Το Μνημόνιο δεν δεσμεύει παρά εκείνους που το υπόγραψαν – Μια παρέμβαση σε δήλωση που αποδίδεται στον κύριο Φώτη Κουβέλη

Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης

Στο ιστολόγιο της «olympia.gr» διάβασα το παρακάτω ρεπορτάζ:

«Σε μία πρώτη κίνηση-προάγγελο συμμετοχής του σε μια επόμενη μνημονιακή κυβέρνηση, προχώρησε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης, τονίζοντας ότι “Ναι μεν δεν συμφωνεί με το Μνημόνιο, αλλά έχει ψηφιστεί και είναι δεσμευτικό“!» (14/3)

Αλήθεια κύριε Κουβέλη;

Για

να πω κάτι που έχω ξαναγράψει, ΟΛΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΑ για τον πολύ απλό λόγο διότι είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΤΑ, ελήφθησαν από πλειοψηφίες ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΣΕ ΠΡΟΦΑΝΗ ΔΥΣΑΡΜΟΝΙΑ ΜΕ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, ελήφθησαν από κυβερνήσεις ΠΟΥ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΙΧΑΝ ΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ ΟΣΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ, ενώ ΕΙΔΙΚΩΣ ΤΟ ΕΣΧΑΤΩΣ ΨΗΦΙΣΘΕΝ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΛΗΦΘΗ ΜΕ ΤΗ ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΗ ΚΑΙ ΕΝ ΠΟΛΛΟΙΣ ΔΗΛΩΜΕΝΗ ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑ ΨΗΦΙΖΑΝ.

Βεβαίως υπάρχουν και άλλα, αλλά, ας μείνω σ’ αυτά…

Αν το ρεπορτάζ αληθεύει, τότε, κύριε Κουβέλη, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΟΜΙΚΗ ΣΑΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΡΑ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ; Κι αν ακόμα αυτή είναι η νομική σας ερμηνεία, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ;

Έχει καμία ΝΟΜΙΚΗ σημασία η έλλειψη ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗΣ που προφανέστατα υπάρχει, όχι μόνο ως προς τη διάσταση βούλησης κοινωνίας – κυβέρνησης για το ΤΙ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, μα ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΛΆΒΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΑ ΑΣΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΩΣ ΑΣΚΗΣΕ.

Έχει καμιά ΝΟΜΙΚΗ σημασία η έλλειψη ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΡΗΤΡΑΣ ΕΠΙ ΠΟΙΝΗ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑΣ ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΨΗΦΟΥ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ, όταν στη τελευταία ψήφιση της δανειακής σύμβασης ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΕΣ ΔΙΑΛΑΛΗΘΗΚΕ ΟΤΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΙ ΨΗΦΙΖΑΝ, αλλά και να μην λέγονταν, ΑΒΙΑΣΤΑ ΘΑ ΠΡΟΕΚΥΠΤΕ ΩΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΘΗΚΕ;

Όμως, ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΜΑ ΝΟΜΙΚΑ δεν συντρέχει λόγος ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, συντρέχει όμως λόγος ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ, τότε, αυτή η τελευταία πραγματικότητα δεν παράγει ΝΟΜΙΚΑ αποτελέσματα;

Να φέρω ένα ακραίο παράδειγμα; Πόσο συνταγματική είναι η κατάργηση της μοναρχίας που έγινε αμέσως μετά τη πτώση της χούντας (ουσιαστικά βέβαια είχε γίνει κατά τη διάρκεια της ίδιας της χούντας) ΜΕ ΒΑΣΗ ΜΙΑ ΣΤΕΝΗ ΝΟΜΙΚΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ; Να το θέσω πιο λιανά; Προέβλεπε το τότε Σύνταγμα της χώρας διαδικασία κατάργησης της βασιλευόμενης δημοκρατίας; Μα ποιο Σύνταγμα προβλέπει τη νομιμότητα του θανάτου του; Φέρνω ένα ακραίο παράδειγμα, ΔΙΟΤΙ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΑΚΡΑΙΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΑΦΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΞΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ.

Έτσι όπως τότε, η ανατροπή του προηγούμενου ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ έγινε ΌΧΙ ΜΕ ΝΟΜΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ «ΒΑΣΗ», ΑΛΛΑ ΚΑΘΑΡΑ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ή ΟΧΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ «ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗΣ» ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, έτσι και σήμερα, ΑΥΤΉ Η «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ» είναι υπεραρκετή για ν