Παρέμβαση του Στέλιου Λογοθέτη με αιχμές για τον κουμπάρο του, Μίμη Ανδρουλάκη.

Είναι τραγικό ιστορικά πολιτικά στελέχη αυτού του τόπου να περιφέρονται από “χωρίον εις χωρίον” και από τηλεοπτικό παράθυρο σε τηλεοπτικό παράθυρο, να αυτοεξεφτελίζονται και να αμαυρώνουν, εδώ και χρόνια, την όποια προσφορά τους στον τόπο με τις πολιτικές επιλογές τους και τις τοποθετήσεις τους. Φυσικά ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει τις όποιες επιλογές του και ειδικά αν είναι δημόσιο πρόσωπο να τον κρίνει η ιστορία γι` αυτό. Όμως είναι θλιβερό να βλέπεις ανθρώπους που αγωνίστηκαν δίπλα σου, που μάτωσαν, να

ξεπουλάνε τόσο φθηνά αυτούς τους αγώνες και όχι μόνο αυτό αλλά να υποτιμούν και την νοημοσύνη μας παριστάνοντας τους αγανακτισμένους. Όπως εσχάτως θυμήθηκε να κάνει και ο “φίλος” Μίμης.

Γράφει ο Στέλιος Λογοθέτης, τ. Δήμαρχος Πειραιά και Νίκαιας, ιστορικό στέλεχος της αριστεράς.

Μετά από τη συνθηκολόγηση με διάφορα πολιτικά τζάκια και την με οποιοδήποτε τρόπο ενίσχυσή τους, έρχεται τώρα, αφού ψήφισε την συρρίκνωση του “συμβολαίου με το ΛΑΟ”, αφού στήριξε το μνημόνιο και την εξ` ολοκλήρου παράδοσή μας στο ΔΝΤ και τα γεράκια της
ΜΕΡΚΕΛ και του γερμανογαλλικού τραπεζικού άξονα, όταν εκκωφαντικά σώπαινε ψηφίζοντας όλα τα παραπάνω, να φωνάξει μεγαλοφώνως . Όταν έγραφε τις νεκρολογίες της πολιτικής του σταδιοδρομίας επισφραγίζοντας με αυτό τον τρόπο την κρίση των επικριτών του, όταν υπέκυπτε και στήριζε τον ενταφιασμό της στοιχειώδους εργασιακής αξιοπρέπειας, της αξιοπρέπειας χιλιάδων ανθρώπων.

Και τώρα ναι τώρα λίγο πριν την κατάρρευση του ανύπαρκτου σοσιαλισμού της κυβέρνησής του ΡΑΙΧνεμπάχ, εκπροσώπου της Μέρκελ, που τον έχει ήδη στηρίξει πολλαπλώς ο Μίμης, τώρα βγήκε να φωνάξει κάνοντάς μας να υποπτευόμαστε, πέρα από την γκρίζα διαφήμιση ίσως στο καινούργιο του συγγραφικό πόνημα, ότι πάσχει από το σύνδρομο της Αρτεμισίας. Της βασίλισσας της Αλικαρνασσού, υποτελής στους Πέρσες η οποία είναι γνωστή για το ρόλο της στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας όπου διοικούσε πέντε πλοία και κατά τη διάρκεια της μάχης το πλοίο της καταδιώχτηκε από μια αθηναϊκή τριήρη. Η Αρτεμισία για να γλιτώσει βύθισε το πλοίο του Δαμασίθυμου, ο οποίος ήταν βασιλιάς των Καλύνδιων. Το αθηναϊκό πλοίο νόμισε ότι το πλοίο της Αρτεμισίας ήταν φιλικό και έτσι σταμάτησε την καταδίωξη. Έτσι ακριβώς κάνει και ο Μίμης Ανδρουλάκης προκειμένου να σωθεί.

Ελπίζω ότι η τελευταία πράξη του δράματος, της πολιτικής του κατρακύλας, ίσως γραφτεί αν θυμηθεί να άρει την εμπιστοσύνη του εμπράκτως προς το πρόσωπο της Γερμανίδας Καγκελαρίου, αρνούμενος να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στους ντόπιους συνεργάτες της. Εμπιστοσύνη που μετά το λαό έχουν άρει και οι ίδιοι οι δυνάστες-δανειστές μας.

Περισσότερες Πληροφορίες για την Αρτεμισία εδώ

Filed under: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ