Ο θάνατος της ελληνικής χειροτεχνίας

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ – ΕλευθεροτυπίαΧάθηκαν ανεπιστρεπτί οι εποχές που τα κλιμάκια του ΕΟΜΜΕΧ, του Ελληνικού Οργανισμού Μικρών-Μεσαίων Επιχειρήσεων και Χειροτεχνίας, έτρεχαν σε κάθε άκρη, νησί και χωριουδάκι της Ελλάδας, για να ανακαλύψουν τις θαυμαστές υφάντρες ή το μερακλή Σιφνιό κεραμίστα, που θα ενισχύονταν με τα ειδικά προγράμματά του και θα προβάλλονταν τα μοναδικά εργόχειρά τους σε εκθέσεις. Μια από τις υφάντρες του ΕΟΜΜΕΧ επί το έργον. Κλάδος που απειλείται με οριστική παύση Ενα κεφάλαιο της ελληνικής παράδοσης, η παραγωγή χειροποίητων ειδών λαϊκής τέχνης, αναπόσπαστο μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς μας, εκπέμπει SOS. Η υποστήριξη της ελληνικής χειροτεχνίας, κομμάτι της ελληνικής βιοτεχνίας που συνέχιζε για δεκαετίες να αναπαράγει ελληνικά πολιτισμικά πρότυπα αποκλειστικά χάρη στον περίφημο ΕΟΜΜΕΧ, απειλείται να βάλει ταφόπλακα.Το άρθρο 66 (άρθρο 14β) του ΦΕΚ αναφέρεται είτε στην «κατάργηση, συγχώνευση, διάσπαση, απορρόφηση του ΕΟΜΜΕΧ και στη σύσταση νέων εταιρειών» είτε στην «απόσπαση των περιουσιακών στοιχείων του ή επιχειρηματικών μονάδων του που θα εισφέρονται σε άλλη ανώνυμη εταιρεία». Δεν είναι μόνο τα απρόσωπα πάμφθηνα προϊόντα μαζικής παραγωγής και η κινεζική «λαίλαπα» που απειλούν την ελληνική χειροτεχνία, αλλά και ο κεντρικός πολιτικός σχεδιασμός. Αν υπάρχει…Σε πονηρούς καιρούς, όπου γινόμαστε μάρτυρες της σταδιακής άμβλυνσης ή εξάλειψης των ιδιαίτερων εθνικών πολιτισμικών χαρακτηριστικών και την ώρα που χώρες όπως Αγγλία, Ιρλανδία, Γερμανία και Φινλανδία ενισχύουν ολοένα και περισσότερο τα Crafts Council (Συμβούλια Χειροτεχνίας) ώστε να «χτίζεται» με γερά θεμέλια η νέα γενιά χειροτεχνών, θα περιμέναμε ο ΕΟΜΜΕΧ, αντί να καταργείται, να αναβαθμίζεται και να διαδραματίζει στρατηγικό ρόλο, ακόμη κι ως μοχλός οικονομικής ανάπτυξης και εξαγωγών.Μάλιστα, στο πρόγραμμα 2010-2012 του Crafts Council της Ιρλανδίας κατονομάζεται ρητά ως «κλειδί για την αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης» η ανάπτυξη της εγχώριας χειροτεχνίας και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Στην Ελλάδα οι ιθύνοντες είναι οι μόνοι που θεωρούν «φύρα» τα χειροτεχνικά ελληνικά προϊόντα, τα οποία αναπαράγουν πρότυπα αιώνων αν όχι χιλιετιών.Τέρμα, επομένως, στα περίφημα χειροποίητα χαλιά του ΕΟΜΜΕΧ, στα ειδώλια από πηλό και μέταλλο, στα αγγεία, στα αντίγραφα εικόνων από τις Μονές του Αγίου Ορους και της Πάτμου, στα υφαντά με τα μερακλίδικα λαϊκά κεντήματα, έργα τέχνης που διέσωζαν αλώβητο μέσα στο χρόνο τον ελληνικό πολιτισμό, ανάρπαστα αγαθά για τον Ελληνα καταναλωτή και τον ξένο επισκέπτη, που «δεν αποτέλεσαν ποτέ μια στείρα αναπαραγωγή της αρχαιότητας ή του Βυζαντίου και της λαϊκής μας παράδοσης αλλά σύγχρονες αναβιώσεις τους», όπως τονίζει η τμηματάρχης της διεύθυνσης Χειροτεχνίας – Ταπητουργίας και Θυγατρικών του ΕΟΜΜΕΧ, Μυρσίνη Βαρίτου.Οι κινητοποιήσεις και οι αντιδράσεις αμέσως μετά την ανακοίνωση του επικείμενου «λουκέτου» ήταν αναμενόμενες. Στις 14 Ιουλίου το σωματείο του ΕΟΜΜΕΧ πραγματοποίησε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Οικονομικών. Την αντίθεσή τους