ΕΝΑΣ Ο… «ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ»- Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ

Το ευρωπαϊκό τοπίο, το οποίο διαμορφώνεται κατά κύριο λόγο από την πολιτική Μέρκελ – Σόιμπλε, σήμερα, μας δείχνει ότι επί της ουσίας, δεν υπάρχει, ούτε ως προοπτική, ευρωπαϊκός σχεδιασμός εξόδου από το σπιράλ της ύφεσης, και σε ευρωπαϊκό πλέον επίπεδο.
Πολιτική βούληση για δραστική και άμεση λύση δεν υπάρχει, ιδιαιτέρως δε, και από ό,τι φαίνεται, πριν από τις Γερμανικές εκλογές.

Τέτοιο χρονικό περιθώριο, μέχρι τον επόμενο Σεπτέμβριο δηλαδή, η Ελλάδα, δεν έχει, και μάλιστα δια στόματος της σημερινής κυβέρνησης.
Βλέπουμε επίσης, την προοπτική ενός νέου κουρέματος του ελληνικού χρέους, δυστυχώς,
με πολλά κρυφά σημεία, επιβλαβή καθώς φαίνεται για την Ελλάδα και με πολλές, τραγικές και αδιευκρίνιστες, προς το παρόν συνέπειες, για την πραγματική και όχι μόνο, οικονομία της χώρας, με σίγουρη όμως απόδοση κερδών, για την Γερμανική κυβέρνηση, η οποία στην πλάτη της πατρίδας μας και στο όνομα της «σωτηρίας» μας, αισχροκερδεί αποδεδειγμένα.
Βλέπουμε επίσης, περίεργες μεθοδεύσεις, και από το ΔΝΤ, προκειμένου το ελληνικό χρέος να καταστεί βιώσιμο, πάση θυσία, και ενώ, είναι κοινό μυστικό, παγκοσμίως πλέον, ότι κάτι τέτοιο δεν έχει καμία δόση αλήθειας.

Στο εσωτερικό της χώρας, η κατάσταση φαίνεται να είναι θλιβερά αδιέξοδη. Υπηρεσίες υπό κατάληψη, μέτρα επί μέτρων , φόροι και αυξήσεις, απολύσεις και διαθεσιμότητες, μέτρα αντισυνταγματικά, φορολογικός παραλογισμός, πολιτική ατιμωρησία και αμετροέπεια, οικογένειες σε νευρική κρίση και αμηχανία, ανεργία στα ύψη, εξαθλιωμένοι εργαζόμενοι, ανύπαρκτη υγεία και περίθαλψη, φάρμακα, κοινωνικές παροχές, ανταποδοτικότητα των εισφορών μας στα αζήτητα, υποβάθμιση της παιδείας και απαξίωση του επιστημονικού δυναμικού της χώρας. Τράπεζες και δανειολήπτες έχουν αφεθεί στη μοίρα τους και μάλιστα με συνέπεια ανθρώπινες ζωές από απόγνωση.
Τέλος, μια μεσαία τάξη ( αυτή που παραδοσιακά αποτελεί την φορολογική και παραγωγική βάση της χώρας) που συρρικνώνεται καθημερινά, και όλοι, να της υπόσχονται, ότι με την πτώση της, κάτω, από το επίπεδο της φτώχειας, επιτέλους, θα βοηθηθεί για να επιβιώσει και μόνο.
Εικόνα πλήρους διάλυσης. Η χώρα έχει πλέον ξεχαρβαλωθεί συθέμελα.
Άνθρωποι, θεσμοί, αξίες, δικαιώματα και αρχές στο βωμό της κρίσης χρέους και πολιτικής διακυβέρνησης της χώρας.
Και κανείς, εκ των κυβερνητικών εταίρων δε μιλά για όλα αυτά. Θαρρεί κάποιος, ότι οι Υπουργοί ζουν σε άλλη χώρα, και σε άλλη χρονική περίοδο.

Μιλούν για ανάπτυξη από τα τέλη του 2013, μιλούν για σωτηρία της χώρας, για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, για αλλαγή του κλίματος της αξιοπιστίας της χώρας στο εξωτερικό, και έχουν κλειστά μάτια και αυτιά προς την κοινωνία και το εσωτερικό.
Μια κοινωνία, που ρημάζεται καθημερινά και εκ συστήματος, που δεν αντέχει άλλους φόρους και αυξήσεις, που υποσιτίζει τα παιδιά της, που μεταναστεύει, που πεινάει, κρυώνει και αυτοκτονεί.
«Έξω πάμε καλά», λένε πολλοί. Μέσα ? Μέσα το απόλυτο χάος.
Ανάπτυξη. Μεγάλη κουβέντα και άγνωστη, εδώ και 6 χρόνια. Άκουσα και κάτι ακ