Παναγιώτη Κονδύλη – Προφητείες- Όπως στρών ει καθένας, έτσι και κοιμάται.

Τις τελευταίες ημέρες επανέρχεται το όνομα του Παναγιώτη Κονδύλη με αιτία αφιέρωμα του τελευταίου τεύχους του Γερμανικού Περιοδικού Φιλοσοφίας με αναφορά στην εκτενή συνέντευξη που είχε δώσει ο Έλλην φιλόσοφος στο Σπύρο Κουτρούλη και είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό «Νέα Κοινωνιολογία δίνονται αποσπάσματα από την συνέντευξη αυτή τα οποία είναι συγκλονιστικά. Για την κατανόηση της σημασίας των λεγόμενών του είναι ότι ειπώθηκαν πριν το 1998 που απεβίωσε. Τα γεγονότα των τελευταίων ετών επιβεβαιώνουν τα όσα διατύπωσε αυτό το θηριώδες μυαλό .

Ένα εξ΄αυτών είναι το παρακάτω : «Αν ο Ελληνισμός

θέλει να επιβιώσει ως διακεκριμένη ταυτότητα, το πρώτο που θα έπρεπε να κάνει θα ήταν να παράγει όσα τρώει. Δεν εννοώ διόλου κάποιαν οικονομική αυτάρκεια με την παλιά έννοια, αλλά την απαλλαγή από την πολιτική και την πρακτική του παρασιτικού καταναλωτισμού. Ένα βιώσιμο συλλογικό υποκείμενο οφείλει να εξάγει τουλάχιστον τόσα, όσα εισάγει, σ’ έναν ανοικτότερο κόσμο. Ειδάλλως είναι αναπόφευκτη η πτώση στα κατώτερα σκαλιά του διεθνούς καταμερισμού της εργασίας, η καταχρέωση και η πολιτικοστρατιωτική εξάρτηση. Τις τελευταίες δεκαετίες ο Ελληνισμός προχώρησε γρήγορα προς αυτή την κατεύθυνση. Η αναστροφή της απαιτεί γενναία παραγωγική προσπάθεια, προηγμένη τεχνογνωσία και ριζική θεσμική εξυγίανση, καθώς και ένα εκπαιδευτικό σύστημα εντελώς διαφορετικού επιπέδου.»http://www.dw.de/dw/article/0,,16158857,00.html

Το απόσπασμα αυτό ήταν μία εκλαΐκευση της κεντρικής ιδέας των Γεωπολιτικών και Στρατηγικών παραμέτρων ενός Ελληνοτουρκικού πολέμου. Το πλήρες κείμενο των τριάντα έξη σελίδων θα το βρείτε στο linkhttp://library.antibaro.gr/text/Kondylhs/_Kondylhs_.pdf . Πρόκειται για μια συγκλονιστική ανάλυση με προφητικά στοιχεία εφάμιλλα του πατρός Παίσιου . Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε το 1997. Σας παραθέτω ένα απόσπασμα από το κείμενο αυτό :

H τιθάσευση της Τουρκίας μέσω της ένταξής της στην «Ευρώπη» συνδέεται στενά με τις ελπίδες και με τα σφάλματα της ελληνικής πολιτικής. …….. Τα σφάλματα, πάλι, προκύπτουν από μιαν κακή εκτίμηση της σημασίας της «Ευρώπης» για την ανερχόμενη Τουρκία. Επειδή η Ελλάδα, αδυνατώντας να σταθεί μοναχή στα πόδια της, περιμένει τα πλείστα ή τα πάντα από άλλους τείνει εύλογα να προβάλλει τη δική της κατάσταση και διάθεση στην κατάσταση και διάθεση άλλων, νομίζοντας π.χ. ότι η «Ευρώπη» έχει για την Τουρκία την ίδια απόλυτη σημασία όσο για την Ελλάδα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία θα επιδιώξει να πάρει από την Ευρωπαϊκή Ένωση ό,τι περισσότερο μπορεί· όμως για την ευρασιατική Τουρκία η Ευρώπη είναι μόνον ένα πεδίο δραστηριότητας ανάμεσα σε άλλα,ενώ για την Ελλάδα αποτελεί ουσιαστικά το μοναδικό· γιατί στα Βαλκάνια δεν έχει ούτε την οικονομική ούτε τη στρατιωτική δύναμη να παίξει ηγεμονικό ρόλο, κι αυτός βέβαια δεν επιτυγχάνεται επειδή δέκα ή είκοσι μικρομεσαίοι κάνουν κέρδη στη Ρουμανία ή τη Σερβία. Με άλλα λόγια, η σχέση της Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πιο σύνθετη απ’ ό,τι η σχέση της Ελλάδας προς αυτήν και μπορεί ν