Σαν σήμερα, σαν αύριο, σαν τότε ….Καραθανάσης, Βλαχάκος, Γιαλοψός!

Τέτοιες μέρες έρχονται κα μας τσιμπάνε σφήκες…Οι μνήμες μας…
Τις σφήκες τις διώχνεις…
-Φύγετε…μακριά…
Αλλά εκείνες, εκεί. Επίμονες, ενοχλητικές κι ας κλείνεις τα μάτια μή τις δείς, μή τρομάξεις,
…”δε σε βλέπω, δεν υπάρχεις!!!”
Αυτες εκεί -σβιιιν- να τις ακούσεις…
Αυτές εκεί, να σε τσιμπήσουν, να σε πονέσουν, να σε ματώσουν, να σε πρίξουν!

Κάποιοι έκαναν ΧΟΥΜΟΡ εκείνες τις ώρες!
Χαχαχαχα! Οι χάχες!
“Ο βουλευτής Δωδακανήσων και πάσης Βραχονησίδας έχει τον λόγο!”

Μέρες που είναι σήμερα, με όσα γίνονται στην οικονομία, βλέπουμε τις πιέσεις που

τότε δεχθήκαμε στην καρδια της εθνικής μας οντότητας, ως ανεξάρτητο υπερήφανο κράτος, να ολοκληρώνονται στις μέρες μας.
Εκείνη την Τρίτη, στις 30 του μηνός Ιανουαρίου, ο πενταρολόγος μόλις ορκισμένος πρωθυπουργός, ήταν σε μεγάλη αγωνία….

Από την μια η Τουρκική πρόκληση που οδηγούσε στο δίλημα πόλεμος η συμβιβασμός …

…από την άλλη , εληγε μια έκδοση Εντόκων του Δημοσίου και για μια μόνο μέρα έπρεπε με εσωτερικό δανεισμό κυρίως, να καλυφθεί….Αν εξελισσόταν η κατάσταση ,η Ελλάς έπρεπε να “πληρώσει” τους δανειστές της! Οχι, ο σαραφης οικονομολόγος λειτούργησε φρονίμως!

Το Βράδυ της Τρίτης 30/1/1996, ο υπουργός εξωτερικών της Ελλάδος, εν μέσω κρίσεως, χαλαρός , ευδιάθετος, κουλ-ης πήγε στον Χατζηνικολάου για να συνεντευξιασθεί!

Ο Παγ-Καλος! Εφ΄ όλης της ύλης και της αντιύλης!

Η Πάντειος ακόμα, δεν είχε καταντήσει οπως σήμερα ….Άντρο Σφηκών!!! Αμνημόνων!!!!
Απεφάνθη πως “δεν τίθεται σε αμφισβήτηση η κυριαρχία της βραχονησίδας Ιμια που αποτελεί Εθνικό έδαφος!!!!“

Εχουν περάσει 16 χρόνια από τότε!!! Το μούδιασμα που ρίγησε τα κορμιά και τα μυαλά μας πέρασε…
Μεγαλώσαμε…Κι από τότε δεν ξαναείχαμε τα βράχια δικά μας…
Ο σημίτης Σημίτης ευδοκίμησε να μας βγάλει την …ταυτότητά μας από τις …ταυτότητές μας, μας επεβαλε ανερώτητα το Ευρώ, υποθηκεύοντας την εθνική μας ανεξαρτησία και τον έλεγχο του μελλοντός μας, μας έκλεψε τις οικονομιες και φτώχυνε το σύνολο των Ελλήνων, ώστε να νοιώσουν τον φόβο και την ανασφάλεια που θα τρύπωνε για πρώτη φορά, μετά από χρόνια, στις ψυχές τους…

Τώρα πια ο κύκλος έχει κλείσει και μας εγκλώβισαν οι χαράκτες του.
Δεν είδαμε τον διαβήτη που τον σχεδίασε, ούτε αντιληφθήκαμε πως έμπηξε την ακίδα του στην καρδιά της Ελλάδος…Πως άνοιξε τα σκέλια του τόσο, που να μας χωρέσει όλους σφιχτα σφιχτά στους ομόκεντρους κύκλους ενός darsh που στηθηκε στον τοίχο του κόσμου και τον σημαδεύουν, όλοι οι κακοί δαίμονες της δουλείας μας!
Αν τολμήσετε αύριο να τους θυμηθείτε τους αμνούς, αν θελησετε στην μνήμη τους να περπατήσετε όπως κι οι άλλοι τιμώντας τους, θα σας φτυσουν τα καθΑρματα και οι στρατοί που στρατολόγησαν πλέον τα παιδιά σας…
Αυτά τα ίδια θα είναι απέναντί σας πιστεύοντας την καμπούρα τους, δικιά σας!
Εμείς οι Φασίστες κι “οι σκατά στο τάφο τους” νεκροί μας…
Κι αυτοί οι δημοκράτες, με τις φωτιές, τις καταστροφές, την πανούκλα του Φοβου, δαμόκλεια σπάθ