Η κατασκευή μειονοτήτων (Μέρος Α)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας-  Πολιτικός Επιστήμων Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 οι κυβερνήσεις της Ελλάδος συζητούσαν το ενδεχόμενο να προσφύγουν στον ΟΗΕ κατά της Μ. Βρετανίας και να ζητήσουν την Αυτοδιάθεση της Κύπρου, δηλαδή  την Ένωση της Μεγαλονήσου με την Ελλάδα. Τότε η Βρετανική διπλωματία επεστράτευσε το όπλο των κατασκευασμένων μειονοτήτων και μας απείλησε ως εξής: Αν θέσετε το Κυπριακό στον ΟΗΕ, τότε και εμείς θα σας κατηγορήσουμε ότι καταπιέζετε τη «Μακεδονική μειονότητα»! Η κατασκευή μειονοτήτων και η διαστρέβλωση της ελληνικής Ιστορίας χρησιμοποιήθηκε ως μέσο πιέσεως στο παρελθόν, πιθανόν δε να χρησιμοποιηθεί και στο παρόν και στο μέλλον. Θεωρώ χρήσιμο, λοιπόν, να θυμηθούμε τις διάφορες προπαγάνδες που εξυφαίνονται εις βάρος της πατρίδας μας.Ο Μισέλ Παγιαρές, Γάλλος δημοσιογράφος, έζησε στην τουρκοκρατούμενη τότε Μακεδονία τα ταραγμένα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα, έμαθε και είδε πολλά (1903-1907). Αυτές τις εντυπώσεις και εμπειρίες του κατέγραψε στο βιβλίο του «Η Μακεδονική θύελλα», το οποίο εκυκλοφορήθη πρώτα στα γαλλικά και πολύ αργότερα στα ελληνικά (εκδόσεις Τροχαλία, Αθήνα 1994). Στις σελίδες 541 και 542 αποκαλύπτει ένα ενδιαφέρον περιστατικό, το οποίο μας βοηθά να καταλάβουμε πως τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων και οι εθνικισμοί των μικροτέρων κρατών οδηγούν πολλές φορές στην κατασκευή ανυπάρκτων εθνικών συνειδήσεων και τεχνητών μειονοτήτων. Γράφει, λοιπόν: «Ο κ. Μπάουρτσερ, ανταποκριτής των ΤΑΪΜΣ στα Βαλκάνια, υπήρξε ο μεγάλος ποντίφικας της αγγλοβουλγαρικής εκκλησίας… Το 1878 η βρετανική διπλωματία έκρινε ότι η Μακεδονία είναι ελληνική. Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα ο κ. Μπάουρτσερ ανεκάλυπτε ότι είναι βουλγαρική. Μέσα στη βάρκα που μετέφερε τον διακεκριμένο συνάδελφό μου στην Καστοριά, πάνω στα πράσινα νερά της κοιμισμένης λίμνης, βρισκόταν ένας ξύπνιος Μακεδόνας με απότομους τρόπους: ήταν ο βαρκάρης. Ο κ. Μπάουρτσερ τον παρατηρεί με συμπάθεια και έπειτα του λέει: - Είστε Βούλγαρος, έτσι δεν είναι; - Ποιός, εγώ; εκπλήσσεται ο βαρκάρης και το κουπί του μένει μετέωρο για μια στιγμή. - Ναι, εσείς! - Μα την πίστη μου, όχι δεν είμαι Βούλγαρος! - Τι είστε, λοιπόν - Ω, μα το Θεό, είμαι Έλληνας!  – Ελάτε, λοιπόν, είστε Βούλγαρος. Δεν το βλέπετε ότι είστε Βούλγαρος;»!!!Στην εποχή μας ακούμε και βλέπουμε να ανακινούνται διάφορα μειονοτικά ζητήματα εις βάρος της χώρας μας. Το ζήτημα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με μεγάλη προσοχή. Αφ’ ενός πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η Ορθόδοξη Χριστιανική μας Παράδοση και η δημοκρατική συνείδηση του λαού μας διδάσκουν τον σεβασμό στην ετερότητα, στην διαφορετικότητα και στην προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κάθε ανθρωπίνου προσώπου, πολύ περισσότερο όταν ζει στην χώρα μας. Το ίδιο επιτάσσουν και οι διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρας μας. Αφ’ ετέρου, όμως, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχθούμε την κατασκευή τεχνητών μειονοτικών ζητημάτων και την διαστρέβλωση της ιστορικής και εθνολογικής πραγματικότητος. Η προστασία των υπαρκτών μειονοτήτων είναι καθήκον μας π