Η Αχίλλειος πτέρνα, ενός προμελετημένου εγκλήματος,

ήΟλα τα σκεφτήκατε, μας σας ξέφυγε η  αλήθεια…Γράφει ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ           Τελικά ;  Το σκεφτήκατε ; Δεχτήκατε πως ΑΥΤΗ είναι η αποστολή σας;Πως γι’αυτό σας στείλαμε ΕΚΕΙ ; Πως γι’αυτό σας εμπιστευτήκαμε ; Γι’αυτά ορκιστήκατεστο ΣΥΝΤΑΓΜΑ της  Πατρίδας μας ; Τόσο μοιραία κι άβουλα,γονατίσατε ; Τόσο εύκολαυποκύψαατε ; Α Μ Α Χ Η Τ Ι  ; ; ;  Χωρίς ούτε κάν μιά κουβέντα ; Γιά τα μάτια έστω;Τι είστε σείς ; Γνωρίζετε ; Σας πέρασε απ΄το μυαλό ;            Γιατί ΕΜΕΙΣ, μ’αυτά που βλέπουμε,ακούμε και διαβάζουμε, μ’όση επιείκεια και μεγαθυμίαμας έχει περισσέψει,άλλο δεν μπορούμε να σκεφτούμε-(και συμπαθάτε μας, γι αυτό)- από  το  ότι  είστεουτιδανοί,ασπόνδυλοι,ψοφοδεείς,μωροφιλόδοξοι,εξαγορασμένοι,δωσίλογοι,εθνοπροδότες,γεννημένοι ραγιάδες,συνειδητοί δούλοι,σαπισμένες ψυχές. Χαρτονένιες  καρδιές,στεγνές από αίμα,που πάλλονται με λέμφο,πύον και χολή, ΜΟΝΟΝ.  Ανδρείκελα και Γυναικείκελα, τρόφιμοι μοιραίοι και θλιβεροί,του επιβλητικού ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ κτιρίου,της Μεγάλης Πλατείας.Της Πλατείας,που ΠΟΤΕ σας,δεν αναρωτηθήκατε, τι τάχα να σημαίνει ΄τ’όνομά της. Της Μεγάλης Πλατείας,που στις στερνές σας ώρες,θα σας αποκαλύψει τ’όνομά της και θα χαράξει ανεξίτηλα στα υδαρή κι εκφυλισμένα σας τσερβέλα,το νόημά της το αληθές. Γιατί η ΙΣΤΟΡΙΑ-(όπως εξάλλου και τούτη η Πλατεία)- διδάσκει.        Σαν έτοιμοι από καιρό,σαν γνήσιοι Εφιάλτες,σαν αλλοτινοί κουκουλοφόροι,σαν πόρνες ευπειθείςκαι πρόθυμες,σαν ανθρωπάρια τραγικά,σπεύσατε να σκαρφαλώσετε στο άρμα του  ΞΕΝΟΔΟΥΛΟΥ,του ΑΠΑΤΡΙΔΑ,του ΕΞΑΓΟΡΑΣΜΕΝΟΥ θλιβερού ΠΡΟΔΟΤΗ,  του αποτυχημένου γόνου, μιάςμοιραίας γιά την ΕΛΛΑΔΑ μας,ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ. Κι ας γνωρίζατε. Κι ας  σας το φωνάζαμε, με όληντης φωνής μας τη δύναμη.Κι άς πληροφορηθήκατε ΕΓΚΑΙΡΑ, τον του  Strauss Khan χρησμό. Και  πέρναγαν  οι μέρες και οι μήνες κι   εσείς απ’την ραστώνη σας την ευδαιμονική, από την νοσηρή σας τηντρυφηλότητα, αρνηθήκατε να βγείτε.  Κι ας πέφτανε γιαούρτια και αβγά. Κι  ας  έκραζαν  τα  πλήθη  στιςεπετείους, τους άρχοντες,τους βαθμοφόρους και τους ξεχωριστούς. Εσείς, ΕΚΕΙ στον ύπνο σας,τον ΜΑΚΑΡΙΟ. Η μήπως κάνουμε  λάθος και δεν είναι ΑΥΤΟ ; Μήπως   ‘παίζει΄ και κάτι ΑΛΛΟ ; ; ;Εμείς -(πάντα καλοπροαίρετοι, πάντα συγκρατημένοι )-, αρνιόμαστε  να  πιστέψουμε, αυτά πουσούρνονται στην ΑΓΟΡΑ,αρνιόμαστε  να δεχτούμε πως δεν υπάρχουν τυχεροί του ΚΙΝΟ,αρνιόμαστενα δεχτούμε αβασάνιστα,τις κραυγές αγωνίας και οργής του Καμμένου,αρνιόμαστε -(ακόμη-ακόμη)-ν’αποδεχτούμε σαν   ΑΛΗΘΕΙΑ, την πραγματικότητα που ΒΙΩΝΟΥΜΕ.  Και θέλουμε να πιστεύουμε,πως τα πράγματα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ, πως κάπου παραπλανηθήκαμε, πως ίσως και να παραλογιζόμαστε. Φεύ όμως, σείς  δεν έχετε διάθεση να μας βοηθήσετε,να πιστέψουμε πωςκάποιο λάθος κάνουμε. Πως σφάλλουμε.Πως σας παρεξηγήσαμε.  Αντιθέτως μάλιστα, κάθε μέρακάνετε κι άλλο ένα βήμα πίσω, κι άλλο ένα,κι  άλλο ένα,κι άλλο ένα. Μέχρι,….μέχρι που φθάσατεστο χείλος του γκρεμού. Ε, λοιπόν συμπατριώτες(;;;;;) μας, ΄σ’αυτόν τον γκρεμό, θα φουντάρετεμόνοι σας. ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ. Και ξέρετε γιατί ;;;;;; Γιατί το  προμελετημένο ΕΓΚΛΗΜΑ σας,είχεΑχίλλειο πτέρν