Η ανάγκη των κρίσεων

Γράφει ο Αμετανόητος

Το 2012 προβλέπεται ένα πάρα πολύ κρίσιμο έτος για το διεθνοποιημένο Καπιταλιστικό σύστημα.Η ζώνη του Ευρώ κινδυνεύει να διασπαστεί.Οι απώλειες δεν μπορούν να υπολογιστούν.Ακόμα και οι καλύτεροι εκτιμητές κινδύνων δεν μπορούν να υπολογίσουν τα πραγματικά κόστη αυτής της νομισματικής αποκόλλησης…Η Αμερική επίσης βρίσκεται σε οικονομική και κοινωνική δίνη.Η Κριστίν Λαγκάρντ έκρουσε τον κώδων του κινδύνου.Προειδοποιεί για μία μεγάλη Παγκόσμια Υφεση…

Στο άρθρο  http://olympia.gr/2011/10/15/good-night-and-good-luck/

προσπάθησα να δώσω συνοπτικά τα αποτελέσματα της Κρίσης του 1929.Ο κόσμος,ως γνωστόν, μετά από αυτήν την Κρίση άλλαξε.Εγινε ο Β’ΠΠ με εκατομμύρια ανθρώπινες απώλειες και υϊοθετήθηκε από την Αμερική και την Ευρώπη,το New Deal του Ρούσβελτ, με το κοινωνικό κράτος…

Από τις αρχές του ‘70 όμως, συντελείται  μία Παγκόσμια Αλλαγή και υιοθετούνται σταδιακά Νεοφιλελεύθερες Πολιτικές σε όλο τον πλανήτη.Δυστυχώς δεν ωφελούν τους πολλούς και πλήτουν ανεπανόρθωτα πρώτα τον κόσμο της εργασίας…Το Διεθνές Κεφάλαιο σε ένα ανηλέητο Παγκόσμιο ανταγωνισμό, χάνει την ελαστικότητα του (στην μείωση του κόστους) που προσφέρει η υπεραξία της εργασίας,και συμπυκνώνει τα ποσοστά επί του κύκλου εργασιών.Δεν επενδύει τα Κέρδη του,ο όρος «παραγωγικό κεφάλαιο» έχει σχεδόν εξαφανιστεί και ταυτόχρονα τζογάρει με αυξανόμενο, φρενήρη, ρυθμό στα χρηματιστήρια-καζίνο… Ανεργία,Λιτότητα,Φτώχεια με αυτήν την πανομοιότυπη ασκούμενη Πολιτική κάνουν την εμφάνισή τους σε ολοένα και περισσότερες χώρες…Φαύλος κύκλος.

Στην συντηρητική Κυβέρνηση της Μ.Βρετανίας,για παράδειγμα,το 2010 έχει ανακοινωθεί ότι θα «πετάξουν» από τις δουλειές τους 1,6εκ.Βρετανούς. Τους 500.000 από το Δημόσιο και 1,1εκ από τον Ιδιωτικό τομέα που εξαρτώνται από Δημόσια συμβόλαια…Παρόμοια προγράμματα «διαρθρωτικών αλλαγών», «μεταρρυθμίσεων», «εξυγιάνσεων» κτλ συναντάμε σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική.Ο κόσμος της εργασίας δέχεται μία πολύ μεγάλη επίθεση…Ισως τη μεγαλύτερη που έχει δεχθεί ποτέ στην Ιστορία του Καπιταλισμού.

Είναι γνωστό, ότι ο καπιταλισμός πάντοτε «τρεφόταν» από τις Κρίσεις του.Μάλιστα τα φωτεινά μυαλά του καπιταλισμού μετά το πάθημα του ‘29, μάθανε…Και αυτό που μάθανε βεβαίως-βεβαίως, είναι πως από τις Κρίσεις κάποιοι βγαίνουν Ισχυρότεροι…Ετσι «έστησαν» το κόλπο των τεχνητών κρίσεων…Οι καλοί καπιταλιστές δημιουργούν μία κρίση στην Ασία για παράδειγμα και εισπράτουν στο Μαίρυλαντ της Αμερικής…Κρίση στην Ρωσία, «ταμείο» στο Παρίσι και πάει λέγοντας…Το Περιβαλλοντικό και Κοινωνικό κόστος που έχει δημιουργηθεί με αυτές τις Κρίσεις τεράστιο,ανυπολόγιστο…

Αυτή τη στιγμή όμως, φαίνεται ότι οι Κρίσεις που εξαπλώνονται σε όλο τον «καπιταλιστικό πλανήτη» δεν είναι τόσο τεχνητές όσο φαίνεται ότι είναι.Το πράγμα κάπου έχει ξεφύγει…Ισως και να οδηγείται στην αυτοκαταστροφή του όπως πολύ σωστά προβλέφθηκε…Απειλεί με πλήρη ανατροπή την Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων…Επειδή όμως,πολλοί έχουν την εντύπωση ότι το Καπιταλιστικό σύστημα ξεπερνάει την Κρίση μόνο