Γιάννης Πατσαντάρας:Η ταπεινότητά μου ως Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο με δέος, δίνουμε το δικό μας όρκο να υποστηρίζουμε το θέμα του Διστόμου μέχρι την τελική δικαίωση…»

Είναι δύσκολο να εκφράσω τα συναισθήματα που με διακατέχουν τούτη την ώρα, όχι μόνο ως πολίτη της χώρας μας, αλλά κυρίως ως Δημάρχου του Μαρτυρικού Διστόμου. Τούτο έχω να πω. Σαν ριπή οπλοπολυβόλου ήχησε η σημερινή απόφαση το Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης η οποία κατάφερε ένα ισχυρό πλήγμα στο δικό μας αίτημα – κι εννοώ των συνδημοτών μας Διστομιτών- για καταβολή αποζημίωσης από το Γερμανικό κράτος στους συγγενείς των θυμάτων της 10ης Ιουνίου του 1944 για τις αγριότητες που διέπραξαν την αποφράδα εκείνη μέρα.Η απόφαση :Με 14 ψήφους εναντίον 1 το Δικαστήριο κατέρριψε τους ισχυρισμούς της Ιταλίας ότι η Γερμανία δεν δικαιούται άσυλο. Η Γερμανία σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο απολαμβάνει άσυλο και δεν μπορεί να δικαστεί για εγκλήματα των ναζί από δικαστήρια άλλης χώρας, όσο βαριά κι αν είναι αυτά τα εγκλήματα.Με 14 εναντίον 1 καταδικάζει την απόφαση του ιταλικού δικαστηρίου για την Βίλα Βικόνι, γιατί δεν επιτρέπεται στο ιταλικό δικαστήριο να επιτρέψει κατάσχεση επί ιταλικού εδάφους  βάσει απόφασης ελληνικού δικαστηρίου.( Αφορά την απόφαση του Πρωτοδικείου Λειβαδιάς για Δίστομο.)Με 14 εναντίον 1 καταδικάζει τα ιταλικά δικαστήρια επιπλέον στο να εφαρμόζουν αποφάσεις αλλοδαπών δικαστηρίων εις βάρος τρίτης χώρας.Ομόφωνα απέρριψαν κάθε άλλο επιχείρημα της Γερμανίας.Σημαντικό: Η Γερμανία κέρδισε την ασυλία της, αλλά το Δικαστήριο είπε το εξής σημαντικό: Η ασυλία με αυτή την απόφαση δεν εμποδίζει στο δικαίωμα για αποζημίωση, αλλά είναι πλέον θέμα διαπραγμάτευσης μεταξύ των κρατών. Δηλαδή εναπόκειται στις κυβερνήσεις για διαπραγματεύσεις και χρωματίζει έτσι την απόφαση πολιτικά. Βασικά το δικαστήριο αποφάσισε ότι πρόσωπα δεν έχουν το δικαίωμα να ασκήσουν αγωγή εναντίον ενός κράτους. Το Διεθνές Δίκαιο νίκησε έναντι των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Το αντίθετο είχαν αποφασίσει τα ελληνικά και ιταλικά δικαστήρια. Οι αποφάσεις των πια δεν ισχύουν!Συνεχίζω να πιστεύω ότι ήταν λίγο – πολύ μια πολιτική απόφαση, εφόσον μεταθέτει πια το θέμα στις κυβερνήσεις να το διαπραγματευτούν. Εκτιμώ ότι η απόφαση είναι ήταν προϊόν αφόρητων πιέσεων από την Γερμανία διότι σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να καταβάλλει αποζημιώσεις για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Ναζί και σε άλλα κράτη της Ευρώπης, ανοίγοντας έτσι το δρόμο διαπραγματεύσεων στις ενδεχόμενες απαιτήσεις και άλλων χωρών.Θα ήθελα όμως να εκφράσω την ικανοποίησή μου, χαιρετίζοντας την πρωτοβουλία του βουλευτή κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή και την ακόλουθη  συνυπογραφή 27 βουλευτών, που κατετέθη χθες. Μία πρόταση προς τους κ.κ. Προέδρους των Επιτροπών Οικονομικών Υποθέσεων, Εθνικής Άμυνας και Δημόσιας Διοίκησης με την οποία ζητούν να συζητηθεί στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής το ζήτημα του γερμανικού κατοχικού δανείου, των γερμανικών επανορθώσεων για τις υποδομές, των αποζημιώσεων που αφορούν τα θύματα και τους ελληνικούς θησαυρούς.Νοιώθω δικαιωμένος διότι ο απόηχος της ομιλίας μου στον ιερό χώρο του Μαυσωλείου στο μνημόσυνο της 10ης Ιουνίου του 2011 έτυχε ευήκοων ώτων κι ενεργοποίησε μέρος των εκπροσώπων του Ελληνικού Λαού να συζη