Λειόκαννα.

Του Βαγγέλη Ντούσικου

Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο οι κάθε λογής ληστείες, κλοπές και διαρρήξεις έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας του απλού πολίτη. Καθημερινά στα δελτία ειδήσεων βλέπουμε διαρρήξεις σπιτιών με συναγερμό που είτε απομονώνεται είτε ο χρόνος αντίδρασης είναι αρκετά μεγάλος για να προληφθεί το έγκλημα. Ειδικά οι περιπτώσεις διάρρηξης με τους ενοίκους – ιδιαίτερα ηλικιωμένους – να κοιμούνται μέσα στο σπίτι ή να καταλήγουν να βρεθούν πρόσωπο με πρόσωπο με

τους κακοποιούς, είναι μία μορφή παραβατικότητας που εξαπλώνεται και οι εγκληματίες έχουν αποθρασυνθεί. Η αστυνομία δεν μπορεί, φυσικά, να βρίσκεται παντού για να αντιμετωπίσει όλα τα περιστατικά και έτσι ο πολίτης αναγκάζεται να αυτοπροστατευθεί με οποιοδήποτε μέσο τού επιτρέπει ο νόμος. Ένα σύστημα συναγερμού είναι η αυτονόητη πρώτη γραμμή άμυνας, η οποία όμως λειτουργεί περισσότερο αποτρεπτικά, προειδοποιεί δηλαδή τους διαρρήκτες ότι το σπίτι δεν είναι ανοχύρωτο και ότι η όποια απόπειρά τους να παραβιάσουν το χώρο μας θα γίνει αμέσως αντιληπτή. Ωστόσο, αν τελικά γίνει παραβίαση (είτε διότι ο συναγερμός δεν λειτούργησε είτε γιατί ο κακοποιός κατάφερε να τον απενεργοποιήσει είτε γιατί δεν υπάρχει συναγερμός) και εντοπίσουμε τους εισβολείς την ώρα της διάρρηξης, το ένστικτο της επιβίωσης και φυσικά της παροχής ασφάλειας στην οικογένειά μας θα μας οδηγήσει να αντιδράσουμε εκείνη τη δεδομένη στιγμή για να υπερασπιστούμε αυτά που μας ανήκουν. Σε μία τέτοια περίπτωση, το λειόκαννο τουφέκι θα μπορούσε, υπό αυστηρές προϋποθέσεις τις οποίες τονίζουμε ιδιαίτερα στο παρόν άρθρο, να γίνει ένας αποτελεσματικός τρόπος άμυνας απέναντι στον εισβολέα. Είναι αυτό που μπορεί να προσφέρει την (πιθανώς λανθασμένη, αν δεν τηρηθούν οι προϋποθέσεις που αναλύουμε) αυτοπεποίθηση ότι η κατοχή του εξασφαλίζει την απόλυτη λύση απέναντι σε εγκληματίες εισβολείς.

Ο βασιλιάς των όπλων

Ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς! Κυριολεκτικά, αυτή είναι η μόνη φράση που ταιριάζει στο βασιλιά των όπλων, το λειόκαννο! Έγιναν πάμπολλες προσπάθειες με αναρίθμητες δικαιολογίες για να εξοστρακιστεί από τη θέση του, να παραγκωνιστεί, να αντικατασταθεί προσωρινά χάριν της νέας τεχνολογίας και των «πλεονεκτημάτων» διαφορετικών όπλων για να κάνει την επανεμφάνισή του πανηγυρικά και να δηλώνει πανταχού παρόν και έτοιμο να αντιμετωπίσει και να φανεί χρήσιμο σε οποιαδήποτε εφαρμογή-χρήση του ζητηθεί.

Το λειόκαννο αποτελεί το πρωταρχικό, πρωτότυπο είδος όπλου χειρός (ουσιαστικά, μία μικρογραφία κανονιού). Η ανάγκη για μεγαλύτερη απόκρυψη και ευκολότερη φορητότητα ήταν που δημιούργησε τις γνωστές μας πιστόλες. Όλα τα είδη φορητού οπλισμού (τυφέκια, πιστόλια, περίστροφα) προέρχονται από το λειόκαννο όπλο ως εξελίξεις του ανά τους αιώνες για την κάλυψη διαφορετικών αναγκών. Ιστορικά, υπάρχουν αναφορές για πειραματικά λειόκαννα από τον 13ο αιώνα. Επίσημα, η εταιρεία Beretta διαφημίζεται ως ο παλαιότερος κατασκευαστής όπλων από το 1500, όπου αναφέρεται η κατασκευή