Τρίτο Μνημόνιο ή… άναρχη πτώχευση της χώρας

Της Ζέζας Ζήκου

«Η Ελλάδα είναι το μοναδικό γνωστό παράδειγμα χώρας που ζει σε συνθήκες πτώχευσης από την ημέρα της γέννησής της», έγραφε με ωμό τρόπο ο συγγραφέας Εντμόντ Αμπού το 1854. Για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο αυτό ξανά τώρα, στόχος είναι η εξασφάλιση της δόσης των 30 δισ. ευρώ, καθώς στερεύουν επικίνδυνα τον Ιούλιο τα διαθέσιμα του κράτους. Δυσοίωνη εικόνα για την Ελλάδα δίνει έκθεση του ΚΕΠΕ

(Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών), που παραπέμπει σε εικόνα τριτοκοσμικής χώρας. Στο 9,14% προβλέπει ότι θα εκτιναχθεί η ύφεση στην Ελλάδα το τρίτο τρίμηνο του έτους, βλέποντας περιορισμό του ωστόσο στο 4,25% για το 4ο τρίμηνο. Οπως επισημαίνει χαρακτηριστικά, η προοπτική του ρυθμού μεταβολής είναι έντονα αρνητική και για όλο το 2012 προβλέπεται η ύφεση να «καθήσει» στο 6,7%. Οι προβλέψεις του ΚΕΠΕ προκύπτουν από ένα «δυναμικό υπόδειγμα παραγόντων» (dynamic factor model). Οι εκτιμήσεις που προκύπτουν από το υπόδειγμα αυτό δεν μπορούν να συνυπολογίσουν τις επιπτώσεις των μέτρων (με την ευρεία έννοια) οικονομικής πολιτικής που έχουν ανακοινωθεί αλλά δεν έχουν υλοποιηθεί ή τυχόν νέων, πρόσθετων μέτρων, σημειώνεται. Μακάρι…

Ο Αντώνης Σαμαράς γνωρίζει ότι έρχονται δύσκολοι μήνες μετά τα μπάνια του λαού και στόχος του είναι να αρχίσει να φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ μέχρι τον Σεπτέμβριο και τη ΔΕΘ. Ετσι, αναμένεται να καταστήσει σαφές στην τρόικα πως δεν πρόκειται να δεχθεί νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, ενώ θα επιμείνει να μη γίνουν νέες απολύσεις στο Δημόσιο που θα επέτειναν την ύφεση. Οτι έγιναν εγκλήματα υπερβολικής λιτότητας στο όνομα δήθεν της δημοσιονομικής εξυγίανσης και των Μνημονίων το ξέρουμε και το έχουμε γράψει εκατοντάδες φορές. Δεν λέμε, αναγκαίες οι μεταρρυθμίσεις (που δεν έγιναν), ίσως απαραίτητες και πολλές αλλαγές στο κράτος. Ομως, τα απανωτά φορολογικά χαράτσια και οι οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων τσάκισαν τη χώρα.

Η τακτική και οι άμεσοι στόχοι που θα θέσει η κυβέρνηση Σαμαρά στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά. Αλλά από την προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων και όσα έχουν δημοσιευθεί μέχρι σήμερα προκύπτει ότι οι άμεσοι στόχοι της κυβέρνησης για την αναθεώρηση του Μνημονίου είναι οι εξής:

1. Παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο τουλάχιστον χρόνια, χωρίς επί πλέον περικοπή μισθών και συντάξεων ή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, αλλά με την περιστολή της σπατάλης και τη στοχευμένη καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, καθώς και μέσα από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

2. Επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σύμφωνα με το οποίο το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομέα συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Αυτό περιλαμβάνει και τη ρύθμιση του dκατώτατου μισθού που προβλέπεται στη ρύθμιση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασ