Τα γκρίζα σημεία του νέου πακέτου της Ε.Ε. – Οι τέσσερις προκλήσεις

Αν και αρκετά ακόμη ζητήματα του νέου πακέτου χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί, γενικότερη εντύπωση είναι πως τα πράγματα αυτήν την ώρα είναι σαφώς καλύτερα από την προηγούμενη εβδομάδα, όταν δεν είχε γίνει η ευρωπαϊκή σύνοδος κορυφής της 21ης Ιουλίου.Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ακόμη τέσσερις προκλήσεις, τις οποίες η κυβέρνηση και οι δανειστές καλούνται να ξεπεράσουν, προκειμένου η ελληνική οικονομία να αποκτήσει τις προϋποθέσεις ώστε να βγει από την κρίση.ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣΠρόκληση Νο 1Οι Ευρωπαίοι μας καλύπτουν για τις τοκοχρεολυτικές δόσεις της χώρας έως και τα μέσα του 2014, με την προϋπόθεση πως η Ελλάδα θα έχει εισπράξει γύρω στα 28 δισ. ευρώ από τις πωλήσεις περιουσιακών της στοιχείων (ιδιωτικοποιήσεις, εκμετάλλευση ακινήτων κ.λπ.).Αυτό βέβαια προϋποθέτει τα εξής:Α. Η χώρα θα καταφέρει να εισπράξει τα 28 δισ. ευρώ από τις ιδιωτικοποιήσεις. Θα μπορέσει όμως;Β. Η Ελλάδα θα επιστρέψει σε πρωτογενή πλεονάσματα στον προϋπολογισμό της από το 2012 και μετά.Γ. Η συμπεριφορά, οι πρωτοβουλίες και η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης θα είναι τέτοιες, ώστε η τρόικα να δίνει το «ΟΚ» κάθε τρίμηνο για να συνεχίζεται η καταβολή των περιβόητων δόσεων.Πρόκληση Νο 2Η συμμετοχή των ιδιωτών στην επιμήκυνση του ελληνικού χρέους θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε οι τοκοχρεολυτικές δόσεις της Ελλάδας να μειωθούν μέχρι το 2020 και σε συνδυασμό με τα πλεονάσματα του προϋπολογισμού να μπορεί να συνεχιστεί απρόσκοπτα η χρηματοδότηση της χώρας για πολλά χρόνια ακόμη.Κάποιοι αναλυτές έχουν εκφράσει επιφυλάξεις για το πόσο εκτεταμένη θα είναι η συμμετοχή των ιδιωτών, ωστόσο οι ψυχραιμότεροι παράγοντες της αγοράς εκτιμούν πως οι απώλειες από τη συμμετοχή στη ρύθμιση των χρεών (21%) είναι προτιμότερες από τον κίνδυνο που θα διατρέχουν όσοι ιδιώτες δεν δεχτούν να επιμηκύνουν τα δάνειά τους. Και αυτό γιατί οι συμμετέχοντες θα χάσουν μεν το 21%, πλην όμως θα κλειδώσουν το υπόλοιπο 79% λόγω της εγγύησης του EFSF (αρκετοί επενδυτές, άλλωστε, έχουν μέσο κόστος κτήσης σαφώς χαμηλότερο του 100, οπότε οι απώλειες θα είναι μικρότερες του 21%). Αντίθετα, οι υπόλοιποι δεν θα έχουν καμία εξασφάλιση για την επένδυσή τους.Πρόκληση Νο 3Το πεδίο για τις ελληνικές τράπεζες δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει. Φαίνεται πως θα χρειαστούν αυξήσεις κεφαλαίου γύρω στα 6 – 9 δισ. ευρώ, σε περίπτωση όπου η Τράπεζα της Ελλάδος επιμείνει σε ελάχιστα απαιτούμενο δείκτη Core Tier 1 στο 10% και αν αποφασιστεί να εγγράψουν λογιστικά μια κι έξω τις ζημίες τους από την κατοχή ελληνικών ομολόγων. Αν δεν γίνουν αυτά, τότε αυξήσεις κεφαλαίου ουσιαστικά δεν θα απαιτηθούν.Τι θα γίνει, όμως, αν απαιτηθούν αυτά τα πρόσθετα κεφάλαια:Α. Μέρος του ανοίγματος θα μπορούσε να καλυφθεί από πωλήσεις θυγατρικών στο εξωτερικό και από πολιτική περιορισμού των δαπανών (αναμένεται σύντομα από τις τράπεζες μεγαλύτερη κινητικότητα στον συγκεκριμένο τομέα).Β. Ένα άλλο κομμάτι θα μπορούσε να εξοικονομηθεί μέσα από συγκεκριμένες συγχωνεύσεις, όπου τράπεζες με πλεόνασμα σε δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας θα