Μπαμπά….πάντα έτσι γιορτάζατε την γιορτή της Δημοκρατίας;

Αει..και εσείς και η γιορτή σαςΉρθε ο νεαρός γιός μου και με σοβαρό -έως ανησυχίας- ύφος, μου είπε. “πατέρα έχω να σου κάνω 2 ερωτήσεις. Η μια αφορά το πρόσφατο παρελθόν της χώρας και η άλλη αφορά την προηγούμενη δουλειά σου”.“Πατέρα, πάντα έτσι γιορτάζατε την γιορτή της Δημοκρατίας; Με πορτοκαλάδες, μεταλλικό νερό και συμπόνια;” και η δεύτερη ερώτηση. “τοκράτος μας είναι με σύστημα franchiseόπως ακριβώς και εσύ μερικές φορές έκανες συμβάσεις στην δουλειά σου;”Μου κίνησε την περιέργεια, ειδικά για την δεύτερη ερώτηση, και τον ρώτησα τις ακριβώς ενοούσε, για να πάρω την απάντηση. “με βάση τα λεγόμενα σου και τα γραφόμενα δεν έχουμε πια κοινοβουλευτική δημοκρατία, αλλά εκχώρηση δικαιωμάτων σε ξένες δυνάμεις όπως η Τρόικα, η επιτροπή πώλησης και αποκρατικοποίησης, η επιτροπή εφαρμογής και μεταφοράς τεχνογνωσίας για το σχέδιο Μάρσαλ και πάει λέγοντας. Μήπως τελικά έχουμε κάνει σύμβαση franchise και αυτοί μας δίνουν λεφτά όπου εμείς μετά πρέπει να δουλεύουμε και να τους δίνουμε τα royalty fees και τα ποσοστά επί των όποιων εσόδων;” “Μήπως τελικά αυτή η χώρα δεν μας ανήκει, αλλά απλά την χρησιμοποιούμε με σύμβαση όπως ακριβώς γίνεται με άλλες εταιρείες δικαιόχρησης σήματος όπως τα Goodies και τα KFC;” “Και τελικά αυτά με την χρεωκοπίατι είναι; Όπως εσύ αν δεν σε πληρώνουν τους παίρνεις τα δικαιώματα πίσω και τους κάνεις κατάσχεση, και δεν έχουν δικαίωμα να λειτουργούν βάσει της σύμβασης;”Τον κοίταξα αποσβολωμένος, ανήμπορος για λίγο να αρθρώσω λέξη από το σοκ και από την υπεραπλούστευση της σκέψης. Τι θα μπορούσα να του πω; Ότι η πατρίδα που του έχω εντρυφήσει στο μικρό του κεφαλάκι δεν είναι αυτό το μεγαλείο που είχε στο μυαλό του, αλλά ένα έρμαιο συνοθήλευμα χρεωμένων κατοίκων που ανήμποροι να αντιδράσουν παρακολουθούν τον Τζέφρυ Μινέικο Τσαντ Παπανδρέου να ξεπουλάει τόσο εύκολα την χώρα μας και να την κάνει αντικείμενο σύμβασης δικαιώχρησης;Ότι η ιστορία 20.000 ετών είναι δική μας και θα συνεχίσει να είναι; Ότι η περηφάνεια που έχει όταν επικοινωνεί με μη Έλληνες ήταν κάτι που θα μπορούσε απλά να υποκατασταθεί από συμβάσεις παγκοσιμοποίησης και νέας τάξης πραγμάτων; Να του πω το εύκολο ότι “όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις”. Και εγώ δηλαδή που μεγάλωσα τι κατάλαβα;Αποφάσισα να ξεκινήσω από το πρώτο ερώτημα. Όχι παιδί μου, η γιορτή της δημοκρατίας κάποτε αφορούσε την Δημοκρατία. Είναι μια γιορτή μνήμης για ανθρώπους που πάλεψαν, ενώθηκαν με άλλους, θέριεψαν από την ελευθερία και την ανεξαρτησία που θεριεύει πάντα τους Έλληνες και πέταξαν την χούντα στα χρονοντούλαπα της ιστορίας ως μια κακή παρένθεση της ιστορίας μας, ελπίζοντας ότι σύντομα θα γίνει και πάλι το ίδιο.Τώρα πια παιδί μου, δεν έχει νόημα να γιορτάζουν αυτοί την δημοκρατία, γιατί ούτε αυτή η χώρα τους ανήκει, ούτε δημοκράτες είναι.Και όσο για τις πορτοκαλάδες και το συμπάθειο…..τι να σου πω. Είμαστε η μόνη χώρα που ο οικοδεσπότης παίρνει μισθό 25.000 το μήνα και έκανε οικονομία 3.000 στον μπουφέ και στα ποτά. Και δεν είναι συμπάθειο παιδί μου, υποκρισία είναι. Η υποκρισία ενός “Δημοκράτη” Π