Κομματικές Ταμπέλες

Το «Σπήλαιο του Πλάτωνα» (Πλάτωνος Πολιτεία, 514α-517α), όντας μια τεράστια διαχρονική αλήθεια, μας λέει βασικά ότι για πολλές χιλιάδες χρόνια (όσο κι αν ακούγεται απίστευτο) υπάρχει κατεστημένο που μας έχει εγκλωβισμένους. (Για όποιον θέλει να ξαναθυμηθεί: )

Για να παραμείνουμε αλυσοδεμένοι, είναι πράγματι εξαιρετικά αξιοθαύμαστο το πόσο εφευρετικοί είναι οι άνθρωποι του παρασκηνίου, οι οποίοι εκτός των άλλων μας έχουν βάλει να τσακωνόμαστε μεταξύ μας (ιστορικά ανελλιπώς σε όλες τις εποχές) και αυτοί υπογείως να κάνουν την δουλειά τους μια χαρά (πόλεμοι, νόμοι επί νόμων, … και όχι μόνο).

Στην πολιτική για παράδειγμα, βάζουν ταμπέλες στα μέτωπά μας: δεξιός, αριστερός, κεντρώος, … και τελειωμό δεν έχει. Έτσι χωρίς να το καταλάβουμε, βρισκόμαστε ξαφνικά μέσα σε κάποια στάνη και σχεδόν όλοι ακολουθούμε πιστά τον τσοπάνη μας και ελεγχόμαστε από το τσοπανόσκυλό του. (Για το «Διαίρει και Βασίλευε», μια πολύ καλή ανάλυση εδώ:)

Κάτω από αυτό το πρίσμα ο Πλάτωνας, μας δείχνει πόσο άχρηστες είναι όλες αυτές οι κομματικές ταμπέλες της εποχής μας και τις κάνει να φαίνονται όχι μόνο ανεπαρκείς και ψεύτικες, αλλά και εξόφθαλμα πλέον να αποκαλύπτεται, ότι είναι παντελώς τηλεκατευθυνόμενες.

Για την οικονομία του χώρου, να πούμε ενδεικτικά μόνο 2-3 παραδείγματα, από το σχετικά πρόσφατο παρελθόν, για τις συντονισμένες ενέργειες που γίνονται διαχρονικά για να μην δούμε ποτέ το απελευθερωτικό φως:

- Ηγέτες που σκέφτονται το καλό του κόσμου ξαφνικά χάνουν την υγεία τους (Καποδίστριας, …, Χριστόδουλος).

- Μόνο όταν συμφέρει σε κάποιους γίνονται εκλογές (… θυμηθείτε τις δηλώσεις Κρίστοφερ, …, τις ανεξήγητα πρόωρες του 2009, τις αναγγελθείσες για φέτος 19 Φεβρουαρίου).

- Όποιοι λένε τα μεγαλύτερα ψέματα και είναι οσφυοκάμπτες στα ξένα αφεντικά, τυγχάνουν ιδιαίτερης μεταχείρισης από «αντικειμενικά και ανεξάρτητα» ΜΜΕ (μίστερ Πράϊμ Μίνιστερ 1 «λεφτά υπάρχουν», μίστερ Πράϊμ Μίνιστερ 2 «αν δεν ψηφιστεί το μνημόνιο δεν θα έχετε γάλα», μεσιέ Παγκ*%*;# «δεν υπάρχει πετρέλαιο», πρωταθλητές σε ανάποδες κωλοτούμπες-τριπλά άξελ, …, αμέτρητοι άλλοι).

Μόλις αντιληφθεί κανείς την δύναμη που έχει η θέληση (δείτε εδώ:http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=jgTF9_E23uE#! και εδώ:http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=yKMhO6c8G3g), παίρνει ενέργεια να κάνει προσπάθειες για να βγάλει κάποιες τσίμπλες από μερικούς του περίγυρού του. Μήπως και δουν τελικά ότι υπάρχουν πάρα πολλοί «φίλοι» σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, όπως και στην πολιτική, οι οποίοι δεν είναι καθόλου φίλοι και να τους σιχτιρίσουν.

Ναι μεν πρόβατα, αλλά είμαστε πολύ περισσότεροι από τα τσοπανόσκυλα και τους τσοπαναραίους. Φτάνει πια η τυφλή υπακοή στον αρχηγό και ας αποκτήσουμε κριτική σκέψη προς όλες τις κατευθύνσεις. Μόνο καλό θα μας κάνει η αντίθεση, γιατί έτσι βελτιώνονται οι συνθήκες ύπαρξής μας.

Μας έχουν φυτέψει στο υποσυνείδητο την προπαγάνδα «όποιος φύγει απ’ το μαντρί τον τρώει ο λύκος», τα αποτελέσματα της οποίας τα βιώνου