Ο Παντέλος ο «Μηχανίκλας», η συγκυβέρνηση και ο παπα- Δήμος που τον «διάβασε»…

Γράφει ο Μάκης Δεληπέτρος

Ο «Παντέλος ο… μηχανίκλας» ήταν εμβληματική μορφή στα μέρη ανάμεσα Υπαπαντή, Ταμπούρια και Χαλκηδόνα.

Τον έβρισκε για χρόνια το χάραμα σε διάφορα …καλόμπαρα περιωπής, έχοντας κατεβάσει ένα τουλάχιστον μπουκάλι χείριστου περιεχομένου, από αυτά που οι αναρχικοί δεν θα χαράμιζαν με τίποτα βάζοντας το μαζί με το σαπούνι σε μια εκρηκτική μολότοφ.

Ο… Παντέλος ο Μηχανίκλας, θηρίο αντοχής, έφευγε κατ΄ ευθείαν για το συνεργείο κάπου εκεί κοντά στου Ρετσίνα, όπου έφτιαχνε τα πάντα, από «περιελίξεις μοτέρ πλοίων» μέχρι «λείανσις

εξαρτημάτων προώθησεως-έλικαι-μετατροπαί μηχανών παντός είδους». Και αστέρι στην δουλειά, τα κατάφερνε.

Πίστευε ότι είναι πετυχημένος, πολιτικοποιημένος, τα ψιλοκατάφερνε και με την οικογένεια και με τις Τσέχες που υποβιβάζονταν… στο πρωτάθλημα Πειραιά έχοντας κάνει λαμπρή καριέρα στο «Τσάμπιονς Ληγκ», «Βυζαντινό», Λάρισσα, «Στορκ» Κομοτηνής, Σκάλα Λακωνίας και τελικώς ξέπεφταν εκεί γύρω στην δεξαμενή Βασιλειάδη…

Ο Παντέλος ο Μηχανίκλας, έβλεπε «Δία» Κορυδαλλού, «Ιωνικό» και Α.Ο. Μάνης, πείραζε τον κόσμο, τον πείραζαν, όλα πήγαιναν καλά μέχρι που το μαγαζί πήρε την κάτω βόλτα.

Είχε δει τον εκπρόσωπο των εργαζομένων «στο Μέταλλο» να αποκτά SAAB, είχε δει πως δίνονται τα μεροκάματα μόνο στους «μαύρους» (ψηφοφόρους δηλαδή του… σωματείου στην «Ζώνη») τα ήξερε όλα και πίστευε ότι θα βρει άκρη.

Ήξερε πως λαδώνονται οι καθηγητές που έκαναν μάθημα στα παιδιά του, γνώριζε καλά την εντιμότητα του υπαστυνόμου Α΄ και «πότε έκαναν παιχνίδι» οι Εφοριακοί, οι υπάλληλοι της Πολεοδομίας από Ικόνιο έως Νέα Πέραμο, τα ήξερε όλα. Δεν μιλούσε όμως, κάτι μισόλογα μόνον, όπως λίγο –πολύ όλοι μας.

Στην παρέα ξέπεφτε που και που και ο δημοσιογράφος, συνδικαλιστής όπως δήλωνε και με γερές άκρες, που κάπου έμαθε, πως τώρα «βγάζει τούφα» για τα… παιχνίδια του.

Όλα ήταν καλά μέχρι το πρωί που έπεσε πάνω στο τραπέζι, πλάι στο άλλο ναυάγιο, την Ιρίνα από το …Κολωνάκι-δήθεν – της Πράγας, πρώην κομματικό στέλεχος με πτυχίο Ιστορίας και τώρα φυσικλωτή για τα παιδιά των συνεργείων που γύρναγαν από τα «στόρια» της περιοχής.

Ο Παντελής ο Μηχανίκλας, ο λεφτάς του σπιτιού και των μπαρ δεν κατάλαβε πως ξύπνησε εκείνο το πρωί. Άνεργος, άφαγος, με τη πόρτα του σπιτιού κλειστή και ένα χαρτί «ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑΜΕ» πάνω στην πόρτα του. Τις πόρτες των κολλητών τις βρήκε κλειστές «λυπούμαστε ρε Παντέλο αλλά καταλαβαίνεις…» και βήμα- το βήμα άραξε σε μια σάπια, αποσυρμένη στην στεριά,βάρκα κολλητού του, εκεί, κοντά στον «δράκο», ακριβώς κάτω από το φουγάρο.

Έλεγε ψέμματα ο Παντέλος Πολλά. Και του έλεγαν και όλοι οι άλλοι, οικογένεια, αφεντικά, συνδικαλιστές, Κόμμα, βουλευτές, πουτάνες και φίλοι, ψέματα επίσης.

Ώσπου μια μέρα από αυτές τις τελευταίες, ΠΑΝΤΕΛΟΣ-ΤΕΛΟΣ… Τον Παντέλο τον ξεπροβόδισαν ένας δημοτικός υπάλληλος, η Ιρίνα και ο μοναδικός φίλος του, ο γιάννης ο «στρατζαριστός» μαζί με έναν παπά, που κατά σύμπτωση τον έλεγαν Δήμο. Παπα-Δήμο…

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡ