Ισονομία ή κοινωνική έκρηξη.

Γράφει ο Νικόλαος Μουτσόπουλος.

Η αυτονόητη για κάθε πολίτη έννοια ότι η ισονομία είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να αποδεχθεί τους ψηφισμένους από το κοινοβούλιο νόμους, δεν φαίνεται να είναι κατανοητή και από την εξουσία.
Συνεχίζει να νομοθετεί ανισόνομα διαχωρίζοντας προνομιακά τις επαγγελματικές τάξεις που βρίσκονται «κοντά» της και να αντιμετωπίζει δυσμενώς νομοθετικά όλους τους άλλους
ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Εξακολουθεί να εξαιρεί προνομιακά την εξουσία από τον φυσικό της δικαστή με επαίσχυντα συνταγματικά άρθρα όπως το 86. Έτσι τα πολιτικά και όχι μόνο εγκλήματα που διεπράχθησαν παραμένουν στο απυρόβλητο.
Αν όμως τα κόμματα όταν αποδεδειγμένα παρανομούν αυτοεξαιρούνται της ισονομίας, τότε σε τι διαφέρουν από τις συμμορίες;