ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ: Επιπτώσεις σε Ζωτικά Όργανα

ΜΕΡΟΣ Β’: ΔΙΑΓΝΩΣΗ /  ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΕΩΣ

 Γράφει ο Δρ. ΜΑΚΗΣ ΤΣΑΠΟΓΑΣ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΠΑΝ/ΜΙΩΝ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ &ΛΟΝΔΙΝΟΥ

                  ΑΝΤ. ΜΕΛΟΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ- ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Π. Ο. Υ.

       Ιατρικός Έλεγχος: Στόχος πρέπει να είναι όχι μόνον η θεραπεία, αλλά και η πρόληψη. Προτείνομε να μην χρησιμοποιείται ο ξενικός όρος check-up για τον περιοδικό έλεγχο. Η προτροπή μας είναι να μη χρησιμοποιούνται γενικά ξένοι όροι. Η αξία της Ελληνικής Γλώσσας είναι τεράστια. Είναι η Μητέρα των Γλωσσών. Μας

συνδέει με την ιστορία και τις παραδόσεις μας. Οι περισσότεροι επιστημονικοί όροι επίσης προήλθαν από αυτήν. Καλόν επίσης είναι, να μην χρησιμοποιούνται ξένες εκφράσεις στην καθημερινή συνομιλία μας. Συνήθως ακούγονται μη κολακευτικές παραλλαγές, όχι μόνον της ξένης, αλλά και της Ελληνικής γλώσσας.

Η κλινική εξέταση του υπερτασικού ασθενούς, όπως και για κάθε άλλη πάθηση, πρέπει να προηγείται των εργαστηριακών και να περιλαμβάνει όλα τα συστήματα. Όσον αφορά τα πολύπλοκα εργαστηριακά που δεν είναι απαραίτητα, εκτός του υψηλού κόστους, δημιουργούν χωρίς λόγο επιπρόσθετες ανησυχίες στον ασθενή.

Ο ρόλος του ιατρού ως Συντονιστού υγείας είναι σημαντικός. Είναι απαραίτητη η «εφ’ όλης της ύλης» κλινική εξέταση. Η συχνότης της εξαρτάται από την ηλικία, το φύλο και την γενική κατάσταση της υγείας του ατόμου.

Σχέση Ασθενούς- Ιατρού: Είναι σημαντικό να διατηρείται εγκάρδια και θερμή. Πρέπει να υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη, κοινή προσπάθεια, ειλικρίνεια, πραγματικό ενδιαφέρον και να τηρείται αυστηρά το απόρρητο. Πρωτεύουσα θέση έχει πάντοτε ό, τι είναι καλύτερο για τον ασθενή. Να γίνεται πληροφόρηση του ασθενούς ανάλογη με το μορφωτικό επίπεδό του. Να υπάρχει διαθεσιμότητα χρόνου από τον ιατρό και να είναι πειστικός, ποτέ πιεστικός ή τιμωρός και να λαμβάνεται υπ’ όψιν επίσης η ευάλωτη θέση του ασθενούς.

Δεν επαρκεί μόνον η επιστημονική κατάρτιση του Ιατρού, αλλά εξ ίσου σημαντική είναι η ανθρώπινη αντιμετώπιση των ασθενών του. Η επιλογή των υποψηφίων φοιτητών της Ιατρικής και των Ιατρικών Επαγγελμάτων, δεν πρέπει να βασίζεται μόνον στο να είναι ακαδημαϊκά οι καλύτεροι. Προτείνομε παράλληλα με τον Π.Ο.Υ., αξιολόγηση του χαρακτήρα και της νοοτροπίας τους, που είναι εξ ίσου σημαντική. Αυτό έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή σε ορισμένες χώρες, με ενθαρρυντικά αποτελέσματα.

Ο Συντονιστής υγείας, με την ανάλογη ειδική εκπαίδευση, εφαρμόζει και την Γνωσιακή/Συμπεριφορική θεραπεία, που συνίσταται σε υποστηρικτικές συνεδρίες. Όπου ενδείκνυται, την συνδυάζει και με ειδική φαρμακευτική αγωγή.

Πρέπει να σημειωθεί ότι άτομα με χρόνιες ψυχολογικές φορτίσεις έχουν δυσκολία να ακολουθούν σωστά την απαραίτητη αγωγή, ιδιαίτερα όταν έχουν χρόνιες οργανικές παθήσεις, που αποτελούν γόνιμο υπόβαθρο και για την ανάπτυξη ψυχολογικών προβλημάτων.

Επίπεδα Υγείας: Στην Ελλάδα το προσδόκιμο επιβιώσεως είναι 76 χρόνια για τους άνδρες και 81 για τις γυναίκες. Η προβλεπόμενη διάρκεια ζωής σε άτομα ηλικίας 65 ετών, είν