Ομοιότητες «Ελλάδας και Βατερλώ»…

Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Το Βατερλώ (ως Ιστορικό Πολεμικό δίδαγμα) είναι εφάμιλλο της «βαριάς ήττας».
Αυτό που δεν είναι όμως ευρύτερα γνωστό είναι το ότι σε κείνη τη σημαντική, καθοριστική μάχη, ο Ναπολέων, αν και βαρύτατα ασθενής, αν και με απειροπόλεμο στράτευμα (μόνον οι ελάχιστοι της «Παλαιάς Φρουράς» ήταν βετεράνοι), αν και χωρίς το εξαίρετο Επιτελείο που είχε κάποτε, κόντεψε κάμποσες φορές να κερδίσει τη μάχη, σκορπώντας ξανά και ξανά τον τρόμο στα αντίπαλα στρατεύματα με τις επιτυχείς καταδρομικές του.

Μας κάνει να θυμόμαστε τα λόγια του Μεγάλου Αλεξάνδρου:

«Δεν

φοβάμαι ένα στρατό λιονταριών που τα διοικεί ένα πρόβατο, αλλά ένα στρατό προβάτων που τα διοικεί ένα λιοντάρι»….

Έτσι έγινε και τότε…το λιοντάρι, ο Ναπολέων, κατάφερε να μετατρέψει ένα «στρατό προβάτων» σε λιοντάρια…Δεν στάθηκε αρκετό για τη νίκη…έδειξε όμως «έναν Δρόμο»…
Έδειξε ότι είναι εφικτή η «ανατροπή» όταν τα πάντα υποστηρίζουν το «αντίθετο».
Η Ελλάδα, θυμίζει σε πολλά αυτή τη στιγμή την «θέση του Γαλλικού Στρατού» σ’ εκείνη την Μεγάλη Μάχη.
Όλα δείχνουν ότι κρέμεται στην κυριολεξία – πλέον – από το να «βρεθεί ο δικός μας Ναπολέων»…ο Έλληνας Λέοντας…που θα κατορθώσει να «μεταλλάξει» μια «κατάσταση προβάτων» σε «κατάσταση Λεόντων»….όλα…Κράτος, Στρατό, ανθρώπους και υποδομές, τα πάντα…
Κι όλα αυτά, εν ριπή οφθαλμού….
Υπάρχει; Θα αναδειχθεί έγκαιρα; Θα κατορθώσει το ακατόρθωτο;
Άγνωστο.
Οι «Τίτλοι Τέλους» του «Έργου Ελλάδα» – που πλησιάζει ταχύτατα δυστυχώς – θα δείξουν…
Ας δούμε εμείς, για την ώρα, τις απίστευτες λεπτομέρειες του χρονικού εκείνης της εξίσου απίστευτης Μεγάλης Μάχης.

Παραξενιές της Ιστορίας….Ναπολέων και Βατερλώ

Πως ένας «σοβαρά (πολυ)ασθενής σχεδόν ετοιμοθάνατος Ναπολέων», με απειροπόλεμο στράτευμα νεοσυλλέκτων κι ανεπαρκές ποιοτικά Επιτελείο, εναντίον εξαιρετικά ισχυροτέρων αντιπάλων κόντεψε επανειλημμένα να νικήσει στο Βατερλώ…

Ή άλλως παραφραζόμενο σε όρους μικρών Δυνάμεων, πως ακόμη και μια μικρή χώρα ή ένας μικρός στρατός μπορεί να κάνει θαύματα έναντι υπέρτερων δυνάμεων αρκεί να έχει τους κατάλληλους ικανούς ηγέτες. Αυτό άλλωστε το γνωρίζει καλά η Ελλάδα.
Όταν ο Στρατηγικός Νους του Ηγέτη συνδυάζεται με την δύναμη της Θέλησής του τότε μπορούν να γίνουν θαύματα. Ακόμη κι όταν είναι «βαριά ασθενής». Και τότε, ολόκληρο το Σύμπαν συνωμοτεί για να τον ενισχύσει στους σκοπούς του. Τότε είναι που η «Βάση γίνεται ατσάλι για να στηρίξει την Κορυφή».
Κλασσικό παράδειγμα ο «δικός μας» Καραϊσκάκης που ακόμη και φτύνοντας αίμα από προχωρημένη φυματίωση αποδείχτηκε άξιος της Αρχιστρατηγίας των Ελληνικών Επαναστατικών Δυνάμεων πολεμώντας ξανά και ξανά αυτός ο ίδιος στην Πρώτη Γραμμή.

Το Πολεμικό Ιστορικό του «Αυτοκράτορα»

Ο Ναπολέων ήταν ένας ηγέτης που διαρκώς κέρδιζε τις μάχες που έδινε.
Το μεγαλύτερό του λάθος ήταν η απερίσκεπτη επίθεσή του στη Ρωσία. Απο εκεί ξεκινάει η Μεγάλη Πτώση. Αν την είχε αποφύγει, ίσως σήμερα να μιλούσαμε για Γαλλική Ευ