Μπράβο Φ. Κουβέλη. Άξιος. Έπεισες με “βαριά γαλλικά” τον Ρουπακιώτη να ψηφίσει.

Σ.Σ. Όταν η “αριστερά” μεγαλουργεί (δεν μπορεί, πρέπει να την μισούν την Ελλάδα).
– Η πρώτη φορά ήταν επί εποχής συγκυβέρνησης το “βρώμικο” ’89 όπου η σύμπραξη Χαρίλαου, Λεωνίδα και Κωνσταντίνου, οδήγησαν στην μεγαλειώδη επαναφορά του Ανδρέα το ’93.
– Η δεύτερη ήταν όταν στις εκλογές του 2ου μνημονίου, οι αριστεροί “φρόντισαν” να σπάσουν σε 3-4 κομμάτια, για να εξασφαλιστεί ότι δεν θα  πάρουν πάνω από 30%, γιατί έτσι υπήρχε το ενδεχόμενο

να αναγκαστούν να κυβερνήσουν (κάτι που με επιμέλεια αποφεύγουν, χρόνια τώρα).
– Και η τρίτη (και φαρμακερή), είναι η “αριστερά” του ανθρώπου που στήριξε να βγεί η δεξιά κυβέρνηση του μνημονίου, και εξασφάλισε με δήθεν αριστερή αντίδραση (σιγά το καλσόν παιδιά) την ψήφιση του οριστικού ξεπουλήματος της χώρας, την ψήφιση του οριστικού ευτελισμού της κοινωνίας, την ψήφιση της οριστικής κατάργησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων (γ…ώ την αριστερά μου, γ…ώ), και τον οριστικό αφελληνισμό της πατρίδας μας.
Και εκεί που έλεγες, “να υπάρχει ελπίδα”, επειδή ένας υπουργός δικαιοσύνης είπε ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει την αθλιότητα που ετοιμάζουν οι επιβουλευτές τους έθνους, ήρθε ο κυρ Φώτης (ναι φίλε Γιάννη Πανούση, ο δικός σου ο κυρ Φώτης), και πήρε τον υπουργό κ. Ρουπακιώτη από τη μούρη, και με βαριά γαλλικά τον “υποχρέωσε” να αλλάξει (αυτό κ. Αντώνη μας το λένε grande κωλοτούμπα), και να πει ναι στα μέτρα.
Για την ιστορία……Ο κ. Ρουπακιώτης κλήθηκε εσπευσμένα στο γραφείο του κ. Κουβέλη στην αγίου Κωνσταντίνου και μετά από μια σχετικά σύντομη αλλά εξαιρετικά έντονη -από την πλευρά του προέδρου της ΔΗΜΑΡ- συνομιλία, έφυγε «πετώντας» για τη γραμματεία του υπουργικού Συμβουλίου προκειμένου να προσυπογράψει το κείμενο του νομοσχεδίου.

Γ…ώ την Αριστερά μου γ…ώ.  L1

Filed under: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ