Ο Δημήτρης Ιατρόπουλος απαντά στον (δικό μας) Σπάρτακο…

Σπάρτακε,με γέμισες ευθύνη (Η συγγνώμη που ζητάμε και η συγγνώμη, που δεν τολμάμε να ζητήσουμε.). Δεν έχω άλλο από τούτο το μικρό δωράκι,μόλις χτεσινό.. Ευχαριστώ σε για την αγάπη σου. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣΤΟ ΆΛΙΚΟ ΔΆΚΡΥ…*Μέρες παράδοξες, ψεύτικες, όλα σέρνονται και πέφτουν σε πλάγια στάση, κόντρα στην βαρύτητα, ο παραλογισμός βαφτίστηκε νέα σκέψη. *Κοιτάζω πλάι μου και βλέπω άσπρους τοίχους, πλησιάζω κι είναι περασμένοι μ’ έναν πρόχειρον ασβέστη να σκεπάσει ύπουλα το άλικο δάκρυ των λαών μας.. *Η Ιστορία βγαίνει από τα υπόγεια παλάτια της στην επιφάνεια της ζωής, κάθε φορά που το δάκρυ και το αίμα συνταιριάζουν στον πορφυρό πυθμένα της τραγωδίας. *Δεν βλέπω να βγαίνει σε ισιάδα όλο αυτό το πατιρντί. Θα έχουμε βαριές ανατροπές. * Θα έρθει ώρα που ο καθένας θα ξαναγίνει Κάθε ΄Ενας και τότε θα κλειδώσουν οι λογαριασμοί με τη μοίρα και τη συνέχεια αυτής της ανθρωπότητας. *Τα μάτια θα τρυπούν τα κτήρια, τα χέρια θα γίνονται σημαίες, τα αιχμαλωτισμένα όνειρα θα σπάζουν τον φλοιό της λογικής και θα υπερίπτανται, λουλουδένιες βόμβες με απόλυτους στόχους.. *Όλα θα βουλιάξουν στο απύθμενο χωνί, θα ανακατευτούν με τα ίδια τους.. *Κι ο πολτός που θα βγαίνει απ τον πάτο, θα σκεπάζει, λάβα μονόχρωμη και καφτερή, τα λόγια που κρεμάστηκαν στον άνεμο και τα μακρινά τραγούδια που δεν γράφτηκαν ακόμη.. *Θα αγγίξουμε με την άκρη των βλεφάρων μιαν άυλη καταιγίδα και θα πιστέψουμε για μια στιγμή πως ήρθε το γρήγορο τέλος, δίχως αρχή καινούργια. *Μα όσοι από σας θα είστε ακόμη τυχεροί κι επιλεγμένοι, θα διαβάσετε στην άκρη του χρόνου, το μέγα μήνυμα, πώς τέλος κι αρχή δεν υπάρχουν, πως όλα συμβαίνουν μέσα τους.. *Κι ό,τι αλλάζει, δεν πεθαίνει ποτέ, μονάχα τρέμει στην άκρη μιας βαθιάς αναπνοής, περιμένοντας να γεμίσει με το υλικό της Ιστορίας.. *Το ΄Αλικο Δάκρυ.. ——————————————————————————-18 Σεπτέμβρη 2011Το βάζουμε ως άρθρο, διότι ο Σπάρτακος κατά τα ειωθότα, δεν σχολιάζει στα άρθρα του. Εδώ όμως μπορεί να το κάνει εφ’ όσον το επιθυμεί.Filed under: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ