Μετρήσατε σωστά; Μήπως ήταν πάνω από 100%;

Γράφει η Σοφία ΒούλτεψηΤο σταλινικό ποσοστό που εξασφάλισε την Κυριακή ο Ευάγγελος Βενιζέλος ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο σ’ αυτή τη διαδικασία που ουδέποτε κατάλαβα – καθώς πρόκειται για μια παράδοξη και από τη φύση της αμφισβητούμενη επιχείρηση νομιμοποίησης, μια και οι κανονικές εκλογές προϋποθέτουν την ύπαρξη εκλογικών καταλόγων, φακέλων, λευκών, υπογραφών δικαστικών αντιπροσώπων και όλα τα σχετικά.

Δεν πρόκειται, όμως, μόνο για το

αλά… Τσαουσέσκου ποσοστό του μοναδικού υποψηφίου, καθώς κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στις 8 Φεβρουαρίου του 2004, όταν ο Γ. Παπανδρέου είχε «εισπράξει» τα 1.017.085 από τα 1.020.145 ψηφοδέλτια που έπεσαν στην κάλπη!

Πρόκειται για το γεγονός ότι για πρώτη φορά σε εσωκομματική εκλογική διαδικασία προσήλθαν μόνο όσοι ήθελαν να ψηφίσουν τον έναν και μοναδικό υποψήφιο.
Σε αντίθεση με τις εκλογές του Φεβρουαρίου 2004, όπου όλοι έτρεξαν να ψηφίσουν τον «φυσικό κληρονόμο» του κινήματος, αυτή τη φορά πήγαν μόνο οι «βενιζελικοί».

Αλλά το πραγματικά γελοίο είναι ότι με απευθείας μεταδόσεις ένας λαός ένδεκα εκατομμυρίων βασανισμένων ψυχών, πληροφορείτο με διαρκείς συνδέσεις την… πορεία της διαδικασίας, τους αριθμούς, τα ποσοστά, τις δηλώσεις, τις εκτιμήσεις του κ. Ανωμερίτη!

Και τι άκουγαν οι Έλληνες! Μα μια θριαμβολογία άνευ προηγουμένου:

Ξεπεράστηκαν οι προσδοκίες! Αθρόα προσέλευση! Διαψεύστηκαν οι Κασσάνδρες!

Διότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να μην κληρονομείται, όπως πριν από μερικά χρόνια είχε πει ο κ. Βενιζέλος, αλλά σίγουρα… κληροδοτείται – έστω και με το ζόρι!

Τον Δεκέμβριο του 2004, ενόψει του Συνεδρίου του κόμματος, ο κ. Παπανδρέου έστειλε επιστολές προς τους 850.000 από το 1 εκ των ψηφοφόρων που τον εξέλεξαν και αυτοί είχαν γίνει άφαντοί.

Στις 20 Φεβρουαρίου του 2005, στις εσωκομματικές εκλογές με σκοπό την ανάδειξη συνέδρων, ψήφισαν 303.000 άτομα. Καμιά σχέση με το προηγηθέν 1 εκ ψηφοφόρων για την εκλογή του κ. Παπανδρέου, αλλά και τότε η προπαγάνδα μιλούσε για «πρωτοφανή συμμετοχή»!

Και επίσης, καμιά σχέση και με τα προχθεσινά νούμερα, αν και τότε το ΠΑΣΟΚ προερχόταν από μια δεινή εκλογική ήττα.

Μάλιστα, την ίδια μέρα (20 Φεβρουαρίου 2005) είχε χάσει τις εκλογές στην Πορτογαλία το κόμμα του Μπαρόζο και είχε κερδίσει ο σοσιαλιστής Σόκρατες.

Με αποτέλεσμα μέσα στον ορυμαγδό της θριαμβολογίας να μην μπορούμε να διακρίνουμε αν ο «νέος άνεμος» έπνεε στο ΠΑΣΟΚ ή στην Πορτογαλία (όπως είδαμε μερικά χρόνια αργότερα, η κατάληξη και για τις δυο θριαμβολογούσες χώρες ήταν η ίδια: Το ΔΝΤ)…

Στις επόμενες εσωκομματικές εκλογές (της 5ης Ιουνίου 2005), οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ δεν ξεπέρασαν τους 200.000.

Σε όλες τις περιπτώσεις, είτε επρόκειτο για 1 εκ είτε για 200.000, είτε για τις 770.000 του 2007, η προπαγάνδα μιλούσε και μιλά πάντα για μεγάλη συμμετοχή.

Βέβαια, μικρή σημασία έχουν όλα αυτά. Ουδείς ενδιαφέρεται – πλην αυτών που έσπευσαν να ψηφίσουν τον κ. Βενιζέλο.

Μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο που τον Φεβρουάριο του 2010 είχε δηλώσει πως ενδεχόμενη