Απόδημος Ελληνισμός… ανάξιος να ψηφίσει στις εθνικές εκλογές;

Της Μανταλένας Παπαδοπούλου

Ο Απόδημος Ελληνισμός είναι αρκετά καλός για να στηρίξει, να διαφημίσει και να υπερασπιστεί την χώρα μας στο εξωτερικό αλλά όχι αρκετά καλός για να ψηφίσει στις εθνικές εκλογές από την χώρα διαμονής; Από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές και άλλες χώρες υιοθετούμε κάθε λογής πολιτικές προτάσεις και συχνά άκριτα, υποστηρίζοντας πως αυτοί γνωρίζουν καλύτερα… αυτό το τόσο σημαντικό θέμα γιατί δεν έχει λυθεί ακόμα; Σε χώρες όπως η Γαλλία,

η Ισπανία, η Ολλανδία, η Πορτογαλία επιτρέπεται στους ομοεθνείς τους να ψηφίσουν στον τόπο που κατοικούν, είτε με επιστολική ψήφο, είτε στις πρεσβείες και τα προξενεία τους. Εμείς στην Ελλάδα, έχουμε την απαίτηση να επιστρέψουν στην χώρα για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, δαπανώντας πολλά χρήματα και διαταράσσοντας την οικογενειακή και επαγγελματική τους ζωή. Για να μην αναφέρουμε τα χρήματα της
επιδότησης των κομμάτων που λαμβάνονται από τις τσέπες των Ελλήνων φορολογουμένων για τον προεκλογικό αγώνα, ώστε να βγουν εισιτήρια για τους Έλληνες του εξωτερικού και να έρθουν να ψηφίσουν συγκεκριμένα κόμματα. Συνήθης πρακτική που ακολουθείται ακόμα και σήμερα! Είναι δε τέτοιος ο παραλογισμός της ελληνικής νομοθεσίας που επιτρέπει στους Έλληνες να ψηφίζουν για τις Ευρωεκλογές στα προξενεία μας. Όχι όμως για τις εθνικές εκλογές!
Η μετανάστευση των Ελλήνων δεν είναι μόνο προσωπική επιλογή. Πολλές φορές και τα τελευταία χρόνια περισσότερο είναι λύση ανάγκης… λύση απελπισίας καθώς η Ελλάδα δεν μπορεί να τους προσφέρει ούτε τα βασικά για μια αξιοπρεπή διαβίωση. Δεν είναι λίγοι οι συνέλληνες μας που εγκαταλείπουν την χώρα ώστε να καταφέρουν να ορθοποδήσουν με στόχο την επιστροφή στα πάτρια, και εγκλωβίζονται στις χώρες κατοικίας και εργασίας όπου πηγαίνουν, χωρίς να μπορούν να βρουν τον τρόπο επαναπατρισμού. Οι πόρτες του Ελληνικού κράτους είναι κλειστές. Ακόμα και όταν θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα είναι τέτοια η γραφειοκρατία, που χάνουν τις οικονομίες τους και αναγκάζονται να επιστρέψουν στις χώρες εργασίας και κατοικίας τους. Υπάρχει και ένας μεγάλος αριθμός φοιτητών στο εξωτερικό, οι οποίοι δεν είναι πάντα ανώτερης οικονομικής δυνατότητας ώστε να κάνουν ένα σύντομο ταξίδι για να έρθουν να ψηφίσουν στην Ελλάδα. Είναι πάρα πολλοί όσοι με στερήσεις σπουδάζουν στο εξωτερικό. Ποιος είναι αυτός που θα κρίνει το αν οι Έλληνες του εξωτερικού έχουν ή όχι το δικαίωμα να ακουστούν και να εκπροσωπηθούν στην Ελληνική Βουλή; Δεν είναι θέμα διαπραγμάτευσης αυτό! Είναι δεδομένο πως το Ελληνικό κράτος οφείλει να τους δώσει το αναφαίρετο δικαίωμα του εκλέγειν. Οι σχέσεις του Απόδημου Ελληνισμού με την μητέρα πατρίδα πρέπει να συσφίγγονται, όχι να χαλαρώνουν.
Η Ελλάδα είχε καταδικαστεί για το συγκεκριμένο θέμα από τμήμα του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στις 8 Ιουλίου 2010 και υποχρεώθηκε να πληρώσει στους ενάγοντες το ποσό των 2.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα. Αντί η ελληνική κυβέρνηση να συνετιστεί και να δρομολογήσει τις διαδικασίες για την επίλυση του θέματος κινήθηκε νομικά ώστε