Η αποδοχή της σκληρής πραγματικότητας

Γράφει η ΑνακόνταΜια φορά και έναν καιρό, προ Μνημονίου, ο τρελός του χωριού είχε ενημερώσει όλους τους αρμοδίους πως έχουμε ανάγκη από εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό.Το πρόβλημα ήταν πως αυτό χάλαγε τη σούπα: δεν υπήρχε περιθώριο μικροκομματικής ευελιξίας στον κάθε φελλό, συνεπώς έφαγε άκυρο.Άσε που μετά θα δημιουργούσε πρόβλημα και στην εύρεση του καταλληλότερου για την εξυπηρέτηση αλλοδαπών σχεδίων: που να βρεις άμεσα διαθέσιμη μαριονέτα…Με το Μνημόνιο κάποιοι νόμισαν ότι διέσωσαν το πολιτικό τους μέλλον: ελεγχόμενη καταστροφή με μπόλικο psyops αλλά οι καρέκλες πάλι δικές τους.Ο τρελός του χωριού είχε ενημερώσει όλους τους αρμοδίους πως αν δεν φτιαχτεί εθνικό στρατηγικό σχέδιο, το οποιοδήποτε αλλοδαπό σχέδιο θα μας φέρει σε αδιέξοδο.Προ της κυβέρνησης του Νοεμβρίου, κάποιοι το έπαιζαν μάγκες, δηλώνοντας πίστη και αφοσίωση σε αρχές και αξίες που δεν θα πουλήσουν: όχι στο οικονομικό λάθος.Ο τρελός του χωριού είχε ενημερώσει όλους τους αρμοδίους πως το οποιοδήποτε αλλοδαπό σχέδιο εξυπηρετεί τα σχέδια των αλλοδαπών -τί άλλο να πει διπλωματικά ο έρμος- και πως χρειαζόμαστε υπερκομματική συνεργασία.Κατόπιν της πιρουέτας και προ των προηγουμένων εκλογών, κάποιοι απέδειξαν για πολλοστή φορά πόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι, στοχεύοντας σε αυτοδυναμία και άλλα ευτράπελα…Η Ανακόντα είχε πει τότε (http://olympia.gr/2012/05/03/ξημέρωμα-δευτέρας/):“Αν η Νέα Δημοκρατία δεν πάρει αισθητά πάνω από 25%, Σαμαράς+περιβάλλον, ΟΛΟΙ οι πρώην Υπουργοί, ο ante portas της ΜΣΑγγλίας, οι γόνοι και οι συν αυτώ πρέπει να …”Οι της ΝΔ συνεχίζουν απτόητοι. Έδειξαν σοβαρά σημάδια βελτίωσης (ωραιοποιημένο clopy-paste της Εθνικής Αντιπρότασης αντί για φωτογραφίες που είχαν) αλλά δεν είναι Ιάπωνες στη φιλοσοφία για να προοδεύσουν αντιγράφοντας.“Ο Τσίπρας θα φάει τρελό πακέτο: ανεξαρτήτως ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ, θα κληθεί να πάρει θέση. Θέση σημαίνει ναι ή όχι σε συγκεκριμένο κυβερνητικό πρόγραμμα, όχι θέση υπέρ γενικών και αόριστων αρχών.Άλλο να είσαι διαμαρτυρόμενος, άλλο να σου πουν να κουβαλήσεις μεγάλο μέρος της ευθύνης για τις ζωές 11,000,000 ανθρώπων. Εκεί ακριβώς αρχίζει η άκρατη κατανάλωση καφέ με λεμόνι για να σταματήσει να γεμίζει η πάνα.Θέση λοιπόν σημαίνει το εξής: είτε ναι στην Εθνική Αντιπρόταση, είτε όχι.Αν πει όχι, απλά εξανεμίζει κάθε ίχνος αξιοπιστίας και διαλύει πάσα ελπίδα μη κεντροδεξιού κόμματος να αποτελέσει μέρος κάποιας λύσης. Τώρα και στο μέλλον. Δια παντός.”Ο Τσίπρας το τερμάτισε στο clopy-paste της Εθνικής Αντιπρότασης. Απέδειξε όμως ότι δεν θέλει τόσο που να μπορεί. Τώρα τα πνεύματα του βουνού δεν θέλουν ρίσκο – και καλά κάνουν. Αυτό σημαίνει ότι ο φόβος φέρνει ατυχήματα.Στο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών ήταν σχεδόν όλοι σίγουροι ότι θα γίνει κάποια τσαπατσουλιά και θα βρεθεί λύση.Για κακή τους τύχη όχι μόνο βρέθηκε συγκεκριμένη, σοβαρή και τεκμηριωμένη βάση διαπραγμάτευσης αλλά και φάνηκε ποιός είναι παπατζής και μοιράζει ανοχή αβέρτα, ποιός το έπαιξε παίκτης ενώ φύλαγε τα νώτα του, ποιός λύσσαγε για φίκι-φίκι αλλά έχασε την όρεξη όταν η γκόμενα άνοιξε τα