν, και τα ποτάκια τους κοπανούσαν, και φωτογραφίες έβγαζαν ποζάροντας πανευτυχείς. Πολύ στενοχωριέμαι που φέτος μείναμε χωρίς… πίτα και νομίζω ότι φέτος θα έπρεπε εξάπαντος να έκοβαν και μια και δυο και τρεις και χίλιες δεκατρείς. Τόσοι και τόσοι πολίτες-ψηφοφόροι στοιβάζονται στους κάδους  απορριμάτων, ένα κομματάκι πίτα θα την έτρωγαν ευχαρίστως. Ακόμα και με λίγη «άχνη» πασπαλισμένο το κομμάτι  από «πράσινο ήλιο» ή τη «φλόγα του πυρσού» δε θα τους κακοφαινόταν. Θα την «κατέβαζαν» την πίτα στην «υγειά» του πράσινου ήλιου και του γαλάζιου πυρσού, και θα ήταν και η μοναδική περίπτωση να έλεγαν μετά από μια πενταετία καλό λόγο για τα κόμματα εξουσίας.
Αν το δούμε και απολύτως ρεαλιστικά το θέμα είναι μέγα «μυστήριο», γιατί να μην κόψουν φέτος την πίτα τους. Απ το «πόθεν έσχες» φαίνεται πως οι εν ενεργεία «εκπρόσωποι» του λαού έχουν ρευστότητα. Τα κόμματα είναι οι μόνοι φορείς-«θεσμοί» που ενισχύονται σταθερά και γενναιόδωρα απ τον κρατικό προϋπολογισμό, τσιγκουνεύτηκαν πέντε πίτες- που λόγω «κρίσης» θα την έπαιρναν και σε καλή τιμή; Ανεξήγητα πράγματα. Αλλά και οι «δηλώσεις» των «κοψοπιτών» μου χουν λείψει. Γιατί, με το πέρας της εκδήλωσης, πάντα μιλούσαν για την «ελπίδα», τη «δυναμική», το «όραμα» του τιμώμενου κόμματος ή κινήματος που «αισιόδοξα» ατένιζε κι αυτή τη χρονιά, που γεννούσε προσδοκίες για περαιτέρω πρόοδο και ευημερία.
Τώρα υπάρχουν «ερμηνείες» για τις ματαιώσεις αυτές. Φήμες λένε πως κάτι έχουν πάθει οι Έλληνες τελευταία και, ενώ τα τρόφιμα είναι πολύτιμα πλέον γι αυτούς, όταν βλέπουν πολιτικούς, αντί να τα τρώνε οι ίδιοι, τους τα πετούν κατάμουτρα. Άλλοι λένε, πως θα ταν ματαιόπονο να στείλουν τον Πάγκαλο ή το Βενιζέλο να κόψουν πίτα, γιατί … καταλαβαίνετε την τύχη της (της πίτας). Άλλοι λένε για «υπέρμετρο» ενθουσιασμό του κοινού, που εξαιτίας των «σωτήριων» παρεμβάσεων του πολιτικού δυναμικού, μπορεί να πρόβαιναν σε θερμές εκδηλώσεις-κάτι σαν τους «φαν» των ροκ συγκροτημάτων που «απειλούνται» απ τους ίδιους τους