Η ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΑΜΝΗΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Γράφει ο Δρ. Ηλίας Καλλιώρας

Η εμφάνιση της σημερινής παγκόσμιας κρίσης, έφερε την Γερμανία να παίζει, μόνη της πλέον, στο δικό της «ευρωπαϊκό γήπεδο». Αυτό βεβαίως δεν έγινε συμπτωματικά. Προέκυψε εσκεμμένα, μέσα από συγκεκριμένα παλιά, λεπτομερή και μακρόχρονα σχέδια των Γερμανών. Και, παρά δε το γεγονός ότι η Γερμανία διασώθηκε, επανειλημμένα, από άλλους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς, εντούτοις, η ίδια φαίνεται σήμερα να ξεχνά, τόσο την διαταραγμένη ιστορική της πορεία, με τα τόσα θηριώδη εγκλήματά της τον

προηγούμενο αιώνα, όσο ομοίως, και την τότε βασανιστική και ταπεινωτική συντριβή της.

Ξεχνά, λόγου χάρη, η Γερμανία, τα τερατώδη εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ή όλα αυτά τα τραγικά που έζησαν εξαιτίας τους οι άλλοι λαοί. Ξεχνά, πχ., τους χιλιάδες Έλληνες νεκρούς και τραυματίες, τις τεράστιες οφειλόμενες σε εμάς πολεμικές αποζημιώσεις (και όχι μόνο), ενώ τώρα, πια, οραματίζεται το μέλλον της «γερμανικής» Ευρώπης. Ευρώπης, όπου οι  Έλληνες μετατρέπονται σε κηπουρούς και σε οικιακούς βοηθούς, στα εξοχικά των Γερμανών, μέσα ίδια την χώρας μας. Επίσης, περεταίρω, η Γερμανία κρυφίως ονειρεύεται να μεταφέρει, στο μέλλον, την σημερινή έδρα της Ευρώπης, από τις Βρυξέλλες, στην άλλοτε καρδιά της κάποτε Πρωσικής Αυστροουγγαρίας, την Βιέννη. Με την Ευρώπη σήμερα να «φλέγεται» με χρέη, με έλλειψη ρευστότητας και με αστάθεια, η ανασύσταση της «αυτοκρατορίας των Αψβούργων», με το πιθανό όνομα «Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης», είναι πιθανόν πολύ κοντά! Το ευρώ (τα 2 ή και τα 3 ίσως «ευρώ»), είναι σίγουρο ότι θα συνεχίσει (-ουν) να υπάρχει(-ουν), στο διηνεκές, ακόμη και μετά από αυτή την επερχόμενη ήττα του συνασπισμού της Κας Μέρκελ, το 2013!

Η Γερμανία, μετά και την πλήρη «συγχώνευσή της» με την τότες Ανατολική Γερμανία, δεν πρόκειται (τούτο είναι απολύτως βέβαιο) να κάνει κανένα στρατηγικό λάθος επιλογής. Τερατώδες λάθος δηλαδή, που, εν τέλει, θα οδηγούσε στην άμεση διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα, οι Γερμανοί, βλέποντας και πάλι πολύ μακριά, περιμένουν στην πολιτική «γωνία» τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία, για να μοιράσουν, εκ νέου και εξαρχής, τις καινούργιες σφαίρες επιρροής (σε μια νέα Γιάλτα!): όχι τόσο τους περίφημους αγωγούς, αλλά τις παραλίες και τον πλούτο της Μαύρης Θάλασσας. Η αλήθεια είναι ότι όσο η Γερμανία χρειάζεται την Ευρώπη, άλλο τόσο και η Ευρώπη χρειάζεται την Γερμανία. Η Γηραιά Ήπειρος δεν είναι μόνο μια γεωγραφική και ιστορική οντότητα, ή έστω, κάποια κοινή έκταση γης. Η Ευρώπη αποτελεί μια αχανή κοιτίδα πολιτισμού, με έναν ενιαίο χώρο ιστορικής παράδοσης, όπου, οι «πατέρες» ιδρυτές της είχαν ένα και μόνο θεμελιώδη σκοπό: να βάλουν τέλος στους συχνότατους πολέμους μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών!

Πέραν αυτών, εάν λάβουμε υπόψη ότι ήταν, μόλις τον Ιανουάριο του 1979, όπου, ο τότε Γερμανός Καγκελάριος κ. Χέλμουτ Σμιτ μετείχε, για πρώτη φορά, σε Σύνοδο Κορυφής των μεγάλων Δυνάμεων, καταλαβαίνει κάποιος ότι η σημερινή Ευρωπαϊκή Γερμανία αποτελεί μια νεόκοπη, αστάθμητη και πρωτόγνωρη πραγματικ